[CR] เที่ยวภูผาจิต อุทยานแห่งชาติน้ำหนาว จ.เพชรบูรณ์

        สวัสดีครับ กับการไปเที่ยวแบบหารเฉลี่ยครั้งที่ 3 ของผม ระหว่างวันที่ 2 - 3 พ.ย. 62 ที่ภูผาจิตหรือเรียกอีกชื่อหนึ่งว่า ภูด่านอีป้อง เป็นยอดที่สูงที่สุดของ อช.น้ำหนาว จ.เพชรบูรณ์ความสูง 1,271 ม. จากระดับน้ำทะเลปานกลาง ค่าใช้จ่ายคนละ 1,700 บาท  ลักษณะเด่นตั้งโดดเดี่ยวบนที่ราบสูง ด้านบนคล้ายภูกระดึงแต่เล็กกว่า ทริปนี้ไปกัน 12 คน เดินทางจาก กทม. เวลา 22.00 จาก กทม. 

เวลา 05.00 มาแวะตลาดล่มสัก มาเดินซื้อเสบียงผักสด หมู เห็ด เป็ด ไก่ ไว้เป็นมื้อค่ำและมื้อเช้าของวันถัดไป ฝนตกปร่อยๆ กลัวว่าจะขึ้นภูผาจิตไม่ได้

ก่อนเข้า อช. น้ำหนาว แวะจุดพระอาทิตย์ขึ้นภูค้อ ภาพจากในเน็ตสามารถมองเห็นภูหอได้ แต่พอมาจริงมีเเต่เมฆหมอกบังไม่เห็นอะไรเลย

เลยกลับไปที่ อช.น้ำหนาว กินข้าวเช้าั้ร้านข้าวใน อช.น้ำหนาว

เมื่อกินข้าวเสร็จ พี่ จนท. อช. เรียกคนที่จะขึ้นภูผาจิตมารวมตัวฟังมอนิ่งบีฟ 

ในปัจจุบันยังไม่เปิดให้ท่องเที่ยวนะครับ ต้องขออนุญาติเข้า รายละเอียดด้านธุระการเลยไม่ทราบว่าพี่ที่ชวนมาติดต่อมายังไงต้องถาม พี่หน.ทีม(เส้นสายแกเยอะ) แต่เห็นว่าอนาคตจุดที่ตั้งของภูผาจิตจะอาจจะเปิดให้เป็นแหล่งท่องเที่ยวระยะไกล ระยะทางจากที่ทำการ อช.น้ำหนาวไปถึงจุดลงเดินประมาณ 30 กม. *0* (อย่างไกล) ถ้ารถสามารถไปถึงที่หมายได้ ก็จะเหลือ ระยะทาง 4 กม. ใช้เวลาเดิน ไม่ถึง 2 ชม. แต่ถ้าฝนตกถนนลื่นจนรถไม่สามารถขึ้นไปได้ต้องเดินเท้าระยะทางประมาณ 15 กม. จะไหวกันหรือเปล่า ใช้เวลา 6 - 7 ชม. แต่พี่ จนท. ก็ถามว่าจะไปหรือไม่เพื่อความแน่ใจอีกที ทุกคนตอบพร้อมกันว่าไปมาขนาดนี้แล้วว  

ฟังประวัติความเป็นมาของ อช.น้ำหนาว ประมาณ 10 นาที พี่จนท. เน้นย้ำเรื่องข้อควรระวัง และการปฏิบัติหากเจอกับสัตว์ป่า เพราะด้านบนเคยพบ

รอยหมีควาย กระทิง เลียงผา และเสือโคร่ง ข้างนบภูหาน้ำยากต้องแบกน้ำไปเองทั้งหมด ข้อดีด้านบนมีสัญญาณโทรศัพท์ทุกเครือข่าย

ถ่ายภาพรวมก่อนออกเดินทาง ไม่มีผมนะเพราะเป็นตากล้อง 555

ออกเดินทางด้วยรถกระบะ 2 คัน ตอน 10.00 น. พี่ จนท. อยากให้ออกสายๆ เพราะอยากให้ถนนแห้งดินแข็งขึ้นหน่อย จะได้ไม่ต้องเดินไกล 

เลี้ยวเข้าหน่วยพิทักษ์อช.ที่นน.2 (ซำบอน) เป็นป่าสนทั้งสองข้างทางเป็นสวนสนทั้งสองข้างทาง

เข้ามาได้ ซัก 8 กม. ก็เลี้ยวแยกเข้ามาจากทางหลัก รู้สึกได้ถึงบรรยากาศมาคุ ของเส้นทาง

ทางเละมากถ้ารถไปต่อไม่ไหว แต่พี่จนท. มือโปรขับแบบไม่หันมาดูคนนั่งหลังกระเด็นเกร็งเก้กันหมดเลย 555 ระบมกันเลยทีเดียว

 

ใกล้ถึงจุดจอดรถแล้วอีก 5 กม. แต่รถขึ้นเนินไม่ไหวเพราะทางลื่นมากกเลยต้องใช้เชือกและทุกคนมาช่วยกันลากรถเลยขึ้นมาได้

เวลา 12.40 พี่ จนท. บอกมาได้แค่นี้ ห่างจากจุดที่จะจอด 1.5 กม. เลยทานข้าวกันก่อนและค่อยเริ่มเดิน

เพราะฝนตกทางลื่นและชันรถไม่สามารถไปได้ 

แวะพัดที่จุดจอดรถเป็นทางที่ใช้ในการล่าตระเวน และส่งกำลังบำรุง ของ อช.น้ำหนาว เหลือระยะทางอีก  4 กม.

