ตอนนี้จขกทอายุเลขสองต้นๆ พ่อเเม่มีปัญหากันหลายเรื่องตั้งเเต่เด็ก ตั้งเเต่ทะเลาะขึ้นเสียงกัน ตบกัน บางทีก็ลามไปตบน้องชายเรา ตอนอยู่ประถมเราเคยเถียงพ่อเเล้วพ่อเอาไม้หวายกับเข็มขัดมาฟาดจนเป็นรอย เเม่ไม่ค่อยทำร้ายเรา เเต่จะชอบตะคอกใส่เราเเละชอบบังคับเรา พอเราเลือกเส้นทางที่ไม่ตรงกับเขา เขาก็จะด่าเรา หงุดหงิด โวยวายใส่เรา(เรื่องเล็กมากๆ) จนเราทนไม่ไหว ร้องไห้ เเล้วบอกพ่อเเม่ว่าช่วยเลิกนิสัยเเย่ๆ
หลังจากนั้น พ่อเเม่ก็ทะเลาะกันน้อยลง เเต่ยังคงขึ้นเสียงใส่เรา เเละยังชอบบังคับทุกเรื่องเหมือนเดิมซึ่งทำให้เราอึดอัดมาก เราจึงไม่อยากกลับบ้าน ไม่อยากคุยกับพ่อเเม่ ไม่อยากเจอหน้า ไม่อยากอยู่ด้วย ความทรงจำตั้งเเต่เด็กจนโตเราจำได้ดีจนชอบเก็บเอามาคิดบ่อยๆ
เเต่พ่อเเม่ก็รักเรามากๆ ใจจริงเราอยากให้อภัย เเต่ยังไงก็ไม่อยากกลับไปอยู่ด้วย กลัวว่าจะเสียใจอีก
ทำยังไงให้เลิกโกรธพ่อเเม่ ที่ชอบตะคอกใส่เเละชอบทะเลาะตบตีกันต่อหน้าเรา
หลังจากนั้น พ่อเเม่ก็ทะเลาะกันน้อยลง เเต่ยังคงขึ้นเสียงใส่เรา เเละยังชอบบังคับทุกเรื่องเหมือนเดิมซึ่งทำให้เราอึดอัดมาก เราจึงไม่อยากกลับบ้าน ไม่อยากคุยกับพ่อเเม่ ไม่อยากเจอหน้า ไม่อยากอยู่ด้วย ความทรงจำตั้งเเต่เด็กจนโตเราจำได้ดีจนชอบเก็บเอามาคิดบ่อยๆ
เเต่พ่อเเม่ก็รักเรามากๆ ใจจริงเราอยากให้อภัย เเต่ยังไงก็ไม่อยากกลับไปอยู่ด้วย กลัวว่าจะเสียใจอีก