เมื่อพยายามแล้วไม่ท้องสักทีและพบว่าตัวเองมีภาวะมีบุตรยาก โดยเฉพาะอย่างยิ่งหลังจากลุ้นมาตั้งนานแต่พอตรวจตั้งครรภ์แล้วพบว่าไม่ท้อง ว่าที่คุณแม่จะเกิดความรู้สึกต่าง ๆ ขึ้นมามากมายอย่างควบคุมไม่ได้ ซึ่งว่าที่คุณแม่อาจจะกำลังสงสัยอยู่ว่าสิ่งที่กำลังรู้สึกอยู่นั้นปกติหรือไม่ Mom Journey บอกได้เลยว่าเป็นเรื่องปกติค่ะ แม้ความรู้สึกเหล่านั้นจะไม่ผ่านไปง่าย ๆ แต่ว่าที่คุณแม่ทุกคนผ่านไปได้ และว่าที่คุณแม่ไม่ได้รู้สึกอยู่คนเดียวแน่ ๆ ค่ะ
ขอเริ่มต้นด้วยการพูดถึงความรู้สึกทั้งหมดที่มักจะเกิดขึ้นในช่วงที่อยู่ในภาวะมีบุตรยากก่อนนะคะ ว่าที่คุณแม่เคยมีความรู้สึกเหล่านี้ใช่ไหมคะ
อิจฉา!
ใช่! อิจฉา! ดูเหมือนว่าทุกคนบนโลกกำลังท้อง! ทุกโพสต์ใน Instagram! ผู้หญิงทุกคนที่เดินไปเดินมาในห้าง! และพูดตามตรงเถอะ เห็นใครท้องง่าย ๆ หรือท้องโดยไม่ได้ตั้งใจนี่จี๊ดมาก มันช่วยไม่ได้เลยที่จะรู้สึกอิจฉา!
รู้สึกผิด…
เพื่อนคนหนึ่งเพิ่งประกาศลงโซเชียลว่ากำลังตั้งครรภ์และว่าที่คุณแม่อยากรู้สึกยินดีไปกับพวกเขาแต่กลับรู้สึกอิจฉาแทน ทำให้ว่าที่คุณแม่รู้สึกผิดมาก นอกจากนี้ ยังมีความเป็นไปได้ที่จะรู้สึกผิดเพราะรู้สึกเหมือนปล่อยให้ทุกคน ไม่ว่าจะเป็นสามี ครอบครัวตัวเอง หรือครอบครัวของสามีต้องผิดหวังซ้ำแล้วซ้ำเล่าทุกๆ เดือน ความรู้สึกผิดนี้เป็นเรื่องปกติ แต่กุญแจสำคัญคือการปลดปล่อยตัวเองจากความรู้สึกผิดนี้ ซึ่งใคร ๆ ก็รู้ว่าพูดง่ายแต่ทำยาก!
หงุดหงิด!!!
เมื่อว่าที่คุณแม่ต้องการบางสิ่งบางอย่างอย่างมาก ๆ แต่ไม่ได้มันก็น่าผิดหวังและหงุดหงิด!!! และความหงุดหงิดนี้จะยิ่งทวีความรุนแรงมากขึ้นโดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อว่าที่คุณแม่ได้พยายามทำทุกสิ่งทุกอย่างเท่าที่จะทำได้แล้ว
เจ็บ…
ว่าที่คุณแม่รู้สึกว่าถูกรายล้อมไปด้วยว่าที่คุณแม่คนอื่น ๆ ที่กำลังตั้งครรภ์อยู่ตลอดเวลา และถูกถามตลอดว่าเมื่อไรจะท้อง หรือได้รับคำปลอบใจว่าไม่เป็นไร ไม่มีลูกก็มีความสุขได้ แน่นอนว่าว่าที่คุณแม่มีความสุข! แต่นั่นไม่ได้หมายความว่าจะมีความสุขมากขึ้นไปอีกไม่ได้นี่!
