ตอนที่ 16 : หออภิบาลผู้ป่วยวิกฤติ
——————————————
บทความรีวิว โรงพยาบาลพิษณุเวช, พิษณุโลก
หัวข้อ : 'เมื่อผมคิดว่าตัวเองเป็นไข้ แต่มารู้ตัวอีกทีว่ากำลังจะตายเพราะหัวใจล้มเหลว’
ตั้งแต่บ่ายแก่ๆของวันที่ 16 สิงหาคม
.....ก็เป็นวันนี้พอดี
ช่วงเวลาของการรอคอย....
ที่ทั้งอยากให้มันจบ....
.....และอีกใจหนึ่งก็อยากรู้ว่า..
....ถ้ามันไม่เป็นไปอย่างที่หวัง..
อย่างไรก็ตาม....
...ผมจะไม่ได้อยู่ที่วอร์ด 3 อีกต่อไปแล้ว
รู้สึกผูกพันธ์เหมือนกัน
“เดี๋ยวจะแวะไปเยี่ยมที่ ICU นะ”
....พยาบาลที่เห็นผมในวอร์ด 3 มานาน กล่าว
ถ้ารอดออกไป....
....จะซื้อเค้กไปฝาก
......
วันนี้เปรียบเสมือนเป็นการเตรียมตัวล่วงหน้า....
....ก่อนที่ผมจะต้องฝ่าความเสี่ยงครั้งใหญ่
อาจจะที่สุด...
ครั้งหนึ่งในชีวิต
บรรยากาศของห้องที่ผมย้ายมานั้น....
ดูค่อนข้างแคบ.... มีสายระโยงระยาง...
....จากขั้วอิเล็กโทรดวัดการเต้นหัวใจ
เครื่องช่วยหายใจที่ยังไม่ได้ใช้งาน...
....ก็ตั้งอยู่ข้างๆ
มีจอมอนิเตอร์...
...แสดงสัญญาณชีพของผมอยู่ตลอดเวลา
...ไม่มีการคลาดสายตาจากเจ้าหน้าที่
เป็นห้องปิดส่วนตัวที่ไม่มีเตียงข้างๆ...
....เขียนหน้าห้องว่า
‘Open Heart Surgery’ 17/8/62...
ก็ดีนะ...
...อย่างน้อยผมก็จะได้เตรียมใจ
กับชะตาตัวเอง
......
ในวอร์ดของหอผู้ป่วยวิกฤติ..
ห้องที่ผมอยู่...
ส่วนหนึ่งมันทำหน้าที่เหมือนเป็นห้องเก็บอุปกรณ์
เหมือนมานอนห้องเก็บของอ่ะ
เจ้าหน้าที่เข้ามาเอาของบ่อยมาก....
คงไม่ได้นอนหรอก...
...นอนยากแน่ๆ
แถมออดไฟฟ้าแบบที่มีสาย...
...เหมือนห้องพักพิเศษวอร์ด 3 ก็ไม่มี
เป็นกริ่ง..... ที่ต้องเอานิ้วยื่นไปกดแบบอะนาล็อก...
กดแบบประมาณว่า...
‘ติ๊งงงง... หมดยกที่ 1’
....ในรายการมวยช่อง 7 วันอาทิตย์
แล้วกริ่งนี้มีความสามารถพิเศษอยู่อย่างหนึ่ง....
.....เวลาที่เราต้องการมากที่สุด
กริ่งจะอยู่ห่างออกไปหลายสิบเมตร
ไม่รู้เป็นอะไรของมัน....
......แกล้งกันนี่นาาาาาา
ตอนไม่ต้องการ.... มันจะมาอยู่ข้างๆหู....
....เป็นอะไรที่กวนประสาทมาก
......
ผมคืนโทรศัพท์มือถือ ....
.....เอาทุกอย่างให้แฟนเก็บไว้
ที่ห้องพักญาติชั้น 5
ผมจะไม่ติดต่อ.....
