[CR] Review Farewell Song: ไม่ว่าใครก็มีเหตุผลของตัวเอง (วิเคราะห์บางส่วน ใส่สปอยไว้แล้ว)

เราเคยเขียนกระทู้แนะนำตัวหนังคร่าวๆ ไป หลังจากไปดูมาแล้ววันนี้จะมารีวิวค่ะ 
ข้อมูลเบื้องต้นเชิญทางนี้ค่า >> https://pantip.com/topic/39179801

_________________________________________________________________

Farewell Song เพลงรักเราสามคน

ความรู้สึกแรกตอนออกจากโรง เรารู้สึกอึนๆ นิดหน่อย รู้สึกว่ามันมีอะไรหลายๆ อย่างมากกว่าที่เห็นในหนัง เราไม่สามารถบอกตัวเองได้ว่าชอบหรือไม่ชอบหนังเรื่องนี้ตั้งแต่แรกที่เดินออกมา เลยใช้เวลานั่งย่อยอยู่สักพักก่อนจะออกมาเป็นกระทู้นี้

เนื้อเรื่องของหนังบอกเราตั้งแต่ต้นว่านี่คือเรื่องราวของการเดินทางที่มีวันต้องจบลง หนังบอกด้วยซ้ำว่าปลายทางของความสัมพันธ์จะเป็นอย่างไร แต่เพราะว่า Farewell Song เป็น Road movie สิ่งสำคัญของหนังจึงเป็นเรื่องราวระหว่างทางก่อนถึงตอนจบ ซึ่งตัวเราเองก็ไม่ได้โฟกัสที่ตอนจบนักค่ะ

ด้วยความที่เรารู้ตั้งแต่ต้นว่ามันจะต้องจบลง ตัวละครกำลังจะต้องแยกกันแน่ๆ แต่กลับต้องมาฝืนใจทำวงต่อให้จบ ท่ามกลางบรรยากาศอึดอัด มีความจำใจ มีความฝืน ความพยายามจะเดินหนี อยู่ให้ไกล หลีกเลี่ยงการพูดคุย แต่ขณะเดียวกันเราก็เห็นด้ายเส้นบางๆ ที่พยายามจะประคับประคองความสัมพันธ์ที่ไม่สามารถกลับมาเป็นเหมือนเดิมนี้ได้ ทุกคนในเรื่องเจ็บปวด ความคาดหวัง ความผิดหวัง ความหงุดหงิดงุ่นง่าน ความเหงาออกมาทางแววตานักแสดงทั้งหมด ภาษากายในเรื่องเองก็สื่อออกมาได้ดีมาก เราไม่สามารถนับจำนวนบุหรี่ที่ตัวละครในเรื่องสูบได้เลย ความเครียดจนต้องหาอะไรเบี่ยงเบนความสนใจ ถ้าไม่เล่นดนตรีก็แทบจะมีบุหรี่คาบอยู่ในปากตลอดแล้ว (จำนวนกระป๋องเบียร์เองก็เช่นกัน) แม้สิ่งที่เห็นจะออกมาเป็นแบบนี้ แม้ความสัมพันธ์ของพวกเธอจะดูบอบช้ำไปหมด เราก็ยังเห็นความหวังดีที่อยากให้คนที่ตัวเองรักมีความสุข เป็นความไม่สมหวังที่ฟีลกู๊ดส์ใช้ได้เลยค่ะ


ส่วนมุมมองความรักของตัวละครทั้งสาม วิเคราะห์มานิดหน่อยค่ะ ไม่รู้ว่าจะมีใครคิดเหมือนเรามั้ย
มีการคิดแทนตัวละคร+สปอยซะเยอะ ขอใส่สปอยข้างล่างแล้วกัน 5555


[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ส่วนตัวเรามองว่า รักสามเส้าของตัวละครทั้งสามต่อให้ไม่มีชิมะในเรื่องนี้ ฮารุกับเลโอก็ไม่น่าจะราบรื่นค่ะ ถ้าให้พูดถึงเหตุผล ประเด็นแรกเราอยากพูดถึงตัวฮารุก่อน

ดูจากภาพที่ตัดสลับอดีตกับปัจจุบัน จะมีซีนที่ฮารุพาชิมะมาที่บ้านเพื่อแนะนำตัวว่าเป็นคนรักปลอมๆ กับที่บ้าน ซีนนี้เจ็บอยู่นะคะ 5555 ฮารุไม่คิดตั้งแต่แรกว่าที่บ้านจะยอมรับว่าตัวเองไม่ได้ชอบผู้ชายเลย ดูทรงแล้วให้ตายชาตินี้ก็ไม่คิดจะบอกด้วย เราเลยคิดว่าฮารุมีมุมมองความคิดเกี่ยวกับเรื่องความรักของเพศเดียวกันติดลบตั้งแต่แรก เข้าใจว่าตัวเองเป็นยังไง ยอมรับตัวเองได้ แต่ถ้าให้คนอื่นต้องมาพัวพันกันตัวเองที่เป็นแบบนี้จะดูไม่ดีไปด้วย อะไรแบบนี้ค่ะ (ทั้งๆ ที่ครอบครัวก็ดูอบอุ่นดี เรายังคิดเลยว่าถ้าบอกไปเขาอาจจะรับได้ก็ได้นะ แต่ก็ยังมีเรื่องที่ว่าถูกเลี้ยงดูมาด้วยความคาดหวังแบบไหนด้วยอีก) ฮารุที่เป็นแบบนี้ “อาจจะ” คิดว่าไม่อยากให้เลโอที่ดูไม่ใช่พวกเดียวกับตัวเองลงมาจมอยู่ด้วยกัน ทั้งๆ ที่ชอบเขานั่นแหละค่ะ

