สวัสดีค่ะ ต้องแนะนำตัวก่อนว่าชื่อ ณัฐฐา เด็ก ตจว. แดนสตอที่เข้ามาเรียนต่อในเมืองกรุง ...เป็นที่ทราบกันดีว่าเด็กต่างจังหวัดมีทุนจำกัดในการใช้จ่ายแต่ละเดือน หอพักจึงจำเป็นต้องราคาถูก
ณัฐฐา เรียนอยู่ ม.เอกชน ชื่อดังย่านคลองหลวง แต่ห้องพักที่ซอยข้างมหาลัยแพงเหลือเกิน จึงจำเป็นต้องอยู่หอตรงข้ามมหาลัย หลังปั๊ม หายหลืบเข้าไปในซอย ซึ่งในซอยก็เป็นชุมชนอิสลาม มีทั้ง มัสยิส และ คูโบ(สถานที่ฝังศพคนอิสลาม)
ตอนไปสอบถามห้องพักกับเจ้เจ้าของหอ นางเป็นสาวแก่(อิสลาม) ใจดีมากกกก ให้กุญแจห้องว่างไปสำรวจเองเลย
หนึ่งในนั้นก็มีห้อง 008 อยู่ชั้น 3 เป็นห้องริมสุดติดบันไดหนีไฟ มีหน้าต่างสองบานและระเบียงด้านหลังกว้างมาก (ห้องอื่นมีแค่ระเบียงด้านหลัง) ห้องกว้างกว่าห้องอื่นเท่าตัว เฟอร์นิเจอร์ไม้อย่างดีทั้งห้อง ทั้งโต๊ะตั้งคอม ตู้โชว์ตั้งทีวี ตู้เสื้อผ้า ห้องน้ำคือดี ดีหมดเลย ฝุ่นแทบไม่มีเหมือนได้รับการทำความสะอาดบ่อยๆ
ตกลงเอาห้องนี้ล่ะ
แน่ใจนะหนูว่าจะเอาห้องนี้ เสียงถามย้ำจากเจ้าของตึก ....ห้องนี้แหละค่ะ สบายดี ... งั้นเจ้คิดแค่3,000 ละกัน ล่วงหน้าเดือนเดียว ไม่ต้องมีค่าประกัน (ปกติหอพัก นศษ.ต้องมีค่าประกัน อย่างน้อย 10,000-15,000+ค่าเช่าเดือนแรก ) ค่าเน็ตก็400 ค่าน้ำค่าไฟแสนถูก
ตอนแรกก็เอะใจ ทำไมถูกจัง แต่ช่างเถอะ ดีแล้วไม่เปลือง
เข้าไปอยู่ อาทิตย์ 2 อาทิตย์แรกก็ปกติ จนคืนนึงสวดมนต์ นั่งสมาธิ ....เหมือนเปิดประตูผีเลยค่ะ เตียงสั่นไร้เหตุผล (นอนคนเดียว) ซึ่งปกติสามคนผลักเตียงไม้ไม่ขยับเลย คำว่าสั่นโยกไม่ต้องพูดถึง ไม่มีทาง
แต่ไม่ได้กลัว แค่ตื่นมานั่ง งงๆ คืนที่สอง สาม สี่ เหมือนมีใครสามคนมาเขย่าเตียง หนักขึ้น หนักขึ้น จนบอกเพื่อน เพื่อนมานอนเป็นเพื่อนก็เจอ ดึงขาบ้าง ดึงผ้าห่มบ้าง วันดีคืนดีนอนๆอยู่ก็ดึงผ้าห่ม เหมือนยื้อกับเรายื้อไปยื้อมาจนเราเหนื่อยและยอมแพ้ไปเอง ในห้องเหมือนสงครามที่ต่อสู้กับสิ่งที่มองไม่เห็น
แฟนเห็นว่าท่าทางไม่ดีเลยชวนไปงานสวดพานยักษ์เพื่อปัดเป่าสิ่งชั่วร้าย เชื่อไหมคะ ว่า หนักกว่าเดิม เห็นเป็นตัวๆเลย บางตัวยืนแอบกับม่านหน้าตาเศร้าๆ บางตัวนอนบนเตียงใส่ชุดอิสลามผ้าโสร่ง
บางตัวยืนปลายเตียงใส่เสื้อยืดสีขาวลายหัวใจสีดำ กางเกงขาสั้น ผมยาวกลางหลัง เกรี้ยวกราดมากๆ บางครั้งมาให้เห็นแว้บๆ บางครั้งมาให้เห็นหางตา บางครั้งก็ยืนอยู่จังๆ
ไม่ได้ฝัน ไม่ได้หลับ ไม่ได้หลอน แต่เห็นจริงๆ
จนตัดสินใจว่าจะย้ายหอ หลังจากอยู่มาได้ 3 เดือนเศษ ก็โทรบอกพ่อ พ่อบอกให้ไปซื้อพระเจิมที่วัดนั่นนี่เสร็จ มาน้อยลง เห็นแค่อาทิตย์ละ 2-3 ครั้ง
จนไปเจอรูปสมเด็จอาจารย์โตมาแขวนหัวนอนพร้องบทสวดชินบัญชร .....