สับสน…
ทำไมเวลาแบบนี้มันช่างยากเย็นเหลือเกิน ฉันกำลังทำอะไร ฉันจะทำอะไรต่อไป ทำไม ทำไม และทำไม มีหลายครั้งที่ว่าที่คุณแม่นั่งสงสัยว่าทำไมไม่ท้องสักทีแต่ก็ไม่ได้คำตอบ มันเหมือนปริศนาโลกแตกที่แก้อย่างไรก็แก้ไม่ตก
อับอาย
มันยากที่จะไม่รู้สึกว่ามันเป็นความผิดของว่าที่คุณแม่เอง ร่างกายควรจะมีลูกแต่ก็ไม่มี เหมือนร่างกายไม่รู้ว่าต้องทำอย่างไรถึงจะมีได้ เป็นการยากที่จะยอมรับว่าร่างกายไม่สามารถที่จะตั้งครรภ์ได้ ว่าที่คุณแม่จะเริ่มรู้สึกเหมือนล้มเหลวและจากนั้นก็จะเริ่มรู้สึกอับอายเหมือนว่าที่คุณแม่เป็นเพียงคนเดียวที่มีปัญหานี้
เหนื่อย…
หลังจากพยายามอย่างหนักมาทุก ๆ เดือนในการติดตามดูสัญญาณการตกไข่ บำรุงทุกอย่าง ลองทุกท่วงท่าที่เห็นว่าจะได้ผล แต่เดือนแล้วเดือนเล่าก็ไม่ท้องเสียที ทุกเดือนที่ผ่านไปช่างเหนื่อยเหลือเกิน
ซึมเศร้า
ภาวะซึมเศร้าจากภาวะมีบุตรยากเป็นเรื่องจริงและค่อนข้างยากที่จะจัดการ อาจมีหลายวันที่ว่าที่คุณแม่ไม่อยากแม้แต่จะลุกออกจากเตียง อย่างไรก็ตาม ว่าที่คุณแม่ไม่ได้เป็นคนเดียวค่ะ
วิธีรับมือกับความรู้สึกต่าง ๆ เหล่านี้จากน้อยไปหามาก
เข้าร่วมกลุ่มสนับสนุน
ไม่ว่าจะเป็นกลุ่มสนับสนุนแบบเจอหน้ากันหรือกลุ่มทางโซเชียล เช่น Facebook หรือ LINE ที่เกี่ยวข้องกับภาวะมีบุตรยากโดยเฉพาะ การเข้าร่วมกลุ่มเหล่านี้จะทำให้ว่าที่คุณแม่รู้สึกเหมือนมีสถานที่ที่ปลอดภัยเพื่อพูดคุยเกี่ยวกับอารมณ์และความกังวล ได้ระบาย ได้เห็นว่าคนอื่น ๆ ก็มีปัญหาเหมือนกันหรือหนักหนาสาหัสกว่ามาก
ลบล้างความคิดเชิงลบ
ว่าที่คุณแม่จะเสียใจ จะโศกเศร้า เต็มที่ไปเลยค่ะ แต่หลังจากที่เศร้าโศกเสียใจแล้ว ให้ลองพยายามเปลี่ยนความคิดเชิงลบให้เป็นบวกโดยมองสถานการณ์ที่กำลังเผชิญอยู่ในแง่มุมใหม่ ไม่ได้หมายความว่าจะห้ามไม่ให้ว่าที่คุณแม่เสียใจเลยนะคะ แต่อย่างน้อยว่าที่คุณแม่ก็จะได้เรียนรู้วิธีที่จะเปลี่ยนความคิดที่เป็นลบให้เป็นบวกได้ และเมื่อฝึกไปเรื่อย ๆ จะยิ่งเก่งขึ้นเรื่อย ๆ ค่ะ เมื่อมีแต่ความคิดดี ๆ ก็จะดึงดูดสิ่งดีๆ เข้ามาตามกฎของแรงดึงดูดค่ะ
ดูแลตัวเอง
ทั้งทางร่างกายและอารมณ์ ให้เวลากับตัวเอง ใช้เวลาอยู่กับตัวเอง อาบน้ำให้ผ่อนคลาย ทำเล็บให้สวย ทำผมให้เรียบร้อย อาจเริ่มเขียนไดอารี่ประจำวันเพื่อระบายความรู้สึกในใจ
