เกิดอะไรขึ้นกับประเทศไทย ทำไมมีเด็กจบใหม่เดินเตะฝุ่นว่างงานกันขนาดนี้

ประเทศอื่นเจอวิกฤตแบบนี้เหมือนกับบ้านเราบ้างไหมครับ งงมาก
แก้ไขข้อความเมื่อ
สุดยอดความคิดเห็น
ความคิดเห็นที่ 46
จากประสบการณ์ที่สัมภาษณ์นักศึกษาจบใหม่มา พบว่าส่วนใหญ่มักจะมีข้อเสียสำคัญประมาณนี้ครับ

- ไม่มีความรู้เชิงทฤษฎีเพียงพอที่จะเรียกได้ว่าเหนือกว่าพนักงานธรรมดาที่ทำงานด้านนั้นมาสักระยะ(ไม่พอที่จะให้เป็นหัวหน้าคุมพนักงานได้โดยมีความรู้เชิงวิชาการเป็นที่ยอมรับ)
- เรียกรายได้เกินกว่าความรู้ความสามารถและประสบการณ์ที่มีไปมาก(บางครั้งมากกว่าคนที่มีประสบการณ์มาแล้ว 5 ปี)
- ระหว่างสอนงานไม่แสดงความกระตือรือร้นที่จะเรียนรู้งานเท่าที่ควร เช่น ไม่จดบันทึกขณะสอน, ไม่เรียนรู้ลำดับความสำคัญก่อน-หลังของงาน, เลือกทำเฉพาะงานที่ง่าย ส่วนงานที่ยากกว่ามักจะหลีกเลี่ยงที่จะทำ และมักจะขอให้สอนซ้ำบ่อยเกินไปจนไปเบียดบังงานคนอื่น
- มีความอดทนต่ำ เช่น ทนต่อการวิจารณ์ไม่ได้ ทนต่อการนินทาไม่ได้เลย มักแสดงกิริยาก้าวร้าวให้เห็นได้ง่ายมากหากไม่พอใจ(เรื่องพวกนี้เป็นเรื่องปกติของสังคมการทำงาน แต่นักศึกษาจบใหม่มักจะไม่พยายามเรียนรู้และทำความเข้าใจที่จะอยู่ร่วม)
- เชื่อมั่นในตนเองสูงว่าตนเองถูก ว่าตนเองเรียนมา ว่าตนเองมีใบปริญญา จึงมักอยู่ร่วมกับพนักงานที่ทำงานมาก่อนหรือมีศักดิ์ต่ำกว่าไม่ค่อยได้
- มีความกระหายต่อความก้าวหน้าสูงมาก ทำให้มีความคาดหวังสูงมาก เมื่อถูกประเมินต่ำกว่าที่คาดหวัง จึงทำให้ไม่พอใจและเริ่มมีเจตคติเชิงลบต่อผู้ประเมิน ผู้ร่วมงาน หรือบริษัทฯ และบางคนมีการแสดงออกชัดเจน
- มีความอยากเป็นนายตนเองสูง อยากทำธุรกิจส่วนตัว ขายของออนไลน์ ทำให้ไม่เต็มที่กับงานประจำ เบียดเบียนผู้ร่วมงาน
- จากเท่าที่กล่าวมาข้างต้น จึงมักเป็นเหตุให้ไม่ผ่านงานหรือเป็นเหตุให้พนักงานลาออกจากบริษัทฯไปพร้อมกับเจตคติทางลบต่อบริษัทฯ

แต่ก็มีนักศึกษาจบใหม่บางส่วนที่เป็นพนักงานที่ทำงานได้ดี มีเหตุผล มีความกล้าที่จะแย้งอย่างสุภาพ และบางคนก็มีความกล้าที่จะยอมรับว่าตนเองผิดและยอมที่จะเปลี่ยนแปลงตนเอง คนพวกนี้มักจะทำงานได้ดี ผิดพลาดต่ำ และอยู่ได้นาน คงเพราะมีมารยาท รู้จักการวางตัว ปรับปรุงและพัฒนาตัวเองอยู่เสมอ

ด้วยเหตุนี้ เดี๋ยวนี้ผมจึงเลือกพนักงานเข้าทำงานยากกว่าเดิมมาก เพราะการเลือกเข้ามาทำงาน สอนงาน แล้วไม่นานก็ลาออกนี่ เสียเวลามากครับ บางคนก้าวร้าว มีทัศคติที่ทำลายสภาพแวดล้อมขององค์กรอีก อันนี้ทำให้การทำงานเป็นทีมเป็นไปด้วยความลำบากมากขึ้น

