คือต้องพูดก่อนเลยว่าสมัยเรียน ที่บ้านเรามักจะพูดเสมอว่า "ตั้งใจเรียนก่อน ค่อยมีแฟน"
ไอ้เราก็แอบนอกลู่นอกทางบ้างเล็กน้อย กว่าจะมีแฟนก็ ม.6 นู่นแล้วก็คบกันไม่นานก็เลิกราไป
พอเรียนจบ เข้าสู่วัยทำงาน "อย่าเพิ่งรีบหาแฟน ทำงานเก็บเงินก่อน แฟนน่ะมีเมื่อไหร่ก็ได้"
จนตอนนี้คือโสดสนิท ย่างเข้า 30 ในปีหน้า ถามว่ามีคนคุยไหม...ไม่
พอกลับบ้านทีไร ไม่พาแฟนมาด้วยเหรอ, คนที่ใช่อยู่ที่ไหน
พอบอกว่าไม่มี บอกว่าโสด กลายเป็นหาว่าเราโกหก ความรู้สึกนี่คือแบบ หนูก็ทำแต่งานป่ะวะแม่ T^T
เงยหน้าขึ้นก็เจอเพื่อนร่วมงาน พอมีวันหยุดก็นอนอยู่แต่ห้อง ไม่ค่อยออกไปเที่ยวที่ไหน คิดว่าอยู่ดีๆแฟนมันจะงอกจนพาไปที่บ้านได้รึไงว๊าาา
จนถึงตอนนี้คือแทบไม่อยากกลับบ้านไปเลยอ่ะ ถามว่าอยากมีแฟนไหม มันก็อยากมี แต่ไม่ใช่ว่าอยากได้แล้วมันจะได้ป่ะวะ 555
มีใครเจอปัญหาแบบเราบ้างอ่ะ คิดว่าต้องแก้ยังไง ตอนนี้เราคือชิ่งหนีอย่างเดียว ไม่กลับบ้านเลย 55555 ตลกร้ายสิ้นดี
ปล.เรามองว่าความโสดนี่ดีมากนะ ให้อิสระเราสุดๆ ซึ่งคนอย่างเราชอบมาก แต่ที่บ้านไม่เข้าจายยยย
ในขณะที่เราโสดและที่บ้านดันบอกว่า "จะ30แล้ว แต่งงานได้แล้ว"
ไอ้เราก็แอบนอกลู่นอกทางบ้างเล็กน้อย กว่าจะมีแฟนก็ ม.6 นู่นแล้วก็คบกันไม่นานก็เลิกราไป
พอเรียนจบ เข้าสู่วัยทำงาน "อย่าเพิ่งรีบหาแฟน ทำงานเก็บเงินก่อน แฟนน่ะมีเมื่อไหร่ก็ได้"
จนตอนนี้คือโสดสนิท ย่างเข้า 30 ในปีหน้า ถามว่ามีคนคุยไหม...ไม่
พอกลับบ้านทีไร ไม่พาแฟนมาด้วยเหรอ, คนที่ใช่อยู่ที่ไหน
พอบอกว่าไม่มี บอกว่าโสด กลายเป็นหาว่าเราโกหก ความรู้สึกนี่คือแบบ หนูก็ทำแต่งานป่ะวะแม่ T^T
เงยหน้าขึ้นก็เจอเพื่อนร่วมงาน พอมีวันหยุดก็นอนอยู่แต่ห้อง ไม่ค่อยออกไปเที่ยวที่ไหน คิดว่าอยู่ดีๆแฟนมันจะงอกจนพาไปที่บ้านได้รึไงว๊าาา
จนถึงตอนนี้คือแทบไม่อยากกลับบ้านไปเลยอ่ะ ถามว่าอยากมีแฟนไหม มันก็อยากมี แต่ไม่ใช่ว่าอยากได้แล้วมันจะได้ป่ะวะ 555
มีใครเจอปัญหาแบบเราบ้างอ่ะ คิดว่าต้องแก้ยังไง ตอนนี้เราคือชิ่งหนีอย่างเดียว ไม่กลับบ้านเลย 55555 ตลกร้ายสิ้นดี
ปล.เรามองว่าความโสดนี่ดีมากนะ ให้อิสระเราสุดๆ ซึ่งคนอย่างเราชอบมาก แต่ที่บ้านไม่เข้าจายยยย