อย่าลืมดูแลครอบครัวด้วย
แม้ว่าว่าที่คุณแม่จะกำลังผ่านช่วงเวลาที่ยากลำบาก แต่ก็อย่าละเลยครอบครัวของตัวเอง ครอบครัวเปรียบเสมือนทุกสิ่งทุกอย่าง เป็นที่พึ่งยามทุกข์ เป็นที่ที่ยินดีกับว่าที่คุณแม่เมื่อมีความสุข อย่าลืมแสดงอารมณ์ดีๆ กับสามี มองประสบการณ์ที่พบให้เป็นเรื่องสนุกให้ได้
หากรู้สึกว่าไม่ไหวให้พบคุณหมอ
ว่าที่คุณแม่ที่พบคุณหมอจะเหมือนได้พบทางลัด แต่ต้องแน่ใจว่าได้เลือกคุณหมอที่จะรับฟังความรู้สึกและความกังวลของว่าที่คุณแม่อย่างจริงจังและตั้งใจ ชี้แนะแนวทางการรักษาร่วมกันที่เหมาะสมเพื่อช่วยให้ว่าที่คุณแม่เข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้นกับตัวเองกันแน่และจะแก้ไขได้อย่างไร
แน่นอนว่าภาวะมีบุตรยากเป็นเรื่องยากที่จะยอมรับ และคนอื่นจะไม่มีวันรู้ด้วยซ้ำว่าความรู้สึกทั้งหลายที่เกิดขึ้นเป็นอย่างไรจนกว่าเขาเหล่านั้นจะได้สัมผัสด้วยตัวเอง ดังนั้น อย่าอายที่จะบอกคนอื่นหรือพูดคุยเกี่ยวกับเรื่องนี้ แชร์ความรู้แบ่งปันให้ว่าที่คุณแม่คนอื่น ๆ ได้รู้ถึงเคล็ดลับต่าง ๆ และที่สำคัญที่สุดคือสนับสนุนซึ่งกันและกัน ให้ว่าที่คุณแม่คนอื่น ๆ ได้รู้ว่าพวกเขาไม่ได้เป็นและรู้สึกอยู่คนเดียวค่ะ
ขอบพระคุณข้อมูลจาก Confessions of Parenting
วิธีรับมือกับความรู้สึกในช่วงมีบุตรยาก
เมื่อพยายามแล้วไม่ท้องสักทีและพบว่าตัวเองมีภาวะมีบุตรยาก โดยเฉพาะอย่างยิ่งหลังจากลุ้นมาตั้งนานแต่พอตรวจตั้งครรภ์แล้วพบว่าไม่ท้อง ว่าที่คุณแม่จะเกิดความรู้สึกต่าง ๆ ขึ้นมามากมายอย่างควบคุมไม่ได้ ซึ่งว่าที่คุณแม่อาจจะกำลังสงสัยอยู่ว่าสิ่งที่กำลังรู้สึกอยู่นั้นปกติหรือไม่ Mom Journey บอกได้เลยว่าเป็นเรื่องปกติค่ะ แม้ความรู้สึกเหล่านั้นจะไม่ผ่านไปง่าย ๆ แต่ว่าที่คุณแม่ทุกคนผ่านไปได้ และว่าที่คุณแม่ไม่ได้รู้สึกอยู่คนเดียวแน่ ๆ ค่ะ
ขอเริ่มต้นด้วยการพูดถึงความรู้สึกทั้งหมดที่มักจะเกิดขึ้นในช่วงที่อยู่ในภาวะมีบุตรยากก่อนนะคะ ว่าที่คุณแม่เคยมีความรู้สึกเหล่านี้ใช่ไหมคะ
อิจฉา!
ใช่! อิจฉา! ดูเหมือนว่าทุกคนบนโลกกำลังท้อง! ทุกโพสต์ใน Instagram! ผู้หญิงทุกคนที่เดินไปเดินมาในห้าง! และพูดตามตรงเถอะ เห็นใครท้องง่าย ๆ หรือท้องโดยไม่ได้ตั้งใจนี่จี๊ดมาก มันช่วยไม่ได้เลยที่จะรู้สึกอิจฉา!
