เรื่องมันก็ผ่านมาหลายปี แต่ทำไมมันยังรู้สึกเหมือนพึ่งจะเกิดขึ้นเมื่อวาน
ช่วงหนึ่งของชีวิตมักจะสนุกจนลืมตัว มองข้ามคนข้างกาย
จนวันนึงมารู้สึกได้เมื่อสายไป แต่เรากลับไม่ยอมรับความจริง
ว่ามันได้จบลงไปแล้ว ยังคงคอยติดตามชีวิตของอีกคน
ทั้งๆที่เขานั้นไม่ได้รับรู้หรือจะมาเหลียวมองเราอีก
ความรู้สึกแบบนี้เราควรจะทำยังไงให้หลุดพ้นมันสักที
เคยเป็นกันบ้างรึเปล่า แล้วรับมือกับมันยังไง
ช่วงหนึ่งของชีวิตมักจะสนุกจนลืมตัว มองข้ามคนข้างกาย
จนวันนึงมารู้สึกได้เมื่อสายไป แต่เรากลับไม่ยอมรับความจริง
ว่ามันได้จบลงไปแล้ว ยังคงคอยติดตามชีวิตของอีกคน
ทั้งๆที่เขานั้นไม่ได้รับรู้หรือจะมาเหลียวมองเราอีก
ความรู้สึกแบบนี้เราควรจะทำยังไงให้หลุดพ้นมันสักที