ส่วนเลโอ รายนั้นด้วยชีวิตความเป็นอยู่ หรือเรื่องงานที่ดูไม่ค่อยราบรื่น พอฮารุเข้ามาช่วย แน่นอนว่าจะต้องชอบเขานั่นแหละค่ะ เป็นความชอบที่เป็นความรักหรือเปล่าไม่แน่ใจ เรามองว่าเลโอ “อยาก” จะรักฮารุนะคะ เลโอดูออกตั้งแต่แรกว่าตัวเองถูกชอบ เวลามีคนมารักมาชอบเรา ถ้าเราไม่ได้เกลียดเขาแถมยังเป็นคนที่สอนเราร้องเพลงเล่นกีต้าร์ ทำให้ชีวิตตัวเองดีขึ้น ทำไมจะไม่อยากรักเขาตอบล่ะ แต่พอมีชิมะเข้ามา เลโออาจจะเพิ่งรู้ตัวว่าที่ตัวเองชอบฮารุเป็นความรักในแบบอื่น ฮารุที่รู้ตัวก็ไม่อยากฝืนให้เขามารักตอบ ความรักของตัวเองกลายเป็นการเสียสละซะอย่างนั้น เหมือนอย่างในซีนจูบข้างเครื่องกดน้ำนั่นแหละค่ะ

เพราะงั้น ที่เราบอกว่าไม่น่าจะราบรื่น หมายถึงต่อให้คบกันไปเรื่อยๆ เลโอก็อาจจะมารู้ตัวทีหลังเหมือนกันค่ะ 

ข้างบนคือ ถ้ามองความรักของทั้งสามเป็นเชิงชู้สาวนะคะ 5555 แต่ถ้าให้มองอีกทางว่าเป็นความสัมพันธ์ที่ผูกติดไปพร้อมกับดนตรี มิตรภาพที่กำลังจะหายไปพร้อมกับวงที่สร้างกันมา เป็นความเหงาที่น่าหงุดหงิด เราก็มองแบบนี้ได้เหมือนกัน



บางจุดในเรื่องที่น่าสนใจ เผื่อจะมีใครสังเกตเห็นเหมือนกัน (***สปอย)

[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้1. ความยาวผมของเลโอเป็นตัวบอกช่วงเวลาของหนัง ตัดสลับไปมาเดี๋ยวสั้นเดี๋ยวยาว เรามองผมเอาไว้กะช่วงเวลาค่ะ ไม่ได้มองนานะเลยจริงๆ

2. มื้อแรกของเลโอกับฮารุเป็นแกงกะหรี่ที่ห้องฮารุ และครั้งสุดท้ายกินกับชิมะด้วยสามคนในร้านอาหารก่อนชิมะจะแยกตัวไปงานศพเพื่อน เปลี่ยนสถานที่เปลี่ยนคนกินด้วย แต่ตัวอาหารก็ยังเหมือนเดิม

3. เราไม่มีความรู้เรื่องดนตรีเท่าไร แต่อันนี้เพื่อนเม้าท์ให้ฟังค่ะ ซีนที่ฮารุสอนเลโอเล่นกีต้าร์สอนจากคอร์ด C ไป G และในไลฟ์สุดท้ายฮารุเอากีต้าร์ของชิมะมาเล่นคนเดียวจากคอร์ด C ไป G เช่นกัน

คิดว่าหนังน่าจะแทรกจุดร่วมความสัมพันธ์ของตัวละครไว้อีกเยอะมากๆ อันนี้เท่าที่เรากับเพื่อนเห็นค่ะ


ถ้าให้สรุปสั้นๆ
ส่วนตัวมานั่งตบๆ ความคิดตัวเองเข้าด้วยกันแล้ว เรารู้สึกชอบเรื่องนี้มาก 8/10
ตัวหนังมองได้หลายมุมมอง จะเน้นเรื่องดนตรี เรื่องความสัมพันธ์ หรืออื่นๆ แล้วแต่จะมองได้เยอะ
ได้ข้อคิดเรื่องชีวิตกลับมาคิดเยอะดีด้วยค่ะ สำคัญที่สุดคือเพลงเพราะมากกกกกกกกก เพลงและความหมายของเพลงเป็นตัวแบกเรื่องนี้เลยค่ะ เราชอบ Darenidatte Wakegaaru เป็นพิเศษเลย


ใครไปดูมาแล้วเข้ามาแลกเปลี่ยนความคิดเห็นได้นะคะ

ปล. เราอยากรู้ว่าแผ่นเพลงที่ชิมะซื้อมาคือเพลงอะไร ถ้าใครจำได้เม้นบอกหน่อยนะคะ

Cr.รูปภาพ twitter.com/kuchibirumovie