รู้สึกผิด…
เพื่อนคนหนึ่งเพิ่งประกาศลงโซเชียลว่ากำลังตั้งครรภ์และว่าที่คุณแม่อยากรู้สึกยินดีไปกับพวกเขาแต่กลับรู้สึกอิจฉาแทน ทำให้ว่าที่คุณแม่รู้สึกผิดมาก นอกจากนี้ ยังมีความเป็นไปได้ที่จะรู้สึกผิดเพราะรู้สึกเหมือนปล่อยให้ทุกคน ไม่ว่าจะเป็นสามี ครอบครัวตัวเอง หรือครอบครัวของสามีต้องผิดหวังซ้ำแล้วซ้ำเล่าทุกๆ เดือน ความรู้สึกผิดนี้เป็นเรื่องปกติ แต่กุญแจสำคัญคือการปลดปล่อยตัวเองจากความรู้สึกผิดนี้ ซึ่งใคร ๆ ก็รู้ว่าพูดง่ายแต่ทำยาก!
หงุดหงิด!!!
เมื่อว่าที่คุณแม่ต้องการบางสิ่งบางอย่างอย่างมาก ๆ แต่ไม่ได้มันก็น่าผิดหวังและหงุดหงิด!!! และความหงุดหงิดนี้จะยิ่งทวีความรุนแรงมากขึ้นโดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อว่าที่คุณแม่ได้พยายามทำทุกสิ่งทุกอย่างเท่าที่จะทำได้แล้ว
เจ็บ…
ว่าที่คุณแม่รู้สึกว่าถูกรายล้อมไปด้วยว่าที่คุณแม่คนอื่น ๆ ที่กำลังตั้งครรภ์อยู่ตลอดเวลา และถูกถามตลอดว่าเมื่อไรจะท้อง หรือได้รับคำปลอบใจว่าไม่เป็นไร ไม่มีลูกก็มีความสุขได้ แน่นอนว่าว่าที่คุณแม่มีความสุข! แต่นั่นไม่ได้หมายความว่าจะมีความสุขมากขึ้นไปอีกไม่ได้นี่!
สับสน…
ทำไมเวลาแบบนี้มันช่างยากเย็นเหลือเกิน ฉันกำลังทำอะไร ฉันจะทำอะไรต่อไป ทำไม ทำไม และทำไม มีหลายครั้งที่ว่าที่คุณแม่นั่งสงสัยว่าทำไมไม่ท้องสักทีแต่ก็ไม่ได้คำตอบ มันเหมือนปริศนาโลกแตกที่แก้อย่างไรก็แก้ไม่ตก
อับอาย
มันยากที่จะไม่รู้สึกว่ามันเป็นความผิดของว่าที่คุณแม่เอง ร่างกายควรจะมีลูกแต่ก็ไม่มี เหมือนร่างกายไม่รู้ว่าต้องทำอย่างไรถึงจะมีได้ เป็นการยากที่จะยอมรับว่าร่างกายไม่สามารถที่จะตั้งครรภ์ได้ ว่าที่คุณแม่จะเริ่มรู้สึกเหมือนล้มเหลวและจากนั้นก็จะเริ่มรู้สึกอับอายเหมือนว่าที่คุณแม่เป็นเพียงคนเดียวที่มีปัญหานี้
เหนื่อย…
หลังจากพยายามอย่างหนักมาทุก ๆ เดือนในการติดตามดูสัญญาณการตกไข่ บำรุงทุกอย่าง ลองทุกท่วงท่าที่เห็นว่าจะได้ผล แต่เดือนแล้วเดือนเล่าก็ไม่ท้องเสียที ทุกเดือนที่ผ่านไปช่างเหนื่อยเหลือเกิน
ซึมเศร้า
ภาวะซึมเศร้าจากภาวะมีบุตรยากเป็นเรื่องจริงและค่อนข้างยากที่จะจัดการ อาจมีหลายวันที่ว่าที่คุณแม่ไม่อยากแม้แต่จะลุกออกจากเตียง อย่างไรก็ตาม ว่าที่คุณแม่ไม่ได้เป็นคนเดียวค่ะ
วิธีรับมือกับความรู้สึกต่าง ๆ เหล่านี้จากน้อยไปหามาก
เข้าร่วมกลุ่มสนับสนุน
