สรุปเลยนะคะ
1.นั่งสมาธิไม่ได้ช่วยให้ลืมหรือบรรเทาค่ะ
2.การเข้าวัดทำบุญ ไม่ได้ทำให้บรรเทาเช่นกันค่ะ
3.ยามีส่วนช่วยค่ะ เพราะฉะนั้นอย่าขาดยาโดยที่คุณหมอยังไม่บอกนะคะ
4.การไปพบจิตแพทย์เป็นเรื่องที่ดีที่สุดค่ะ
5.เคยไปร้องไห้ต่อหน้าคุณหมอมาแล้วค่ะรูสึกสบายใจขึ้นเยอะค่ะ
6.การมีสังคมใหม่ๆและดี ช่วยลบความรู้สึกแย่ๆแต่ก่อนที่เคยแบกเอาไว้ได้เยอะค่ะ
7.ตอนนี้มีแฟนที่ช่วยเหลือ และเข้าใจค่ะ มีความสุขมาก
8.สุดท้ายนี้ ไม่ลืมก็ไม่เป็นไรค่ะ แต่ขอใช้ชีวิตที่เหลือนี้อย่างมีความสุขที่สุดแล้วกันค่ะ อะไรที่เกิดขึ้นแล้ว เป็นแผลในใจ แก้ไม่ได้ ก็คงทำอะไรไม่ได้ค่ะ ถ้ามีสถานการณ์ที่มาย้ำตอบได้เลยว่ายังแพนิคค่ะ หายใจไม่ออก เพราะฉะนั้นก็ได้แต่เลี่ยงค่ะ เหมือนกับอารมณ์ที่รู้ว่า ถ้าร้อนก็เปิดพัดลม ถ้าหนาวก็ใส่เสื้อหรือห่มผ้าค่ะ
บุญกุศลไม่เคยช่วยผ่อนผันค่ะ แต่การกระทำช่วยต่างหากค่ะ
คนเราจะแบกความทุกข์ที่ห้ามบอกใครได้นานเท่าไหร่
1.นั่งสมาธิไม่ได้ช่วยให้ลืมหรือบรรเทาค่ะ
2.การเข้าวัดทำบุญ ไม่ได้ทำให้บรรเทาเช่นกันค่ะ
3.ยามีส่วนช่วยค่ะ เพราะฉะนั้นอย่าขาดยาโดยที่คุณหมอยังไม่บอกนะคะ
4.การไปพบจิตแพทย์เป็นเรื่องที่ดีที่สุดค่ะ
5.เคยไปร้องไห้ต่อหน้าคุณหมอมาแล้วค่ะรูสึกสบายใจขึ้นเยอะค่ะ
6.การมีสังคมใหม่ๆและดี ช่วยลบความรู้สึกแย่ๆแต่ก่อนที่เคยแบกเอาไว้ได้เยอะค่ะ
7.ตอนนี้มีแฟนที่ช่วยเหลือ และเข้าใจค่ะ มีความสุขมาก
8.สุดท้ายนี้ ไม่ลืมก็ไม่เป็นไรค่ะ แต่ขอใช้ชีวิตที่เหลือนี้อย่างมีความสุขที่สุดแล้วกันค่ะ อะไรที่เกิดขึ้นแล้ว เป็นแผลในใจ แก้ไม่ได้ ก็คงทำอะไรไม่ได้ค่ะ ถ้ามีสถานการณ์ที่มาย้ำตอบได้เลยว่ายังแพนิคค่ะ หายใจไม่ออก เพราะฉะนั้นก็ได้แต่เลี่ยงค่ะ เหมือนกับอารมณ์ที่รู้ว่า ถ้าร้อนก็เปิดพัดลม ถ้าหนาวก็ใส่เสื้อหรือห่มผ้าค่ะ
บุญกุศลไม่เคยช่วยผ่อนผันค่ะ แต่การกระทำช่วยต่างหากค่ะ