ปล ความเห็นพวกนี้เป็นความเห็นจากประสบการณ์ผมล้วนๆ ไม่ใช่ว่านักศึกษาจบใหม่จะเป็นอย่างนี้ทุกคนหรือทุกข้อ บางคนก็ปะปนกันไป บางคนก็เรียนรู้และปรับปรุงตัว บางคนก็ดีแทบจะไม่มีข้อเสีย แต่เหตุผลพวกนี้มักเป็นสาเหตุที่ทำให้ต้องไม่ผ่านงานหรือลาออก
ความคิดเห็นที่ 66
ลองมองในมุมของเด็กจบใหม่และเด็กที่เปลี่ยนงานบ่อยๆ ดูครับ

บริษัทเลือกเด็ก เด็กก็เลือกบริษัทได้เหมือนกันครับ...

1. บริษัทกดเงินเดือนจนไม่ดูความเป็นจริง : ผมเคยไปสัมภาษณ์งานที่อโศก รีเควสใบ Certificate ภาษาที่ 3, TOEIC 750+, มีช่วงที่ต้องทำงานนอกเวลาและนอกสถานที่กลับดึก แต่ไม่มี OT ไม่มีค่าเดินทางให้ ไม่ยอมบอกเงินเดือนก่อนสัมภาษณ์ บอกว่าต่อรองได้ มาบอกตอนรับเข้าว่า 15,000 ก็บายสิครับ (บอกมาแต่แรกก็ไม่ต้องเสียเวลาทั้งคู่) ยิ่งเด็กต่างจังหวัดที่ต้องเช่าห้องเองยิ่งแล้วใหญ่ ไหนจะค่าน้ำ ค่าไฟ ค่าเดินทาง ค่าอาหาร ค่าโทรศัพท์ มันก็แทบจะไม่เหลืออะไรแล้ว ถ้าต้องส่งให้ที่บ้านด้วยก็อย่าหวังเลยครับ ลองไปดูเว็บหางาน ป.ตรี 10,000-12,000 ก็มี  

สิ่งที่ดูเหมือนเป็นการเอาเปรียบของ HR บางที คือการลักไก่บอกเงินเดือนไม่ตรงกับที่ได้จริง ทั้งที่เขียนไว้ชัดเจนว่า สตาร์ทเท่านี้ในประกาศ...สักแต่ว่าประกาศไปให้คนสนใจมาสมัครเยอะๆ จะได้มีตัวเลือกให้เลือกหลายคน แล้วค่อยรับคนที่ยอมรับเงินเดือนต่ำสุดเอาไว้ บางบริษัทเขียนบอกว่าตามโครงสร้างของบริษัทนั้นก็เป็นอีกเรื่องหนึ่งที่ตกลงกัน แต่การที่คุณประกาศมันลงไปแล้ว คุณก็ต้องจริงใจกับผู้สมัครเหมือนกัน ให้โอกาสผู้สมัครได้เลือกได้ตัดสินใจคำนวณว่ามันคุ้มกับอะไรหลายๆ อย่างไหม เพราะเวลาไปสัมภาษณ์ของผู้สมัครก็มีค่าเสียโอกาสค่าใช้จ่ายนู้นนี้นั้นเหมือนกัน คุณไปหลอกให้มาสัมภาษณ์แล้วผู้สมัครไม่เอา มันก็เสียเวลาทั้งคู่ไหม คุณอาจจะไม่ค่อยเสียอะไรเพราะเรียกมาทีหลายคนแล้วเลือกคนที่เหมาะสุดได้ แต่ผู้สมัครที่ไม่โอเคกับการโดนหลอกมาตั้งแต่แรกละ?

