สวัสดีค่ะ หนูอยากเล่าประสบการณ์ที่หนูเจอมาไม่กี่วันนี้เอง คือหนูมีแฟนที่คบกันมา 6 เดือนกว่า มันก็ไม่ถือว่านานเท่าไหร่แต่ผูกพันมาก ระหว่างคบกันแรกๆ ผู้ชาย คือดีทุกอย่างทำดี ทำให้หนูทุกอย่างจนหนูมั่นใจเลยว่าจะหยุดแค่ผู้ชายคนนี้ ตลอดเวลาที่คบที่คุยกัน หนูไม่ได้คุยกับใครเลย ซื่อสัตย์มาตลอด หนูทำให้ทุกอย่างที่เกี่ยวกับงานบ้าน ทำงานหาเงินเก็บเงิน มีโปรแกรมจะไปเที่ยวนู้นนี้กัน แต่ด้วยระยะทางและเวลา ก็ทำให้เขาเปลี่ยนไป หนูขอบอกไว้ก่อนหนูไม่เคยเช็คโทรศัพท์ผู้ชายเลย มีแต่เขาด้วยซ้ำที่เช็คของหนู หนูรู้มาโดนตลอดว่าเขาคุยกับคนอื่น แต่หนูเลือกที่จะเงียบ เพราะรักจึงยอม แอบร้องไห้หลายครั้ง แต่ของหนูดีอย่างคือ พ่อกับแม่เขาดี เอ็นดูหนู เขาเลี้ยงหนูเหมือนลูก มีอะไรก็ให้ชวนไปเที่ยวไปบ้านตลอด แต่ทุกวันนี้เลิกกับแฟนเก่าไปแล้ว แต่แม่เขายังโทรมาถามข่าวอยากให้ไปบ้านทุกครั้ง การเลิกกันของหนู หนูก็ไม่รู้สาเหตุ แต่ที่รู้ๆคือเขาคุยกับคนอื่น อยู่ดีๆก็หายเฟสตอบช้า โทรศัพท์ไม่โทร ปกติ จะโทรเช็คทุกครั้งว่าทำไร แต่ก็อย่างว่าค่ะ เวลาเปลี่ยนใจคนก็เปลี่ยน * และแล้วเขาก็บอกกับหนูว่า เขาอยากอยู่คนเดียว เขาเบื่อ แต่ทำไม? อยากอยู่คนเดียว ต้องคุยกับคนอื่น ? เวลาเขาไปเที่ยวหนูไม่ห้ามเลยค่ะ แต่เวลาเขาลงรูปเขาจะปิดกั้นแค่ชื่อเฟสหนูเหมือนกลัวอีกคนรู้ 55555 ตอนคบกัน ผู้ชายคนนี้ไม่เคยให้เกียติหนูเลย ไม่เคยแคร์ ไม่เคยใส่ใจ ตะคอกใส่หน้า แรงๆ ขอเงินหนูด้วยซ้ำ แต่หนูก็ยอม เพราะรัก ทุกวันนี้ยังคิดถึงเขาเหมือนเดิม ลืมไม่ได้ แต่ร้องไห้ตลอด* เลิกกันได้ เดือนกว่าๆแล้ว แต่ก็ยังมีมารับไปนอนบ้าน เหมือนเดิมนอนกอดกันมีไรกันเหมือนแฟน แต่เขาก็มีคนคุยใหม่แล้ว แบบนี้เรียกว่าเวรกรรม ไหมค่ะ ทำไมยังรักยังตัดไม่ได้ ทั้งๆที่ผู้ชายก็เลวใส่เราตลอดไม่เคยให้เกียติเรา หรือเป็นเพราะ เรารู้จักกันมากเกินไป รู้นิสัยสันดานกันมากเกินไป เลยคิดจะทำอะไรก็ได้ แต่ยอมรับค่ะว่า ยังรัก ยังหึง เวลาเขาคุยกับคนใหม่ แต่นี้ได้แต่นอนร้องไห้ ถ้าเขาเลิกคุยกับคนใหม่เขายังจะกลับมาหาเราไหมค่ะ เขาจะคิดถึงเราไหมค่ะ ขอถามหน่อยค่ะ
“ ไม่รู้อยู่ในสถานะอะไร “