[CR] รีวิวหนัง หลายแผ่นดิน แม้สิ้นใจ ก็ไม่ลืม Farewell My Concubine (มีวิเคราะห์ซีนนิดๆ อาจสปอยล์บางซีน)

ดูเรื่องนี้แบบเสียงไทย ดังนั้นอาจจะไม่ได้รู้รายละเอียดว่าเวอร์ชั่นเสียงไทยกับจีนแตกต่างกันอย่างไรบ้างนะคะ

ก็พอรู้มาอยู่ว่าเรื่องนี้เป็นเรื่องที่ค่อนข้างเก็บดีเทลประวัติศาสตร์ช่วงนั้นมาค่อนข้างครบถ้วน ซึ่งพอลองดูก้เห็นว่าเขาเก้บมาครบถ้วนมากจริงๆ ทั้งช่วงยุคที่งิ้วยังรุ่งเรือง ช่วงสงคราม จนมาช่วงที่เปลี่ยนการปกครอง ดีเทลละเอียดยันช่วงที่คนด้องเอาของออกมาเผา (คิดว่าน่าจะเป็นดีเทลยุคที่ประชาชนโดนสั่งให้เอาเครื่องเงินออกมาเผา)

นักแสดงแสดงกันดีมากจริงๆ ทั้งนักแสดงผู้ใหญ่และเด็กๆ ช่วงซีนที่เตี๋ยอีเข้ามาฝึกกับอาจารย์ช่วงแรก เด็กๆ ที่แสดงตรงนี้คือแข็งแรงกันมาก ทั้งหกสูงกัน ทั้งตีลังกาเอย แสดงให้เหมือนพวกเราเห็นการฝึกฝนอย่างหนักของคนกลุ่มนี้จริงๆ ว่าก่อนจะมาเป็นนักแสดงที่ร่ายรำ ขับร้องกันได้งดงามแบบนี้ ไม่ใช่ว่าฝึกกันวันสองวันก็แสดงได้


ตัวหนังค่อนข้างแทรกสัญญะต่างๆ เข้ามาเยอะมาก ทั้งเรื่องความสัมพันธ์และเรื่องเพศ ขอยกตัวอย่างซีนที่นี่คิดนะ นี่มองว่าไอประโยคที่เตี๋ยอีโดนฝึกมาตั้งแต่เด็ก ที่ต้องท่องประมาณว่า 'ตัวข้านั้นเป็นหญิง หาใช่ชายไม่' น่าจะเป็นการสื่อจริงๆ ว่าเตี๋ยอีได้ทิ้งความเป็นชายของตนไปแล้ว จนมาไอซีนทายเรื่อง ที่เล่นงิ้วกับเสี่ยโหลเป็นครั้งสุดท้าย ที่เปลี่ยนมาพูดว่า 'ตัวข้านั้นเป็นชาย หาใช่หญิงไม่' น่าจะเป็นการสื่อว่าแม้ใจจะเป็นยังไง ก็ไม่สามารถฝืนตัวตนได้ว่ายังไง เตี๋ยอีก็ยังเป็นผู้ชายอยู่ดี

บอกเลยว่าเป็นหนังความยาวเกือบ 3 ชั่วโมง ที่จุกๆ ตลอดทั้งเรื่อง ดูตั้งแต่เริ่มก็รู้สึกสงสารเด็กๆ เหลือเกิน พอช่วงโตมาก็ความสัมพันธ์ดราม่ากกันเหลือเกิน ช่วงท้ายก็ทั้งสงสารเตี๋ยอีและกลุ่มนักแสดงงิ้วจริงๆ ทำบทมาได้ส่งอารมณ์ต่อเนื่องตลอดทั้งเรื่องจริงๆ


นี่ชอบซีนที่มีการพูดมาก ว่าทั้งชีวิตเล่นแต่งิ้วมาตลอด ทำอย่างอื่นไม่เป็น ถ้าไม่ให้เล่นงิ้ว จะให้ทำอะไร คือชัดมาก ว่าเด็กๆ ทุกคนที่ใช้ชีวิตกับงิ้วมาแต่เด็ก เขาไม่เคยได้ทำอย่างอื่นจริงๆ หากวันหนึ่งไม่ได้ออกรำแบบนี้ ชีวิตก็ทำอย่างอื่นไม่ถูกแล้ว

ยิ่งนี่เป็นคนชอบงานสายดราม่า เรื่องนี้เลยรู้สึกว่าค่อนข้างประทับใจมากๆ เสียดายสุดๆ ที่ในไทยไม่มีแพลตฟอร์มไหนซื้อลิขสิทธิมาลงแบบจริงจังเลย

ในอนาคตก็หวังว่าจะมีช่องไหนซื้อมาลงนะ