รู้สึกว่าตัวเองไร้ค่าแบบมากๆเลยค่ะ

เราเขียนกระทู้ครั้งแรกค่ะ ส่วนตัวเราเป็นคนร่าเริงชอบทำให้คนอื่นหัวเราะค่ะเวลาอยู่กับเพื่อนมีความสุขมากแต่บางที่คำพูดเชิงดูถูกจากเพื่อนก็มีมาให้ได้ยินบ่อยๆค่ะ ชอบเก็บเอามาคิดว่าที่ทำอยู่ทุกวันนี้มันดีแล้วรึยัง เคยปรึกษาแม่แม่ก็บอกไม่ให้สนใจ แต่คนเรามันก็มีความรู้สึกจะไปไม่คิดมันก็ไม่ได้ใช่มั้ยคะ แม่ชอบด่าประมาณว่า ฉลาดแต่เรื่องโง่ๆ โง่ คำด่าของแม่มันไม่ค่อยมีคำหยาบแต่มันสุดๆอ่ะ ด่าแบบนี้ตลอดเวลาเราทำไรไม่ได้ดั่งใจ บางคำเราก็ฝังใจไปแล้ว โดนคำนี้ทีไรแอบไปร้องไห้ตลอด แต่ทุกวันนี้พยายามทำให้ดีมากๆแต่มันไม่ได้ดีพอสำหรับคนอื่นอ่ะ อยากให้ทุกคนรู้ว่าพยายามมามากแล้ว อยากให้เข้าใจ ที่คิดว่าชีวิตมันไร้ค่าคิดมาได้3-4เดือนแล้วค่ะ ปัญหามันรุมล้อม ถ้าไปพูดกับใครก็โดนหาว่าเรียกร้องความสนใจ สร้างกระแส เราก็ไม่รู้จะไปพูดไปปรึกษาใคร เก็บไว้คนเดียวจนบางวันมันไม่ไหวก็ร้องไห้ออกมาดังๆพยายามไม่คิดทำร้ายตัวเอง แต่ในใจไม่อยากตื่นมาเจอเรื่องแย่ๆไม่อยากรับรู้การมีชีวิตอยู่ของตัวเอง ถ้าเขียนวนไปวนมาขอโทษนะคะขอโทษมากๆเลย อารมณ์เราตอนนี้แค่ต้องระบายค่ะ ขอโทษนะคะ