สุดยอดความคิดเห็น
ความคิดเห็นที่ 4
เท่าที่เห็น5คน ทุกคนทำงานหาเงิน ... มีเทวดาอยู่คนเดียว ที่นอนรอเรียกร้องทุกอย่าง
พ่อก็ทำงานหาเงิน ... และยังทิ้งบ้านหลังนี้ให้น้องซุกหัวนอน (ตอนนี้ธุรกิจก็ไม่น่าจะดี จึงไม่เหลือเงินมาจุนเจือ)
เมียน้อยก็ช่วยทำมาหากิน ทำร้านเหล็กดัดด้วยกัน
แม่ ก็พยายามออกมาค้าขาย แต่ไม่รอด ก็วิ่งหายืมเงิน ขายของใช้ในบ้าน ... เครียดเหนื่อย ทั้งที่หัวใจสลาย
พี่สาว เรียนมหาลัย ยังต้องสอนพิเศษ ... เดาว่าเพื่อหาค่าเรียนของตนด้วย
.... แล้วน้องทำอะไรเพื่อคนอื่นบ้าง .... นอกจากด่าว่าทุกคน และเรียกร้องสิ่งที่ต้องการ ราวคุณหนูบนสวรรค์
.. ทั้งที่คุณภาพชีวิตทุกคนในครอบครัวอยู่ระดับรากหญ้า ที่กำลังพินาศเพราะความโฉดของชายหญิงคู่นั้น และเศรษฐกิจที่กำลังเข้าวิกฤติมากขึ้นทุกที
ข้าวยังไม่มีจะกิน บ้านจะไม่มีนอน.. ยังต้องมีค่าเทอม มีมือถือ มีโน๊ตบุ๊คไว้ใช้เรียนใช้ติดต่อ .. เด็กม.3
เพื่อไถ่มือถือโน๊ตบุ๊ค คุณก็ให้แม่เอาค่าผ่อนบ้าน (ที่พ่อส่งมาให้) ไปไถ่ .. ทำให้แม่ต้องไปยืมญาติอ้างว่าจ่ายค่าเทอม มาจ่ายค่าบ้าน .. ก็เลยไม่มีเงินจ่ายค่าเทอม ..... เห็นต้นเหตุไหม ว่าทำไมไม่มีจ่ายค่าเทอม ??? น้องลองลงมือทำงาน (เช่น 7-11) จนเพียงพอจ่ายค่าเทอม แล้วน้องจะรู้ว่า มันต้องเหนื่อยขนาดไหนกว่าจะได้เงินก้อนนั้น แล้วน้องจะเลิกกรีดร้องดิ้นๆๆกับพื้น แล้วกลับมาสู่ความเป็นจริงซักที
__________
เราเข้าใจว่าคุณเจ็บปวด แต่คุณลองมองออกจากตัวเองดูว่า คนที่เจ็บปวดกว่าคุณ และเหนื่อยเครียดสาหัสกว่าคุณ คือแม่
และในภาวะเศรษฐกิจแบบนี้ กับครอบครัวแตกแยกที่ภาระเพิ่มขึ้นแบบนี้ .. แน่นอน พ่อ เมียน้อย แม่ พี่สาว ทุกคนสาหัสมาก
น้องลองทำให้ปัญหาเป็นพลังขับเคลื่อน เป็นแรงใจให้น้องลงมือ ทำงานหาเงิน ช่วยเหลือแม่ทั้งเป็นแรงใจแรงเงิน
ในข้อความ พี่ขอชมเชยน้องว่า เป็นคนที่มองภาพรวมได้ครบถ้วน ถ่ายทอดออกมาได้ดีมาก เป็นขั้นตอน ภาษาถูกต้องละเอียดดี
แสดงว่า สมองและการจัดความคิดยอดเยี่ยมมากๆๆๆๆๆ เพียงแต่จัดการกับ"อารมณ์"ไม่ได้
ไม่เป็นไร ... ถ้าตอนนี้รู้ทันอารมณ์ตัวเองแล้ว บิดอารมณ์ลง ควบคุมทิศทางเป้าหมายใหม่ ลำดับปัญหาทีละเรื่อง
น้องจะแก้ปัญหาอย่างไร? ปัญหาอันดับแรกคือค่าเทอม ควรไปขอพ่อก่อน หรืออาจยอมเสียมือถือโน๊ตบุ๊คไป ขาดอุปกรณ์ยังดีกว่าไม่ได้เรียนเลย
ปัญหาระยะยาวคือไม่มีเงิน น้องควรลงมือทำงานเสริมนะคะ
แล้วช่วยแม่หางานที่เหมาะกับแม่ เช่นทำงานบ้าน รับจ้างช่วยขายของ รับซักรีด (ตอนนี้ไม่ควรค้าขาย)
... เพราะถ้าแม่มีงานทำ นอกจากหาเงินได้ (ลดความเครียดได้มาก) แม่จะมีอะไรทำทั้งวัน (เสียใจน้อยลง) และรู้สึกตนมีคุณค่า (เยียวยาจิตใจในระยะยาว)
แม่เค้าไม่ไหวแล้วค่ะ ... น้องอยากหนีไปไกลๆ แต่พี่คิดว่า แม่อยากหนี มากกว่าน้อง แต่เค้าไม่ไป เพราะอะไร?
