อยากขอคำปรึกษาและคำแนะนำเราเป็นคนขี้น้อยใจ น้อยใจในปัญหาครอบครัว พ่อแม่เราหย่าตั้งแต่เด็ก เราก็จะอยู่ตามบ้านป้า,น้า จนปี59 มาอยู่บ้านพ่อ อยู่ร่วมกับแม่เลี้ยงและน้อง เวลามีปัญหาอะไรเราต้องเป็นคนผิด ต้องเป็นคนแก้ไข ตั้งแต่เด็กจนโตไม่ว่าจะอายุมากกว่าหรือน้อยกว่าคือเราต้องเป็นฝ่ายผิดตลอด เรารู้สึกว่าเราไม่มีค่ากับใครเลย ต่างคนต่างเลือกสิ่งที่อยากทำ,ทำแล้วมีความสุขแล้วทิ้งเราไว้ข้างหลัง เวลาเราไม่พอใจเราพูดกับพ่อ ก็จะได้คำตอบคือเราเป็นพี่ต้องให้อภัย ต้องอดทน เวลาแม่เลี้ยงพูดอะไรพ่อก็เชื่อมากกว่าคำพูดเรา บางทีมันเกินไปเราไม่รู้จะแก้ปัญหานี้ยังไง พยายามอดทนแล้ว ตอนนี้แม่ก็บอกให้หาบ้านแล้วไปอยู่ด้วยกันแต่เรากลับคิดว่าตอนนี้เราสำคัญแล้วเหรอถึงมาเลือกเรา สับสนกับปัญหาและกับตัวเองเหมือนกัน
ขอวีธีแก้การขี้น้อยใจ