สุดท้ายบางคนหางานที่เงินเดือนเหมาะสมไม่ได้ ก็ผลันตัวมาค้าขาย, ช่วยธุรกิจที่บ้านหรือเรียนต่อแทน

2. ไม่ควรอดทนกับอะไรที่ไม่จำเป็นและไม่มีเหตุผลครับ : วัฒนธรรมหลายบริษัทไทยชอบให้เคารพผู้ใหญ่ แต่ผู้ใหญ่ไม่เคย "เคารพในความเป็นคน" ของคนอื่นเลย อดทนกับงานทุกคนต้องเรียนรู้อยู่แล้ว แต่อดทนรองรับอารมณ์ให้มีพฤติกรรม Aggressive/Abusive นี่คือรับไม่ได้เลยครับ (อย่ามาบอกผมนะว่ามันเป็นส่วนหนึ่งของการอดทนต่องาน ไม่งั้นประเทศที่เจริญแล้วเขาคงไม่มองเรื่องนี้เป็นเรื่องใหญ่หรอกครับ) ถ้าพูดด้วยเหตุผลไม่ได้ ใช้แต่อารมณ์คือจบสำหรับผมครับ หัวหน้าหรือผู้ใหญ่บางคนบ้าอำนาจคิดว่าจะพูดอะไรกับเด็กกว่าก็ได้ โกรธใครก็ไม่รู้มาหรือโดนหัวหน้าใหญ่กว่าระเบิดมา ก็มาลงกับลูกน้อง เรื่องบางเรื่องไม่ใช่ความผิดของเด็กเลย เป็นความผิดของตัวเองด้วยซ้ำ แต่ขอให้ระบายอารมณ์ก่อนเถอะ "พอเราพูดด้วยเหตุผล ก็กลายเป็นเถียง/แก้ตัว ให้เหตุผลเท่าไรก็ไม่เคยพอใจ มองเป็นข้ออ้าง" เรื่องบางเรื่องไม่เกี่ยวกับงานเลย เป็นเรื่องส่วนตัวด้วยซ้ำ แต่ยกมาพูดสนองตัวเอง เช่น วิจารณ์รสนิยมทางเพศ วิจารณ์หน้าตาแฟนคนอื่น

ข้อ 2 สำคัญมากๆ แต่หลายๆที่มองข้ามว่าเป็นเรื่องเล็กน้อย มองว่าเป็นเรื่องที่เจอและต้องทนอยู่แล้ว ใครจะมาหาข้ออ้างแบบนี้ให้ ผมขอจัดไว้รวมกับคนประเภทนั้นนะครับ มันเป็นสิ่งที่ทุกคนควรระลึกว่าต้องเคารพกัน ไม่ใช่ว่าฝ่ายหนึ่งจะมีสิทธิละเมิดอีกฝ่ายได้ ไม่ใช่ว่ามันมีอยู่แล้วจำเป็นต้องทน สิ่งที่เราควรทำคือหยุดมัน เพราะไม่มีใครสมควรที่จะต้องทนครับ...สังคมไทยบางคนมองว่า ความรุนแรงทางคำพูดและอารมณ์เป็นเรื่องไม่ใหญ่เท่าความรุนแรงทางร่างกาย แต่จริงๆ แล้วสุขภาพจิตมันก็สำคัญมากเท่ากับสุขภาพร่างกายนั้นแหละครับ ไม่มีใครสมควรต้องมารองรับอารมณ์ความงี่เง่าของใคร

"เราควรจะตั้งคำถามกับคนกระทำ ไม่ใช่มาตั้งคำถามกับเหยื่อว่าทำไมไม่อดทน" แล้วมาบอกว่าเด็กใหม่เปราะบางไม่อดทน เราไม่จำเป็นต้องอดทนอะไรกับสิ่งที่บั่นทอนชีวิต "สังคมไม่ได้ดีขึ้นได้เพราะเราอดทนครับ มันดีขึ้นได้เพราะเราต้องแก้ไขสิ่งที่ผิด"

3. ไม่เคารพเวลาส่วนตัว เรียกร้องให้เสียสละ : ไลน์นี้ตัวดีเลย คิดจะสั่งอะไรก็สั่งทางไลน์นอกเวลางานได้ ไม่ตอบไลน์โดนเรียกไปกินหัว (ต่างประเทศมีกฎหมายพิจารณาว่ามันเป็นการละเมิดแล้วนะครับ) งานด่วนช่วยรีบให้หน่อยนะ พอช่วยนอกเวลาก็จะโดนต่อมาอีกหลายงาน เพราะคิดว่ายอมแล้วต้องยอมตลอด ไม่มี OT ให้อีก ส่งงานช้าก็โดนด่าทั้งที่มาเร่งเอานอกเวลาในนาทีสุดท้าย...พูดคำพูดสวยหรูว่าอยากเห็นเราทุ่มเท่ อยากเห็นรับได้รับประสบการณ์ แต่ไม่ได้ตระหนักเลยว่ากำลังละเมิดเวลาส่วนตัวของคนอื่นอยู่ ถ้าตัวเองโดนบ้างก็คงไม่ชอบเหมือนกันหรอก ถึงได้ผลักมาให้เด็กทำแทนนี้ไง ความดีความชอบจากงานก็ไม่รู้จะไปถึงเด็กรึเปล่า