ทำไมไม่ช่วยพยุงผู้หญิงคนนี้ คนที่เลี้ยงดูคุณ (แต่ไม่ได้เลี้ยงพี่สาว) คนที่รักคุณมากที่สุด คนที่กำลังล้มตรงหน้าคุณ แต่เค้าพยายามยืนเพื่อคุณ .... คุณคิดว่า จะมีใครรักคุณ มากกว่าผู้หญิงคนนี้? .. ถ้าคุณสูญเสียเค้าไป ปล่อยให้เค้าล้ม คุณจะเสียสิ่งล้ำค่าที่สุดในชีวิตคุณ .. อย่ารอเสียใจภายหลัง ลงมือช่วยแม่ วันนี้
พ่อก็ทำงานหาเงิน ... และยังทิ้งบ้านหลังนี้ให้น้องซุกหัวนอน (ตอนนี้ธุรกิจก็ไม่น่าจะดี จึงไม่เหลือเงินมาจุนเจือ)
เมียน้อยก็ช่วยทำมาหากิน ทำร้านเหล็กดัดด้วยกัน
แม่ ก็พยายามออกมาค้าขาย แต่ไม่รอด ก็วิ่งหายืมเงิน ขายของใช้ในบ้าน ... เครียดเหนื่อย ทั้งที่หัวใจสลาย
พี่สาว เรียนมหาลัย ยังต้องสอนพิเศษ ... เดาว่าเพื่อหาค่าเรียนของตนด้วย
.... แล้วน้องทำอะไรเพื่อคนอื่นบ้าง .... นอกจากด่าว่าทุกคน และเรียกร้องสิ่งที่ต้องการ ราวคุณหนูบนสวรรค์
.. ทั้งที่คุณภาพชีวิตทุกคนในครอบครัวอยู่ระดับรากหญ้า ที่กำลังพินาศเพราะความโฉดของชายหญิงคู่นั้น และเศรษฐกิจที่กำลังเข้าวิกฤติมากขึ้นทุกที
ข้าวยังไม่มีจะกิน บ้านจะไม่มีนอน.. ยังต้องมีค่าเทอม มีมือถือ มีโน๊ตบุ๊คไว้ใช้เรียนใช้ติดต่อ .. เด็กม.3
เพื่อไถ่มือถือโน๊ตบุ๊ค คุณก็ให้แม่เอาค่าผ่อนบ้าน (ที่พ่อส่งมาให้) ไปไถ่ .. ทำให้แม่ต้องไปยืมญาติอ้างว่าจ่ายค่าเทอม มาจ่ายค่าบ้าน .. ก็เลยไม่มีเงินจ่ายค่าเทอม ..... เห็นต้นเหตุไหม ว่าทำไมไม่มีจ่ายค่าเทอม ??? น้องลองลงมือทำงาน (เช่น 7-11) จนเพียงพอจ่ายค่าเทอม แล้วน้องจะรู้ว่า มันต้องเหนื่อยขนาดไหนกว่าจะได้เงินก้อนนั้น แล้วน้องจะเลิกกรีดร้องดิ้นๆๆกับพื้น แล้วกลับมาสู่ความเป็นจริงซักที
__________
เราเข้าใจว่าคุณเจ็บปวด แต่คุณลองมองออกจากตัวเองดูว่า คนที่เจ็บปวดกว่าคุณ และเหนื่อยเครียดสาหัสกว่าคุณ คือแม่
และในภาวะเศรษฐกิจแบบนี้ กับครอบครัวแตกแยกที่ภาระเพิ่มขึ้นแบบนี้ .. แน่นอน พ่อ เมียน้อย แม่ พี่สาว ทุกคนสาหัสมาก
น้องลองทำให้ปัญหาเป็นพลังขับเคลื่อน เป็นแรงใจให้น้องลงมือ ทำงานหาเงิน ช่วยเหลือแม่ทั้งเป็นแรงใจแรงเงิน
ในข้อความ พี่ขอชมเชยน้องว่า เป็นคนที่มองภาพรวมได้ครบถ้วน ถ่ายทอดออกมาได้ดีมาก เป็นขั้นตอน ภาษาถูกต้องละเอียดดี
แสดงว่า สมองและการจัดความคิดยอดเยี่ยมมากๆๆๆๆๆ เพียงแต่จัดการกับ"อารมณ์"ไม่ได้
ไม่เป็นไร ... ถ้าตอนนี้รู้ทันอารมณ์ตัวเองแล้ว บิดอารมณ์ลง ควบคุมทิศทางเป้าหมายใหม่ ลำดับปัญหาทีละเรื่อง