จากที่เห็นถี่ๆกลายมาเป็น 2-3 ครั้ง/อาทิตย์
พอมี สมเด็จโต ก็ห่างๆไป จะเห็นแค่วันโกน(คืนก่อนวันพระ)เท่านั้น ..มาลักษณะซ้ำๆ มาให้เห็น มาให้กลัว มานอนใกล้ๆ ขยับไปไหนไม่ได้
จนเพื่อนแนะนำว่า ลองคุยกับเขาดีๆ ..นี่คุณ...(ตั้งชื่อให้) #คุณริมม่าน ถ้าจะยืนตรงนี้ก็ยืนนะ แต่อย่ามารบกวนกัน ถ้าชั้นออกมาจากห้องน้ำคุณต้องรีบหลบนะ อย่ามาแสดงตัว
#คุณบังหนุ่ม ถ้าจะนอนตรงนี้ก็ไม่มีใครว่านะ แต่อย่าอำจนชั้นขยับตัวไม่ได้
#คุณผมสวย จะโกรธใครมาก็อย่าลงที่ชั้นนะ อยู่ในมุมของคุณ #คุณถุงทอง #คุณถุงเงิน #คุณใต้เตียง
#คุณไฮโล(ชอบเขย่า)
ถ้าไม่ทำตามที่ตกลงกัน ชั้นจะซื้อพระมาไว้ให้เต็มห้อง เปิดซีดีธรรมะทุกวัน และสาปแช่งไม่ต้องผุดต้องเกิด
เชื่อมั้ยคะ อยู่หอนั้นต่อมาอีกเกือบสี่ปี ได้สบายๆ เห็นบ้างบางคราว เจอบ้างบางที แต่ไม่ถึงกับเดือดร้อน....จนวันสุดท้ายที่ต้องออกจากหอ เหมือนทุกตัวมาอำลา เห็นคนทุกตัว กึ่งหลับกึ่งตื่น อยู่ทั่วทุกมุมของห้อง ถามว่ากลัวมั้ย กลัวเหมือนเดิม แต่บางแว้บก็คิดถึง เหมือนเป็นห่วง แต่ก็ไม่เอาแล้ว จบ กลับบ้าน ......ลาก่อน กทม.
ใครเคยเจอบ้าง ห้องผีผ่าน
ณัฐฐา เรียนอยู่ ม.เอกชน ชื่อดังย่านคลองหลวง แต่ห้องพักที่ซอยข้างมหาลัยแพงเหลือเกิน จึงจำเป็นต้องอยู่หอตรงข้ามมหาลัย หลังปั๊ม หายหลืบเข้าไปในซอย ซึ่งในซอยก็เป็นชุมชนอิสลาม มีทั้ง มัสยิส และ คูโบ(สถานที่ฝังศพคนอิสลาม)
ตอนไปสอบถามห้องพักกับเจ้เจ้าของหอ นางเป็นสาวแก่(อิสลาม) ใจดีมากกกก ให้กุญแจห้องว่างไปสำรวจเองเลย
หนึ่งในนั้นก็มีห้อง 008 อยู่ชั้น 3 เป็นห้องริมสุดติดบันไดหนีไฟ มีหน้าต่างสองบานและระเบียงด้านหลังกว้างมาก (ห้องอื่นมีแค่ระเบียงด้านหลัง) ห้องกว้างกว่าห้องอื่นเท่าตัว เฟอร์นิเจอร์ไม้อย่างดีทั้งห้อง ทั้งโต๊ะตั้งคอม ตู้โชว์ตั้งทีวี ตู้เสื้อผ้า ห้องน้ำคือดี ดีหมดเลย ฝุ่นแทบไม่มีเหมือนได้รับการทำความสะอาดบ่อยๆ
ตกลงเอาห้องนี้ล่ะ
แน่ใจนะหนูว่าจะเอาห้องนี้ เสียงถามย้ำจากเจ้าของตึก ....ห้องนี้แหละค่ะ สบายดี ... งั้นเจ้คิดแค่3,000 ละกัน ล่วงหน้าเดือนเดียว ไม่ต้องมีค่าประกัน (ปกติหอพัก นศษ.ต้องมีค่าประกัน อย่างน้อย 10,000-15,000+ค่าเช่าเดือนแรก ) ค่าเน็ตก็400 ค่าน้ำค่าไฟแสนถูก
ตอนแรกก็เอะใจ ทำไมถูกจัง แต่ช่างเถอะ ดีแล้วไม่เปลือง
