เราเป็นเด็กต่างจังหวัดชีวิตเราพอเรียนเสร็จก็กลับบ้านไม่ค่อยสุงสิงกับใคร รร เราจะอยู่ในตัวเมืองหน่อยตอนเช้าก็ขี้เกียจตื่นเพราะต้องไปรร ให้เร็วกว่าชาวบ้านเขา แถมเรียนกับเพื่อนในห้องก็มีเพื่อนสนิทแค่คนเดียว นอกนั้น เราไม่ค่อยจะคุยเท่าไรเพราะคุยไม่เก่ง เราเบื่อกับสังคมชีวิตใน รร ทั้งครู ทั้งเพื่อน อยู่ในสังคมที่ต่างคนต่างเรียน แถมเราก็ไม่ได้เก่งหรือเด่นด้านไหนเลย ตอนนี้อยู่ม.5 แล้ว เรียนๆไปก็ยังหาแรงบันดาลใจไม่เจอ ก็พยายามเรียนไปงั้นๆแหละ เราคิดเสมอถ้าเลือกเรียนคณะไหน สายไหน เราก็ทำงานไม่ตรงสายที่เรียนหรอก เพราะไม่ได้เก่งถึงขั้นจะสอบ แพทย์ รับราชการได้แต่ก็พยายามเรียนไปเรื่อยๆจนตอนนี้มันก็เกือบๆจะขึ้นม.6 แล้ว แต่เราดันเบื่อ เซ็ง ชีวิต เหมือน เรียนๆผ่านๆ ไปแค่นั้น ทำไงได้บ้างคะ ใครพอจะช่วยแนะนำ อาการหรือความคิดที่เราเป็นได้บ้างให้คนอย่างเรากลับมาคิดบวกอีกครั้งตอนนี้ มันนอยย นอยมาก ประมาณเหมือนคนเป็นโรคซึมเศร้ากลับมาถึงบ้านก็เบื่อนอย จริงๆ ขอบคุณนะคะ กระทู้อาจจะยาวหน่อยช่วยแนะนำกันหน่อยนะคะ
ม.5 แล้วขี้เกียจไป รร มากๆ ทำไงดี