มะเร็งต่อมน้ำเหลืองระยะที่3

สวัสดีค่ะเพื่อนๆๆกระทู้นี้ดิฉันตั้งใจที่จะเขียนเล่าสู่กันฟังอยู่แล้วเมื่อดิฉันมีอาการดีขึ้น
-เริ่มเลยนะคะย้อนกลับไปเมื่อ6 เดือนที่แล้วดิฉันอยู่ๆก็เกิดอาการปวดร้าวบริเวณหน้าอกข้างซ้ายปวดร้าวไปจนถึงสะบักหลังฝั่งซ้ายยาวไปจนถึงบริเวณแขนซ้ายปวดมากจนยกแขนไม่ขึ้นเลยไปทำงานก็ใช้แขนข้างเดียวช่วงนั้นเพิ่งเริ่มงานใหม่ๆด้วยสิทธิ์ประกันสังคมก็ยังไม่ขึ้นไม่รู้จะทำไงก็โทรปรึกษาแม่กับพ่อท่านเป็นห่วงก็บอกให้ลางานกลับมาหาหมอก็มั้ยด้วยความเป็นห่วงงานเพิ่มเริ่มงานได้สองเดือนก็บอกไปว่าไม่เป็นไรเดี๋ยวค่อยไปหาก็ได้กินพารายาคลายกล้ามเนื้อเดี๋ยวก็คงหายผ่านไปสองอาทิตย์อาการที่คิดว่าจะหายกลับปวดมากขึ้นเลยตัดสินใจขอลางานหัวหน้ากลับบ้านไปหาหมอตามสิทธิ์บัตร30บาทก่อนพอกลับมาถึงพ่อก็รีบพาเราไปหาหมอวันนั้นจำได้หมอเวรในโรงพยาบาลรัฐแถวบ้านเดินมาจับๆแตะๆบอกเป็นแค่กล้ามเนื้ออักเสบให้ยาไปกินแล้วอีกสองอาทิตย์มาดูอาการใหม่เราก็โอเคค่ะหมอเราก็กินยาตามหมอสั่งทุกอย่างอาการก็ยังไม่ดีขึ้นแถมมีอาการไอหนักมากขึ้นพอครบสองอาทิตย์เราก็ไปตามนัดหมอแล้วแจ้งกับหมอว่าอาการปวดไม่ดีขึ้นแถมมีอาการไอหนักมากหมอเลยบอกว่าจะให้เอ็กซเรย์ปอดเราก็ได้ค่ะคิดว่าจะได้รู้ซักทีว่าเป็นอะไรพอผลออกมาหมอบอกเจอฝ้าขาวๆบริเวณปอดประมาณ4เซนเราเริ่มจิตตกแล้ววินาทีนั้นเราเป็นอะไรกันแน่หมอสรุปอาการโดยรวมๆอาจจะเป็นปอดติดเชื้อให้ยามากินแล้วนัดตรวจเสมหะอีกสองอาทิตย์พอถึงวันนัดดิฉันก็ลางานมาตามนัดผลตรวจเสมหะก็ไม่พบว่าติดเชื้อวัณโรคตามที่หมอคาดการณ์แต่ผลเอ็กซเรย์กลับพบว่าฝ้าขาวๆที่พบตอนแรกจาก4เซนเพิ่มเป็น7เซนภายในสองอาทิตย์เราก็คิดหนักเลยขอย้ายสิทธิ์เข้ากรุงเทพเพื่อสะดวกต่อการไปรักษาแต่ผลปรากฏว่าทางโรงพยาบาลไม่สามารถทำให้ได้เราก็บอกไม่เป็นไรขอให้หมอเขียนใบบันทึกข้อความเกี่ยวกับอาการที่เราเป็นให้ก็พอเผื่อเป็นอะไรฉุกเฉินจะได้มีข้อมูลในการรักษาพยาบาลในกรุงเทพคุณหมอก็เขียนให้พอเรากลับมาทำงานในกรุงเทพภายในคืนนั้นเราก็เกิดอาการเหนื่อยหอบอาเจียนหายใจไม่ได้ถ้าลงนอนต้องนั่งหลับอย่างเดียวอ่อลืมบอกไปตลอดเวลาที่เป็นน้ำหนักตัวเราลดจาก120เหลือ85ภายในเวลา3อาทิตย์แล้วก็ถ่ายไม่ออกด้วยต่อนะคะพอนอนไม่ได้ต้องนั่งหลับเมทเราเห็นท่าไม่ดีบอกให้เราไปหาหมอเถอะมันหนักมากแล้วเราเลยหยิบมือถือมาเช็คสิทธิ์ประกันสังคมเหมือนเป็นโชคดีว่าตอนนี้สิทธิ์รักษาเราขึ้นแล้วที่โรงเรียนเปาโลโชคชัยสี่พอเช้ามาเมทเราไม่รอช้าลากเราไปหาหมอทันทีเพราะเมทกลัวเราไม่ไปพอไปถึงโรงพยาบาลพยาบาลรีบเข้ามาซักประวัติทันพอกรอกประวัติซักประวัติเสร็จพยาบาลก็รีบมาถามอาการเพราะตอนนั้นพยาบาลเห็นเราเหนื่อยหอบหายใจแรงมากเราก็บอกไปว่าเจ็บหน้าอกซ้ายราวไปถึงแขนเหนื่อยหอบอาเจียนถ่ายไม่ออกพยาบาลก็รีบพาไปวัดความดันความดันสูงวัดออซิเจนในเลือดได้59%คนปกติจะอยู่ที่100% แต่ทำคลื่นไฟฟ้าหัวใจปกติดีพยาบาลเลยรีบตามหมอเวรตึกประกันสังคมมาตรวจพอหมอมาฟังปอดแล้วเลยสั่งให้พ่นยาแก้หอบก่อนแล้ววัดค่าออซิเจนในเลือดใหม่ผลปรากฏว่าค่าขึ้นมาแค่1%จาก59เป็น60 หมอเลยตัดสินใจให้เราไปพบหมออายุรกรรมพอมาถึงหมออายุรกรรมเร่งให้ตรวจเลือดเพื่อดูผลแล้วก็ให้ออซิเจนกันเราน็อคระหว่างรอผลเลือดหมอก็ให้เราไปเอ็กซเรย์ปอดผลปรากฏว่าหมอพบก้อนเหมือนถุงน้ำบริเวณช่องอกหมอเลยแจ้งเราว่าจะต้องนอนโรงพยาบาลนะพอดีผลเลือดออกมาหมอแจ้งเราว่าผลเลือดดูว่าจะมีเชื้อมะเร็งและเป็นธารัสซีเมียด้วยเราตกใจวินาทีนั้นหมอให้ทำไรเราทำหมดพร้อมกับบอกเมทโทรหาแม่กับพ่อให้ทีแม่กับพ่อรีบตีรถจากระยองเข้ากรุงเทพส่วนเราวินาทีนั้นก็ถูกส่งตัวเข้าห้องccuไปเรียบร้อยหมอให้ยาให้ออกซิเจนให้น้ำเกลือเราก็หลับไปตื่นมาอีกทีก็เห็นแม่พ่อเมทยืนน้ำตาไหลอยู่ปลายเตียงเวลาแบบนี้ทำให้รู้เลยว่าใครรักเราบ้างนอกจากพ่อแม่ก็มีเมทนี้แหละที่ไม่ทิ้งเราส่วนที่ทำงานคิดว่าเราโกหกว่าป่วยเมทเราเลนให้หัวหน้าเราคุยกับพี่พยาบาลให้ห้องccuว่าเรามานอนรักษาตัวอยู่จริงๆเค้าถึงเชื่อหลังจากนั้นเราเลยตัดสินใจลาออกเพราะหมอบอกเราจะต้องนอนรักษาตัวอีกนานพอผ่านเรื่องงานไปเช้าวันรุ่งขึ้นหมอก็ให้เราไปทำCt scan เพื่อจะได้รู้ว่าสิ่งที่หมอเห็นในฟิล์มเอ็กซเรย์เป็นถุงน้ำหรือก้อนเนื้อพอทำctเสร็จหมอก็ให้กลับมานอนccuตามเดิมประมาณตีสองหมอก็เข้ามาแจ้งผลct หมอบอกมีข่าวดีกับข่าวร้ายมาแจ้งข่าวร้ายคือเราเป็นมะเร็งต่อมน้ำเหลืองแน่นอนแต่ยังไม่รู้ระยะของโรคส่วนข่าวดีคือเป็นมะเร็งที่รักษาหายแน่นอน70% พอรู้ผลแบบนั้นบอกตรงๆว่าเราใจเสียจิตตกเอาแต่ร้องหายเพราะเรากลัวไปต่างๆนาๆสิ่งที่กลัวที่สุดเลยคือกลัวพ่อกับแม่ลำบากตรงค่ารักษาพยาบาลเพราะเรารักษาอยู่เอกชนตามสิทธิ์แต่กลัวตรงส่วนต่างเราเลยร้องไห้อยู่ทั้งคืนจนพี่พยาบาลเข้ามาคุยและถามเราว่ากลัวอะไรมันรักษาหายได้ส่วนเรื่องค่ารักษาพยาบาลเปาโลโชคชัยสี่เราออกให้หมดไม่ต้องเสียอะไรเลยอย่าคิดมานะคนไข้พอเราได้ยินแบบนั้นก็คลายความเครียดลงมาบ้างและยินดีเข้ารับการรักษาทุกอย่างวันรุ่งขึ้นหมอเข้ามาแจ้งว่าต้องส่งเราไปรักษาต่อที่โรงพยาบาลเปาโลพหลโยธินนะเพราะที่นั้นมึหมอเฉพาะทางโรคเลือดส่วนค่ารักษาทางเปาโลโชคชัยสี่จะออกเองทั้งหมดเราก็โล่งใจเราก็บอกกับหมอไปว่าโอเคค่ะแต่ในใจก็กลัวว่าจะเจออะไรบ้างในการรักษาหมอจะใส่ใจมั้ยจำได้ประมาณวันที่16 มิถุนายน2562 เราก็ได้ย้ายไปรักษาตัวต่อที่เปาโลพหลโยธินพอไปถึงก็ได้เจอคุณหมอคุณตา(คุณหมอพิศณุกร)ใจดีมากคุณหมอท่านบอกว่ารับเลยเครสนี้พาไปนอนccuเลยท่านจะเป็นหมอประจำไข้ให้แต่รอหมอประจำตัวประจำโรคกลับจากต่างประเทศมาดูอาการอีกทีนะคุณหมอพูดดีมากพอเราไปถึงห้องccu พี่พยาบาลแจ้งว่าคุณหมอดวงกมลจะเข้าดูอาการคนไข้พรุ่งนี้นะคะคุณหมอกำลังรีบบินกลับมาจากต่างประเทศแล้วค่ะเราก็โอเคค่ะเราก็คิดว่าหมอคนนี้จะดุมั้ยจะดีเหมือนคุณหมอคุณตามั้ยพอวันที่17 มิ.ย. 62 เวลาประมาณ4โมงเย็นก็มีคุณหมอผู้หญิงตัวเล็กๆน่ารักๆผมยาวเดินเข้ามาถามอาการเราพร้อมกับนะนำตัวเองว่าหมอชื่อดวงกมลภิญโญพรพาณิชย์จะเป็นหมอที่มารักษาเรานะคุณหมอใจดีมากแล้วหมอก็แจ้งรายละเอียดว่าจะรักษาอย่างไรแล้วจะทำอะไรบ้าง18 มิ.ย. 62 ช่วงเช้าให้เราทำCt ที่ช่องอกเพื่อดูขนาดก้อนเนื้อและช่องท้องเพื่อดูว่ามีต่อมน้ำเหลืองโตมั้ยและช่วงเย็นหมอจะเข้ามาเจาะไขกระดูกไปตรวจพอบอกจะต้องเจาะไขกระดูกเรากลัวมากเพราะกลัวเจ็บเหมือนตอนเจาะเอาก้อนเนื้อไปตรวจพอถึงเวลาเจาะคุณหมอดวงกมลก็มาแล้วบอกให้เรานอนตะแคงข้างแล้วคุณหมอก็เริ่มฉีดยาชาบริเวณสะโพกคุณหมอมือเบามากฉีดยาไม่รู้สึกเลยจนคุณหมอลงเข็มใหญ่ที่ไว้เจาะไขกระดูกจนคุณหมอทำเสร็จประมาณ2ชั่วโมงเราไม่รู้สึกอะไรเลยเพราะยาชาประกอบกับคุณหมอมือเบามากหลังจากเสร็จแล้วคุณหมอก็ให้เรานอนทับหมอนทรายไว้ประมาณ30นาทีแล้วคุณหมอบอกว่าจะให้คีโมวเราเบื้องต้นในวันพรุ่งนี้นะวันที่19 มิ.