อยู่ที่บ้านถึงจะไม่ได้อยู่กับพ่อแม่แล้ว  แต่ก็มีลูกให้ดูแล... พอลูกหลับ ก็เหมือนเราอยู่คนเดียว รู้สึกอ้างว้าง โดดเดี่ยว
ไม่เข้าใจตัวเองว่าเป็นอะไร..เป็นแบบนี้มาเกือบเดือนแล้วค่ะ
เวลาอยู่คนเดียว..มันจะมีความคิด แบบ เศร้า เบื่อ ไม่อยากมีชีวิตอยู่แล้ว
ตอนนี้ พยายามหาอะไรทำเยอะๆ ให้รู้สึกเหนื่อย 
เลิกงาน จากงานประจำ ก็หาเสื้อผ้ามาขาย ไปตามตลาดนัดมั้ง ตั้งร้านขายริมฟุตบาทบ้าง ทำตัวให้ไม่ว่าง จะได้ไม่มีเวลาคิดเรื่องอื่น

ใครเคยเป็นแบบนี้บ้างไหมค่ะ จะจัดการกับความรู้สึกแบบนี้ได้ยังไง??
เราเคยเข้าประเมินภาวะโรคซึมเศร้า..ของหน่วยงานที่เราทำงานอยู่ เขาบอกว่าเราต้องพบหมอ.. หรือว่าเราจะเป็นโรคเครียดอ่ะ??