ผมควรปล่อย หรือผมควรพยายามครับ

ขอเกริ่นก่อนนะครับ ผมกับแฟนอายุ 25 เท่ากัน เรารู้จักกันตอนฝึกงานครับ แฟนผมเป็นคนสวยคนนึงฐานะดีพ่อแม่เป็นข้าราชการยศสูง ส่วนผมลูกคนจนครับ ผมแอบชอบตั้งแต่ตอนที่ฝึกงานด้วยกัน แล้วก็ได้ตกลงคบกัน ตอนนั้นที่คบกันคือทุกอย่างดีมากเลยครับ ไปไหนไปด้วยกัน ไม่เคยทะเลาะกันเลยซักครั้ง... แต่พอเราฝึกงานเสร็จต่างคนต่างแยกย้ายกลับบ้าน ผมอยู่ภาคเหนือส่วนเธออยู่ภาคกลาง ถามว่าไกลไหมมันก็ไกลครับ แต่มันไม่เป็นอุปสรรคเลยครับเราไปหากันเดือนละครั้งถึงสองครั้ง แต่พอผมและเธอต่างคนต่างทำงาน(ทำงานคนละจังหวัด) อะไรๆที่เคยมีมันกลับไม่เหมือนเดิมครับ จากไม่เคยทะเลาะ..กลับมาทะเลาะกันทุกวัน  ไม่ค่อยเข้าใจกันเหมือนตอนแรกเลย ไม่ค่อยทักหา ไม่ค่อยโทรหา ไม่ค่อยลงรูปคู่ ไม่เคยเล่าเรื่องผมให้พ่อแม่เขาฟัง คือมันไม่เหมือนเดิมเลยผมรู้สึกได้แบบนั้นจริงๆ พอมีปัญหาผมขอให้เธออยู่ตลอดเลยครับผมง้อตลอดแม้ว่าผมจะผิดผมก็ง้อ จนทุกวันนี้คุยกันวันนึงไม่กี่คำ เวลาว่างไม่ตรงกัน ผมเสียใจที่ผมทำอะไรไม่ได้เลย อยู่ข้างๆเขาในวันที่เขาเสียใจไม่ได้ ได้แค่ปลอบผ่านเสียงโทรศัพท์ ผมปล่อยเขาไปเจอคนที่ดีไหมครับ