ไม่ว่าจะเป็นกลุ่มสนับสนุนแบบเจอหน้ากันหรือกลุ่มทางโซเชียล เช่น Facebook หรือ LINE ที่เกี่ยวข้องกับภาวะมีบุตรยากโดยเฉพาะ การเข้าร่วมกลุ่มเหล่านี้จะทำให้ว่าที่คุณแม่รู้สึกเหมือนมีสถานที่ที่ปลอดภัยเพื่อพูดคุยเกี่ยวกับอารมณ์และความกังวล ได้ระบาย ได้เห็นว่าคนอื่น ๆ ก็มีปัญหาเหมือนกันหรือหนักหนาสาหัสกว่ามาก
ลบล้างความคิดเชิงลบ
ว่าที่คุณแม่จะเสียใจ จะโศกเศร้า เต็มที่ไปเลยค่ะ แต่หลังจากที่เศร้าโศกเสียใจแล้ว ให้ลองพยายามเปลี่ยนความคิดเชิงลบให้เป็นบวกโดยมองสถานการณ์ที่กำลังเผชิญอยู่ในแง่มุมใหม่ ไม่ได้หมายความว่าจะห้ามไม่ให้ว่าที่คุณแม่เสียใจเลยนะคะ แต่อย่างน้อยว่าที่คุณแม่ก็จะได้เรียนรู้วิธีที่จะเปลี่ยนความคิดที่เป็นลบให้เป็นบวกได้ และเมื่อฝึกไปเรื่อย ๆ จะยิ่งเก่งขึ้นเรื่อย ๆ ค่ะ เมื่อมีแต่ความคิดดี ๆ ก็จะดึงดูดสิ่งดีๆ เข้ามาตามกฎของแรงดึงดูดค่ะ
ดูแลตัวเอง
ทั้งทางร่างกายและอารมณ์ ให้เวลากับตัวเอง ใช้เวลาอยู่กับตัวเอง อาบน้ำให้ผ่อนคลาย ทำเล็บให้สวย ทำผมให้เรียบร้อย อาจเริ่มเขียนไดอารี่ประจำวันเพื่อระบายความรู้สึกในใจ
อย่าลืมดูแลครอบครัวด้วย
แม้ว่าว่าที่คุณแม่จะกำลังผ่านช่วงเวลาที่ยากลำบาก แต่ก็อย่าละเลยครอบครัวของตัวเอง ครอบครัวเปรียบเสมือนทุกสิ่งทุกอย่าง เป็นที่พึ่งยามทุกข์ เป็นที่ที่ยินดีกับว่าที่คุณแม่เมื่อมีความสุข อย่าลืมแสดงอารมณ์ดีๆ กับสามี มองประสบการณ์ที่พบให้เป็นเรื่องสนุกให้ได้
หากรู้สึกว่าไม่ไหวให้พบคุณหมอ
ว่าที่คุณแม่ที่พบคุณหมอจะเหมือนได้พบทางลัด แต่ต้องแน่ใจว่าได้เลือกคุณหมอที่จะรับฟังความรู้สึกและความกังวลของว่าที่คุณแม่อย่างจริงจังและตั้งใจ ชี้แนะแนวทางการรักษาร่วมกันที่เหมาะสมเพื่อช่วยให้ว่าที่คุณแม่เข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้นกับตัวเองกันแน่และจะแก้ไขได้อย่างไร
แน่นอนว่าภาวะมีบุตรยากเป็นเรื่องยากที่จะยอมรับ และคนอื่นจะไม่มีวันรู้ด้วยซ้ำว่าความรู้สึกทั้งหลายที่เกิดขึ้นเป็นอย่างไรจนกว่าเขาเหล่านั้นจะได้สัมผัสด้วยตัวเอง ดังนั้น อย่าอายที่จะบอกคนอื่นหรือพูดคุยเกี่ยวกับเรื่องนี้ แชร์ความรู้แบ่งปันให้ว่าที่คุณแม่คนอื่น ๆ ได้รู้ถึงเคล็ดลับต่าง ๆ และที่สำคัญที่สุดคือสนับสนุนซึ่งกันและกัน ให้ว่าที่คุณแม่คนอื่น ๆ ได้รู้ว่าพวกเขาไม่ได้เป็นและรู้สึกอยู่คนเดียวค่ะ
ขอบพระคุณข้อมูลจาก Confessions of Parenting