....หรือมีความเคลื่อนไหวออนไลน์แล้ว
ขอสงบสติอารมณ์ดีกว่า....
....ความจริงก็ทำได้ยากเอาการ
.......
สักพัก...
....อาจารย์หมอวานัสก็เข้ามา
‘เป็นไง... นอนได้ไหม...’
‘เครียดหรือกังวลไหม?
หมอให้ยานอนหลับได้นะ...
จะได้สดชื่น’
.......
คืนนั้น
....ผมขอยานอนหลับมาครึ่งเม็ด
นอนได้ไหม.. ไม่เลยครับ
เหมือนยาหลอกอ่ะ ....
...นอนไม่หลับทั้งคืน
...ไม่ได้ผลอะไรเลย
มันก็อาจจะเป็นทั้งความกังวล...
....เสียงผู้ป่วยฉุกเฉิน
ระดับถึงชีวิต
....เข้ามาให้ได้ยินในวอร์ดเนืองๆ
เสียงร้องไห้ของญาติต่อผู้ป่วย....
หออภิบาลผู้ป่วยวิกฤติ...
....จึงไม่ค่อยเหมาะกับใคร
ที่จะมานอนซึมกระทืออยู่ในห้อง
มีเหตุการณ์ระทึกเกิดขึ้นแทบทุกนาที...
....คนป่วยหนักกว่าเราเยอะแยะมากมาย
มันไม่ง่ายเลยจริงๆที่ผมจะข่มตานอน
ให้หลับสนิทเหมือนคืนก่อน
จะว่าไป...
คืนก่อนๆหลับสนิทไหมล่ะ
ก็ไม่สนิทอยู่ดีนี่หว่า...
..หมอมาเยือนตลอด
โอย... ตายๆๆๆๆ
เข้าไปอยู่ในห้อง I.C.U. วันแรกเพื่อเตรียมตัวเตรียมใจ
[ตอนที่ 16/24] "เมื่อผมคิดว่าตัวเองเป็นไข้ แต่รู้ตัวอีกทีว่ากำลังจะตายจากโรคหัวใจล้มเหลว"
——————————————
บทความรีวิว โรงพยาบาลพิษณุเวช, พิษณุโลก
หัวข้อ : 'เมื่อผมคิดว่าตัวเองเป็นไข้ แต่มารู้ตัวอีกทีว่ากำลังจะตายเพราะหัวใจล้มเหลว’
ตั้งแต่บ่ายแก่ๆของวันที่ 16 สิงหาคม
.....ก็เป็นวันนี้พอดี
ช่วงเวลาของการรอคอย....
ที่ทั้งอยากให้มันจบ....
.....และอีกใจหนึ่งก็อยากรู้ว่า..
....ถ้ามันไม่เป็นไปอย่างที่หวัง..
อย่างไรก็ตาม....
...ผมจะไม่ได้อยู่ที่วอร์ด 3 อีกต่อไปแล้ว
รู้สึกผูกพันธ์เหมือนกัน
“เดี๋ยวจะแวะไปเยี่ยมที่ ICU นะ”
....พยาบาลที่เห็นผมในวอร์ด 3 มานาน กล่าว
ถ้ารอดออกไป....
....จะซื้อเค้กไปฝาก
......
วันนี้เปรียบเสมือนเป็นการเตรียมตัวล่วงหน้า....
....ก่อนที่ผมจะต้องฝ่าความเสี่ยงครั้งใหญ่
อาจจะที่สุด...
ครั้งหนึ่งในชีวิต
บรรยากาศของห้องที่ผมย้ายมานั้น....
ดูค่อนข้างแคบ.... มีสายระโยงระยาง...
....จากขั้วอิเล็กโทรดวัดการเต้นหัวใจ
เครื่องช่วยหายใจที่ยังไม่ได้ใช้งาน...