น้องจะแก้ปัญหาอย่างไร? ปัญหาอันดับแรกคือค่าเทอม ควรไปขอพ่อก่อน หรืออาจยอมเสียมือถือโน๊ตบุ๊คไป ขาดอุปกรณ์ยังดีกว่าไม่ได้เรียนเลย
ปัญหาระยะยาวคือไม่มีเงิน น้องควรลงมือทำงานเสริมนะคะ
แล้วช่วยแม่หางานที่เหมาะกับแม่ เช่นทำงานบ้าน รับจ้างช่วยขายของ รับซักรีด (ตอนนี้ไม่ควรค้าขาย)
... เพราะถ้าแม่มีงานทำ นอกจากหาเงินได้ (ลดความเครียดได้มาก) แม่จะมีอะไรทำทั้งวัน (เสียใจน้อยลง) และรู้สึกตนมีคุณค่า (เยียวยาจิตใจในระยะยาว)
แม่เค้าไม่ไหวแล้วค่ะ ... น้องอยากหนีไปไกลๆ แต่พี่คิดว่า แม่อยากหนี มากกว่าน้อง แต่เค้าไม่ไป เพราะอะไร?
ทำไมไม่ช่วยพยุงผู้หญิงคนนี้ คนที่เลี้ยงดูคุณ (แต่ไม่ได้เลี้ยงพี่สาว) คนที่รักคุณมากที่สุด คนที่กำลังล้มตรงหน้าคุณ แต่เค้าพยายามยืนเพื่อคุณ .... คุณคิดว่า จะมีใครรักคุณ มากกว่าผู้หญิงคนนี้? .. ถ้าคุณสูญเสียเค้าไป ปล่อยให้เค้าล้ม คุณจะเสียสิ่งล้ำค่าที่สุดในชีวิตคุณ .. อย่ารอเสียใจภายหลัง ลงมือช่วยแม่ วันนี้
สมาชิกหมายเลข 4810593 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 1026777 ถูกใจ, Salmon Lover ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 4535366 ถูกใจ, หมูทอด ถูกใจ, ด้วยรักและหวังดี ถูกใจ, P.Onsen ถูกใจ, ป๊ะปัน ซึ้ง, จำฉันได้หรือเปล่า ? ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 4473764 ถูกใจรวมถึงอีก 133 คน ร่วมแสดงความรู้สึก
ความคิดเห็นที่ 6
ถ้าคิดว่ามีความสามารถเลี้ยงตัวเองได้ก็ลองไปใช้ชีวิตด้วยตัวเองสิ จะได้รู้ว่าชีวิตจริงมันเป็นยังไง ด่าคนอื่นหมดทุกคนยกเว้นตัวเอง
สมาชิกหมายเลข 4810593 ถูกใจ, ช็อคโกแลตปั่นใส่วิปครีมเยอะๆ ถูกใจ, หมูทอด ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 5402384 สยอง, สมาชิกหมายเลข 1014618 ถูกใจ, เกาะแน่นแน่นนะน้องนะ ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 3015437 ถูกใจ, Mrs Night Jasmine ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 853612 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 4539194 ถูกใจรวมถึงอีก 12 คน ร่วมแสดงความรู้สึก
ความคิดเห็นที่ 12
ทุกความเห็นมีประโยชน์ ผมก้เห็นด้วยครับ แต่สำหรับเด็ก 14 ที่คิดว่าตนเองมีปัญหารอบด้านแบบนี้ มันก็หนักหนาสาหัสอยู่นะครับ เขาอาจจะไม่ได้มีประสบการณ์การมองโลกได้รอบแบบเราๆ ควรแนะนำโดยคำนึงถึงจุดนี้เป็นที่ตั้งด้วยครับ