เข้าไปอยู่ อาทิตย์ 2 อาทิตย์แรกก็ปกติ จนคืนนึงสวดมนต์ นั่งสมาธิ ....เหมือนเปิดประตูผีเลยค่ะ เตียงสั่นไร้เหตุผล (นอนคนเดียว) ซึ่งปกติสามคนผลักเตียงไม้ไม่ขยับเลย คำว่าสั่นโยกไม่ต้องพูดถึง ไม่มีทาง
แต่ไม่ได้กลัว แค่ตื่นมานั่ง งงๆ คืนที่สอง สาม สี่ เหมือนมีใครสามคนมาเขย่าเตียง หนักขึ้น หนักขึ้น จนบอกเพื่อน เพื่อนมานอนเป็นเพื่อนก็เจอ ดึงขาบ้าง ดึงผ้าห่มบ้าง วันดีคืนดีนอนๆอยู่ก็ดึงผ้าห่ม เหมือนยื้อกับเรายื้อไปยื้อมาจนเราเหนื่อยและยอมแพ้ไปเอง ในห้องเหมือนสงครามที่ต่อสู้กับสิ่งที่มองไม่เห็น
แฟนเห็นว่าท่าทางไม่ดีเลยชวนไปงานสวดพานยักษ์เพื่อปัดเป่าสิ่งชั่วร้าย เชื่อไหมคะ ว่า หนักกว่าเดิม เห็นเป็นตัวๆเลย บางตัวยืนแอบกับม่านหน้าตาเศร้าๆ บางตัวนอนบนเตียงใส่ชุดอิสลามผ้าโสร่ง
บางตัวยืนปลายเตียงใส่เสื้อยืดสีขาวลายหัวใจสีดำ กางเกงขาสั้น ผมยาวกลางหลัง เกรี้ยวกราดมากๆ บางครั้งมาให้เห็นแว้บๆ บางครั้งมาให้เห็นหางตา บางครั้งก็ยืนอยู่จังๆ
ไม่ได้ฝัน ไม่ได้หลับ ไม่ได้หลอน แต่เห็นจริงๆ
จนตัดสินใจว่าจะย้ายหอ หลังจากอยู่มาได้ 3 เดือนเศษ ก็โทรบอกพ่อ พ่อบอกให้ไปซื้อพระเจิมที่วัดนั่นนี่เสร็จ มาน้อยลง เห็นแค่อาทิตย์ละ 2-3 ครั้ง
จนไปเจอรูปสมเด็จอาจารย์โตมาแขวนหัวนอนพร้องบทสวดชินบัญชร .....
จากที่เห็นถี่ๆกลายมาเป็น 2-3 ครั้ง/อาทิตย์
พอมี สมเด็จโต ก็ห่างๆไป จะเห็นแค่วันโกน(คืนก่อนวันพระ)เท่านั้น ..มาลักษณะซ้ำๆ มาให้เห็น มาให้กลัว มานอนใกล้ๆ ขยับไปไหนไม่ได้
จนเพื่อนแนะนำว่า ลองคุยกับเขาดีๆ ..นี่คุณ...(ตั้งชื่อให้) #คุณริมม่าน ถ้าจะยืนตรงนี้ก็ยืนนะ แต่อย่ามารบกวนกัน ถ้าชั้นออกมาจากห้องน้ำคุณต้องรีบหลบนะ อย่ามาแสดงตัว
#คุณบังหนุ่ม ถ้าจะนอนตรงนี้ก็ไม่มีใครว่านะ แต่อย่าอำจนชั้นขยับตัวไม่ได้
#คุณผมสวย จะโกรธใครมาก็อย่าลงที่ชั้นนะ อยู่ในมุมของคุณ #คุณถุงทอง #คุณถุงเงิน #คุณใต้เตียง
#คุณไฮโล(ชอบเขย่า)
ถ้าไม่ทำตามที่ตกลงกัน ชั้นจะซื้อพระมาไว้ให้เต็มห้อง เปิดซีดีธรรมะทุกวัน และสาปแช่งไม่ต้องผุดต้องเกิด
เชื่อมั้ยคะ อยู่หอนั้นต่อมาอีกเกือบสี่ปี ได้สบายๆ เห็นบ้างบางคราว เจอบ้างบางที แต่ไม่ถึงกับเดือดร้อน....จนวันสุดท้ายที่ต้องออกจากหอ เหมือนทุกตัวมาอำลา เห็นคนทุกตัว กึ่งหลับกึ่งตื่น อยู่ทั่วทุกมุมของห้อง ถามว่ากลัวมั้ย กลัวเหมือนเดิม แต่บางแว้บก็คิดถึง เหมือนเป็นห่วง แต่ก็ไม่เอาแล้ว จบ กลับบ้าน ......ลาก่อน กทม.