ระว่างทางมี ต้นหาน ขึ้นอยู่เป็นพืชที่มีพิษขนบริเวณใบมีพิษปวดเเสบปวดร้อนกันไปเกือบทุกคน แถมปวดนานมากๆ เป็นระยะๆ ผมโดนมา 3 จุด 555 สี่ทุ่มก็ยังไม่หายปวด  

พี่ๆ จนท. ได้มาทำบันไดเหล็กไว้ให้เป็นทางปีนขึ้นหลังแป ก่อนหน้านี้เป็นบันไดไม้ผุพังไปแล้วอยู่ได้ปีเดียวก็พัง และเป็นกลุ่มแรกที่ได้ใช้และทดลองบันไดกลุ่มแรกของปีที่ พี่ จนท. พามา

ขุยใส้เดือนนนนเยอะมากกกก รู้สึกสยองๆ

ระหว่างทางเจอใส้เดือนตัวใหญ่ทีแรกคนว่างู ระหว่างทางเดินจะเห็นขุยใส้เดือนดูน่ากลัวมากเป็นอนาจักรของใส้เดือนยังงัยยังงั้นนน

ไปกางเต็นท์ที่ผาชุมพร โดยแบ่งเป็น 2 กลุ่ม ผมเดินผ่านทุ่งหญ้าคาร้อนแต่มองเห็นวิวด้านขวามองเห็นเทือกเขาเขตรักษาพันสัตว์ป่าภูเขียว อีกกลุ่มนึงเดินในป่าเย็นสบายแต่มองไม่เห็นวิวด้านเขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่าภูเขียว

ถึงแล้วว มาพักแรมตรงผาชุมแพบนภูผาจิต

ฝั่งด้ายทิศตะวันออกมองเห็นภูกระดึงทางซ้ายมือ

ทิศได้มองเห็นผาผึ้งซ้ายมือ และเทือกเขาเขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่าภูเขียว

ของกินแก้เหนื่อย บ้วยซากุระ มะม่างดอง และเกลือแร่

ลงหลักปักฐาน

และตั้งแค้มป์กลาง

ทำพิธีกันฝน (เต็นท์สายแล้ง)

เดินหามุมถ่ายรูป

และมานั่งรอ หน.ทีมเชฟมืออาชีพทำกับข้าวกับปลา ถามพี่เขาแล้วมีไรให้ช่วยไหมครับ พี่เชฟตอบมาว่าช่วยอยู่เฉยๆ จะดีที่สุด ผมก็เลยรอนั่งกินอย่างเดียว

สงสัยพี่เชฟกลัวถ้ผมาช่วยทำกลัวจะไม่ได้กิน 555

พระอาทิตย์จะตกแล้วว

เดินเล่นหาวิวพระอาทิตย์ตก

 

ระหว่างรอข้าวเสร็จเดินถ่ายรูปเล่นไปเรื่อยๆ

เมนูมื้อค่ำมี ไก่ทอดสมุนไพร ปลาทอด แกงไก่ ลาบหมู ผัดคะน้าน้ำมันหอย 

ตบด้วยของหวาน ขอมบัวลอยสาคู ช่วยกันปั้นเม็ดบัวลอย แป้งที่ออกมาเลยอุมามิมากๆ เค็มกำลังดี

หน.ทีม+เชฟมืออาชีพฝากท้องทุกมื้อทุกทริปทุกเมนู 555

 

บัวลอยไข่หวานสาคู

นั่งคุยกันไปดึกๆ เริ่มหิวเลยต่อด้วยมันเผา และเข้านอน

เช้ามาก็อย่างที่คิดบนที่สูงหมอกเยอะอากาศน่าจะ 18 องศา

ตังวงก๊งกาแฟและโอวัลติน ขนมปังปิ้ง รองท้องก่อนออกไปถ่ายรูปและรอฟ้าเปิด จริงๆก็อยากปักตะไคร้ซ้ำอีกทีแต่ผมกลัวต้นไม้ข้างบนจะขาดน้ำและเหี่ยวเฉาตายไปเลยไม่ทำดีกว่า

ขอให้พี่ที่ถ่ายแก่ถ่ายให้ใหม่ แกบอกไม่ต้องถ่ายใหม่หรอกมุมนี้หล่อดูดี -. -

ถ่ายรูปเสร็จกลับมาเก็บของเตรียมตัวลง

เดินกลับทางทุ่งหญ้าคาทั้งหมดไม่แบ่งเป็น 2 กลุ่มเหมือนตอนขามาและเพราะจะแวะถ่ายรูปก่อนลง

แวะถ่ายรูป มุมมหาชนมองเห็นฝังภูเขียวว

แน่นอนผมก็ต่อคิวกับเขาด้วย ก็อปท่าถ่ายรูปพี่ที่ทำกับข้าว รีบชิงอัพลงเฟสก่อนเลย ลงรูปช้าเสียเปรียบหาว่าลอกเลียนแบบ 5555

บันไดลงจากหลังแป 

ขากลับเดินลงใช้เวลาประมาณ 1.30 ชม.

กลับมาถึงที่ทำการ อช.น้ำหนาว แล้ววววววว จบพอดี ครบ หมื่นคำ