basicguy ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 4535366 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 5402384 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 940305 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 5358999 ถูกใจ, แก้มอ้น ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 747303 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 3015437 ถูกใจ, Mrs Night Jasmine ถูกใจ, ก้อนดินสีขาว ถูกใจรวมถึงอีก 15 คน ร่วมแสดงความรู้สึก
ความคิดเห็นที่ 13
ว่าเด็กซะแรงเลยเขาเพิ่งอายุ 14 เอง ต้องมารับผลของการกระทำของผู้ใหญ่ คุณให้เขาแข็งแกร่งไปทำงานเซเว่นเหรอบ้าหรือเปล่าผิดกฎหมายแรงงานอีก วัยนี้เป็นวัยเรียนหนังสือยังไม่พร้อมทั้งร่างกายสมองและวุฒิภาวะ ควรจะ 18 ก่อน ตามกฎหมายกำหนด ถึงค่อยว่ากันเรื่องงาน
ถ้าหนูผ่านเห็นข้อความพี่ อย่าเพิ่งน้อยใจความเห็นอื่นที่จะแนะกะแหนว่าหนูนะ มีผู้ใหญ่คนไหนพึ่งพาได้อีกไหม หมายถึงขอคำปรึกษานะไม่ใช่ขอเงิน ถ้าแม่ส่งเรียนไม่ไหวจริงๆ ลาออกเถอะแล้วรอเรียนกศน หรือไม่ก็ลองค้นเบอร์โทรบ้านพักฉุกเฉินนะ ที่นั่นเขาช่วยเหลือเด็กและผู้หญิงที่ตกยาก เผื่อมีใครช่วยอะไรได้บ้าง
ถ้าหนูผ่านเห็นข้อความพี่ อย่าเพิ่งน้อยใจความเห็นอื่นที่จะแนะกะแหนว่าหนูนะ มีผู้ใหญ่คนไหนพึ่งพาได้อีกไหม หมายถึงขอคำปรึกษานะไม่ใช่ขอเงิน ถ้าแม่ส่งเรียนไม่ไหวจริงๆ ลาออกเถอะแล้วรอเรียนกศน หรือไม่ก็ลองค้นเบอร์โทรบ้านพักฉุกเฉินนะ ที่นั่นเขาช่วยเหลือเด็กและผู้หญิงที่ตกยาก เผื่อมีใครช่วยอะไรได้บ้าง
สมาชิกหมายเลข 4535366 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 5402384 ถูกใจ, ขี้ยา ถูกใจ, Seydlitz ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 2405059 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 5358999 ถูกใจ, แก้มอ้น ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 702401 ถูกใจ, monobear ถูกใจ, Rosesther ถูกใจรวมถึงอีก 8 คน ร่วมแสดงความรู้สึก
แสดงความคิดเห็น
ร้องไห้ทุกวัน ไม่อยากให้เเม่เเละพี่สาวอยู่ในบ้าน
ทางบ้านของเรามีอยู่ 4 คนค่ะ มีพ่อ เเม่ พี่สาว เเละเรา ตอนช่วงก่อนจะเข้า ม.1 พ่อของเรามีเมียน้อย ทำให้เค้าไม่กลับมานอนที่บ้านเเล้ว เค้าจะนอนที่ร้านทำเหล็กดัดของเค้ากับเมียน้อย ทำให้เเม่เสียใจมากๆ เเละเเม่ต้องรับภาระเลี้ยงดูเราเเละพี่คนเดียว เเต่ก่อนเเม่จะได้เงินจากพ่อ เเต่ช่วงหลังพ่อจะให้เเค่ไม่กี่บาท ไม่พอที่จะใช้ ทำให้เเม่ต้องขายของเเต่เศรษฐกิจไม่ดี