ย.62 คุณหมอก็สั่งให้พี่พยาบาลมาให้คีโมเราพี่พยาบาลคนนี้ใจดีพี่เค้าชื่อพี่อนงค์หรือพี่มะยมเป็นคนมาให้คีโมเราเบื้องต้นมียา3ขวดเล็กๆสูตรยาคือR-chop ให้ประมาณ1ชั่วโมงหลังจากให้ยาแล้วอาการเราก็จัดเต็มเลยจ้าคลื่นไส้อาเจียนอ่อลืมบอกระหว่างนอนโรงพยาบาลคุณหมอก็ให้คีโมแบบกินกับเราด้วยคือยาเพนิดโซโลนเป็นยาสเตียรอยด์ควบคู่ไปด้วยหลังได้คีโมเบื้องต้นไปเราอาการดีขึ้นหายใจได้เองเหนื่อยน้อยลงคุณหมอคุณตากับคุณหมอดวงกมลก็ให้เราออกจากccuไปพักห้องธรรมดาได้เรานอนอยู่อีกสามวันคุณหมอดวงกมลก็อนุญาตให้เรากลับมาพักที่บ้านได้พร้อมกับให้เราไปฉีดยากระตุ้นเม็ดเลือดขาวต่อที่โรงพยาบาลต้นสังกัดอีก5เข็มจะบอกว่ายาตัวนี้เป็นอะไรที่ทรมานมากปวดกระดูกมากหลังจากฉีดไปแล้วพอฉีดยาครบวันที่4 ก.ค.62 คุณหมอดวงกมลก็นัดติดตามอาการดูค่าเม็ดเลือดขาวปรากฎว่าเม็ดเลือดขาวต่ำมีแค่1400 แล้วก็เกิดผื่นเริมหัวสิวขึ้นที่ก้นคุณหมอก็จ่ายยาค่าเชื้อมาให้กินและยาทาวันที่18 ก.ค.62 หมอนัดดูผลเลือดพร้อมให้ยาเคมีบำบัดจริงจังครั้งที่1 ค่าเม็ดเลือดขาวเราอยู่ที่4200คุณหมอพิจารณาว่าสามารถให้ยาได้แต่ครั้งนี้คุณหมอเปลี่ยนสูตรยาเป็นDA-EPOCH ต้องนอนโรงพยาบาล5วันให้ยา4ชุดต่อ1ครั้งยาชุดนึงมี3ขวดให้ไปเรื่อยๆๆจนครบแต่ครั้งนี้นอนนานหน่อยเพราะเราเส้นเลือดดันให้ยาไม่ได้ต้องทำการผ่าตัดใส่พอร์ตให้ยาบริเวณอกด้านขวาทีนี้แหละความเครียดบังเกิดอีกครั้งเพราะกรณีเปิดเส้นประกันสังคมเค้าไม่จ่ายเราต้องจ่ายเองราคา75000แพงมากแม่เราถึงขั้นร้องไห้ไม่รู้จะเอาเงินจากไหนแต่พอประมาณบ่ายสามของวันที่19 ก.ค.62 พยาบาลเข้ามาแจ้งกับเราว่าคนไข้เตรียมตัวผ่าตัดได้เลยเพราะโรงพยาบาลเปาโลโชคชัยสี่จะเป็นผู้จ่ายเงินส่วนนี้ให้เองคนไข้ไม่ต้องออกอะไรเลยแม่เราจากร้องไห้เปลี่ยนเป็นยิ้มได้เลยตกเย็นวันนั้นเราก็เข้าห้องผ่าตัดใส่พอร์ตให้ยาทันทีหลังจากผ่านตัดไปสองวันคุณหมอดวงกมลก็ให้ยาเคมีต่อทันทีและเราต้องให้ต่อไปเรื่อยๆจนครบ8ครั้งห่างกัน21วันหนึ่งครั้งตอนนี้เรากำลังรักษากำลังจะเข้ารับคีโมครั้งที่7แล้วตอนนี้ก้อนเนื้อที่อยู่ในช่องอกเราจากประมาณเกือบ13เซนลดเหลือประมาณ6เซนน่าจะได้ตอนนี้ถ้าใครผ่านมาอ่านกระทู้นี้และกำลังรักษาตัวอยู่เหมือนกับเจ้าของกระทู้อยากจะบอกว่าสู้ๆๆนะคะเราจะผ่านมันไปด้วยกันนะคะแล้วเดี๋ยวเจ้าของกระทู้จะมาอัพเดตอาการข้างจากคีโมให้ฟังตั้งแต่ครั้งแรกจนถึงครั้งปัจจุบันให้อ่านกันนะคะ....สำหรับวันนี้ขอตัวพักผ่อนก่อนนะคะ😊✌🏻
แก้ไขข้อความเมื่อ

แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่