....ก็ตั้งอยู่ข้างๆ
มีจอมอนิเตอร์...
...แสดงสัญญาณชีพของผมอยู่ตลอดเวลา
...ไม่มีการคลาดสายตาจากเจ้าหน้าที่
เป็นห้องปิดส่วนตัวที่ไม่มีเตียงข้างๆ...
....เขียนหน้าห้องว่า
‘Open Heart Surgery’ 17/8/62...
ก็ดีนะ...
...อย่างน้อยผมก็จะได้เตรียมใจ
กับชะตาตัวเอง
......
ในวอร์ดของหอผู้ป่วยวิกฤติ..
ห้องที่ผมอยู่...
ส่วนหนึ่งมันทำหน้าที่เหมือนเป็นห้องเก็บอุปกรณ์
เหมือนมานอนห้องเก็บของอ่ะ
เจ้าหน้าที่เข้ามาเอาของบ่อยมาก....
คงไม่ได้นอนหรอก...
...นอนยากแน่ๆ
แถมออดไฟฟ้าแบบที่มีสาย...
...เหมือนห้องพักพิเศษวอร์ด 3 ก็ไม่มี
เป็นกริ่ง..... ที่ต้องเอานิ้วยื่นไปกดแบบอะนาล็อก...
กดแบบประมาณว่า...
‘ติ๊งงงง... หมดยกที่ 1’
....ในรายการมวยช่อง 7 วันอาทิตย์
แล้วกริ่งนี้มีความสามารถพิเศษอยู่อย่างหนึ่ง....
.....เวลาที่เราต้องการมากที่สุด
กริ่งจะอยู่ห่างออกไปหลายสิบเมตร
ไม่รู้เป็นอะไรของมัน....
......แกล้งกันนี่นาาาาาา
ตอนไม่ต้องการ.... มันจะมาอยู่ข้างๆหู....
....เป็นอะไรที่กวนประสาทมาก
......
ผมคืนโทรศัพท์มือถือ ....
.....เอาทุกอย่างให้แฟนเก็บไว้
ที่ห้องพักญาติชั้น 5
ผมจะไม่ติดต่อ.....
....หรือมีความเคลื่อนไหวออนไลน์แล้ว
ขอสงบสติอารมณ์ดีกว่า....
....ความจริงก็ทำได้ยากเอาการ
.......
สักพัก...
....อาจารย์หมอวานัสก็เข้ามา
‘เป็นไง... นอนได้ไหม...’
‘เครียดหรือกังวลไหม?
หมอให้ยานอนหลับได้นะ...
จะได้สดชื่น’
.......
คืนนั้น
....ผมขอยานอนหลับมาครึ่งเม็ด
นอนได้ไหม.. ไม่เลยครับ
เหมือนยาหลอกอ่ะ ....
...นอนไม่หลับทั้งคืน
...ไม่ได้ผลอะไรเลย
มันก็อาจจะเป็นทั้งความกังวล...
....เสียงผู้ป่วยฉุกเฉิน
ระดับถึงชีวิต
....เข้ามาให้ได้ยินในวอร์ดเนืองๆ
เสียงร้องไห้ของญาติต่อผู้ป่วย....
หออภิบาลผู้ป่วยวิกฤติ...
....จึงไม่ค่อยเหมาะกับใคร
ที่จะมานอนซึมกระทืออยู่ในห้อง
มีเหตุการณ์ระทึกเกิดขึ้นแทบทุกนาที...
....คนป่วยหนักกว่าเราเยอะแยะมากมาย
มันไม่ง่ายเลยจริงๆที่ผมจะข่มตานอน
ให้หลับสนิทเหมือนคืนก่อน
จะว่าไป...
คืนก่อนๆหลับสนิทไหมล่ะ
ก็ไม่สนิทอยู่ดีนี่หว่า...
..หมอมาเยือนตลอด
โอย... ตายๆๆๆๆ