ทำให้เเม่ขายต่อไม่ไหว พี่สาวที่อยู่มหาลัยต้องรับสอนพิเศษ เพื่อเอามากินมาใช้เพราะพ่อไม่ให้ เเต่เเม่มักจะไปขอเงินจากพี่ เเรกๆพี่จะให้เเต่หลังๆเริ่มไม่อยากให้ มักจะด่าว่าเเม่ขี้เกียจไม่ทำงาน ทำให้เริ่มมีปากเสียงกันตั้งเเต่เราอยู่ ม.2 ตอนเเรกเรายังปรับตัวไม่ทันกับสิ่งที่เกิดขึ้น ในตอนเเรกเราดีใจที่พ่อไม่กลับบ้านเพราะพ่อชอบกินเหล้าเเล้วทำร้ายร่างกายคนในครอบครัว เเต่หลังจากที่พ่อไม่อยู่เรามักจะเห็นเเม่ร้องไห้หรือด่าทอพ่อ ยิ่งเวลามีปากเสียงกับพี่มากขึ้นทุกวัน เราก็รับคำด่าพวกนี้เค้ามาโทษตัวเอง ทำให้เกือบจะฆ่าตัวต่าย เเต่เราอยากจะทำความฝันของเราอยากเรียนต่อ เราจึงเเก้ด้วยการใส่หูฟังไม่สนใจ
เวลาเราไม่มีตังเเม่จะไปหายืมจากคนนู้นนี่มา จากญาติบ้างจากเพื่อนบ้าง เเม่จะเอาเงินให้ใช้กันไปก่อน ไม่คิดหาคืน เอาเเต่พูดว่าไม่มี หลังๆเริ่มให้เราพูดขอยืมคนอื่นมาให้ เเม่บอกว่าเรายังเด็กอยู๋ ขอไปเถอะ เเม่เคยเอาโทรศัพท์ของเราไปจำนำ เอาโน้ตบุ้คของเราไปจำนำ ของที่เอาไปเราต้องใช้เรียนใช้ติดต่อ เราจึงขอร้องให้เเม่เอาคืนมา เเม่เอามาคืนให้ เเต่เงินที่เเม่เอาไปคืนคือเงินค่าบ้านที่พ่อส่งมา ทำให้ไม่มีตังจ่ายค่าบ้านเลยไปขอจากญาติว่าเอาเงินมาจ่ายค่าเทอมให้เรา ตอนนี้โรงเรียนบอกให้จ่ายค่าเทอม ถ้าไม่จ่ายไม่มีสิทธิสอบ เราจึงเร่งเเม่ให้หาเงินมาจ่าย เเต่เเม่ก็ไม่หา เเม่มักด่าเราว่าเคยทำอะไรบ้าง มีปัญญาทำอะไรเป็นมั้ย เเม่บอกไม่อยากมีเรากับพี่สาว อยู่คนเดียวคงสบายกว่านี้ สมัยก่อนเเม่มีเงินตั้งเยอะ พอมีเราเเล้วก็ไม่มีเงิน พอเราเถียง เเม่มักจะด่าว่าได้เชื้อพ่อมาถึงเป็นเเบบนี้ เเม่อารมณ์เเปรปรวนไปหมด บางวันพูดกับเราว่าไม่อยากทิ้งเรา ไม่น่าทำเราลำบาก บางวันก็ด่าเรา บอกอยากหนีไปให้พ้นเรา ทุกวันนี้เราเครียดมากจนกระทบกับการเรียน สังคม เราเริ่มมีอารมณ์ฉุนเฉียวง่าย พูดจาหยาบคาย พี่สาวของเราเป็นคนปากจัด เอาเเต่ใจ ตั้งเเต่ตอนเด็กเราจะเกลียดพี่สาวมาก เพราะพี่เหมือนพ่อ เเม่มักรักเรามากกว่าพี่ เพราะเราเกิดมาเเม่ก็เลี้ยง ต่างจากพี่ที่ให้คนอื่นเลี้ยง ทำให้พี่มักชอบด่าเรา กดเราให้ต่ำ เราเคยกลัวพี่สาวมากจนเราโตถีงค่อยหายกลัวไป
เราไม่อยากอยู๋กับเเม่เเละพี่สาวเลย เราอยากจะหนีไปให้พ้นๆ ถามว่าเราไม่รักเเม่เหรอ เรารักเเต่เราไม่อยากอยู่ใกล้ เราอยากอยู่อย่างสงบๆ ต้องให้เราทำยังไง ทำไมพ่อ เเม่เเละพี่สาว ถึงต้องเป็นเเบบนี้ทุกคน อยากจะหนีไปไกล ไม่อยากพบ ไม่อยากเจอ