ลองนึกดูนะครับว่า คุณโดนกดเงินเดือนเหมือนในข้อ 1 และเจอกระทำแบบข้อ 2 และ 3 มันจะรู้สึกยังไง
  
4. เด็กบางคนอาจมีความสามารถ แต่ไม่ถูกจ้างเพราะ "ไม่ถูกใจรูปร่างหน้าตาบุคลิกภายนอก" : อันนี้จริงยิ่งกว่าจริง ลองไปอ่านกระทู้ในพันทิพกับกระทู้ในทวิตที่ผู้หญิงไม่ถูกรับเข้าทำงาน Receptionist เพราะ "ขาวไม่พอ" ดูนะครับ หรือไอ้ประโยคว่า "งานสอนกันได้ แต่หน้าตาต้องไปตายแล้วเกิดใหม่เท่านั้น" หรือ "ถ้าความสามารถเท่ากัน ทำไมจะเลือกคนที่หน้าตาดีกว่าไม่ได้ละ" บริษัทข้ามชาติจีนแห่งหนึ่งติดประกาศว่ารับเฉพาะชายจริงหญิงแท้ก็มี

ฝากกระทู้ที่ผมพูดถึงเรื่องนี้ด้วยนะครับผม
https://pantip.com/topic/39356771

ความคิดเห็นที่ 7
ไม่มีงานทำ หรือ ไม่ยอมทำงานครับ เด็กสมัยนี้ ทางเลือกเยอะ ไม่ได้งานเงินดี ถูกใจ ก็ไม่ยอมทำง่ายๆ ยอมว่างงานไป ขายออนไลน์ไปพลางๆ ก่อน
ความคิดเห็นที่ 12
วิชาที่เรียน ไม่สำคัญเท่าความพยายามครับ

เด็กรุ่นใหม่ ขาดสิ่งที่เรียกว่า "ความพยายาม" ครับ
ทุกเรื่องเด็กถูกสอนให้  Shortcut หมดเลย ทำให้ไม่เข้าใจพื้นฐานว่าคืออะไร
ทำงานแบบ On-Top เงินดี ทำงานแป็ปหนึ่ง ออกไปสมัครอีกที Up เงิน

แล้วกิจการเก่งๆ ใครจะรับคนพวกนี้ล่ะครับ ถ้าผู้บริหารกิจการเก่งๆ เป็นพวก On-Top ทำให้กิจการโตเร็วอยู่แล้ว
จะจ้างเด็กพวก On-Top มาเพื่อหาเงินเพิ่มให้ตัวตลอดเวลา หรือเด็กที่เก่งด้าน Base basic มาทำงานบริษัทล่ะครับ
ความคิดเห็นที่ 29
- เลือกงาน รักแต่งานสบาย  งานไม่สบาย เครียดไม่เอา ใช้แรงไม่เอา เน้นงานวิจาร์ณ
- ไม่รู้จริงในสิ่งที่ตัวเองเรียนมา จบเขียนโปรแกรมแต่เขียนโปรแกรมไม่เป็น จบอังกฤษ แต่ใช้ภาษาอังกฤษไม่ได้
- ไม่มีความอดทน ทำได้อาทิตย์เดียวเหนื่อย ออก โดนกดดัน ออก  
- ขี้เกียจ ไม่อยากทำไร ขาดแรงจูงใจ
- คิดเองไม่ได้ ต้องให้บอกทุกเรื่องแก้ไขปัญหาเฉพาะหน้าไม่ได้
- หัวรั้น ไม่ทำตามกฏ แหกขั้นตอนไม่รู้เวลา
- ทัศนคติ รังเกียจงานบางประเภท งานโรงงาน งานน่าเบื่อ  ทั้วที่ตัวเองความสามารไม่ถึง
- บ้าสิทธิตลอดเวลา อยากได้งานที่ เล่นมือถือ เช็คไลน์ ได้ตลอดเวลา อยากหยุด อยากสายวันไหนก็ได้
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่