เรื่องสั้น : วันเกิด

   ติ๊ดดดดดด ติ๊ดดดดดด  ติ๊ดดดดด....เสียงเรียกเข้าของโทรศัพท์มือถือ ดังถี่ๆขึ้นมาในยามเช้า แม่แก้วพลิกตัวตื่นเพราะเสียงดังเข้ามา

กระทบโสตประสาท  พลัน เอื้อมมือไปคว้าโทรศัพท์มือถือที่อยู่บนหัวเตียงเอามากดรับและกรอกเสียงงัวเงียถามออกไป  โดยไม่ลืมตา

  "...ฮาลโหล ใครอ่ะ?   "เสียงตอบรับจากปลายสาย ดังกลับมา

    “   นู๋เองแม่   “  แม่ทำไรอยู่ ยังไม่ตื่นอีกเหรอ เนี่ยมันจะ เจ็ดโมงแล้วนะ  "  เสียงยัย อ๋อม  ลูกสาวสุดที่รัก เจื้อยแจ้วมาตามสาย

  “ เมื่อคืนนอนดึก มัวแต่นั่งแพ็คของให้พี่ออมอยู่  น่ะเซ่  เพิ่งมานอนเมื่อตอนตี่สองนี่เอง   มีไรป่าวลูก  "

...แม่แก้วสลัดผ้าห่มออกจากตัว ชุดนอนผ้าเจอร์ซี่สีดำบาง เลิกมาถึงพุงเพราะนอนดิ้นหนักมาก

และมันถูกดึงกลับไปเพื่อปิดต้นขาอันอวบอิ่มอย่างเป็นที่เป็นทาง   

“ พรุ่งนี้ วันเกิดแม่อ่ะ นู่จะโทรมาถาม ว่าแม่อยากได้ไรมั๊ย จะซื้อเข้าไปให้ ."

...อุต๊ะ !  แม่แก้วน้ำตารื้น ขึ้นมาทันใด ลูกสาวสุดที่รักโทรมาหาแม่เพื่อ อยากให้ของขวัญแม่ เหรอเนี่ย ???

โถแม่คุณทูนหัวของแม่  ขุ่นแม่ ปลื้มปริ่มจริงๆที่ลูกคิดถึง

“    อยากได้พ่อใหม่สักคน ลูกจะโอเคไหม ?????? “เบื่อกินข้าวคนเดียวแล้ว  เบื่อไอ้ที่มันจำเจอยู่ทุกวันนี้  ลูกยอมไหมจ้ะ “  

ป่าวหร๊อก แม่แก้วไม่ได้พูดออกไปแค่นึกในใจน่ะ  อิอิ..ขืนพูดออกไปไม่อยากจะคิดว่าลูกจะตอบกลับแบบไหน ได้แต่คิดเอาไว้ในใจ เก็บมันไว้ให้ลึกสุดๆ  

" แม่ แม่   แม่...ฟังอยู่ป่าว " .เสียงเรียกซ้ำๆ ทำเอาสติที่ตกอยู่ในภวังค์ของแม่แก้วกลับมาที่เดิม 

"  ว่ะ   ว่าไง ตะโกนอยู่ได้   " แม่แก้วเสียงตะกุกตะกัก และ แก้ตัวด้วยการถามกลับ เพราะกลัวว่าลูกจะรู้ว่าแม่คิดอะไร 

" ก็แม่อ่ะ นิ่งไปเลย ถามก็ไม่ตอบ  นู๋ไม่รู้ว่าแม่ฟังอยู่ป่าวนี่คะ "  ยัยอ๋อมเสียงอ่อนมาตามสาย

" แม่ฟังอยู่จ้า " ตอนนี้สติขุ่นแม่ เริ่มกลับเข้าร่าง  และพยายามทำให้ความผิดปรกติ กลับเป็นปรกติ 

"เอ่อ ว่าแต่นู๋พูดว่าไร เหรอ ?   "  อ้าวไหนบอกมีสติ ดั๊น ถามกลับแบบเบลอๆซะอีก  เรื่องพ่อใหม่นี่ทำให้คุณแม่แก้ว
กังวลใจจริงๆ ใจนึงก็อยากถามลูกให้รู้แล้วรู้รอด ใจนึงก็กลัวลูกโกรธ คิดมานาน  

แต่ในที่สุด ก็ต้องยอมถอยให้ลูก เพราะไม่อยากให้ลูกเสียใจ แม่ยอมเสียสละเองดีกว่า 

" นู๋บอกว่า เด๋วตอนเย็นวันเกิดแม่  นู๋กับพี่ออมจะไปรับแม่มากินข้าวค่ะ   เลยอยากถามว่า แม่อยากได้อะไรเป็นพิเศษไหม ?"

"ไม่เอาหรอกลูก แค่ ไปกินข้าวพร้อมหน้าพร้อมตากันก็พอแล้ว " 

.....ความสุขของคนเป็นแม่ จะมีอะไรมากไปกว่าที่ลูกๆและครอบครัวได้มาอยู่พร้อมหน้าพร้อมตากัน....

"  งั้นพรุ่งนี้เจอกันนะคะ  ..รักแม่ค่ะ บัย บาย "   ....ลูกสาวจุ๊บบอกรัก บอกลาตามปรกติ ....

แม่แก้วลุกจากเตียง  เดินไปหน้าโต๊ะกระจกเครื่องแป้ง   วันเกิดปีนี้ ปีที่เท่าไหร่แล้ว ? เราผ่านร้อนผ่านหนาว มากี่ปีแล้วล่ะเนี่ย ? 
มองรูปร่างตัวเองในชุดนอนสีดำบางๆ   หันซ้ายหันขวาหมุนรอบกระจกเพื่อสำรวจตัวเอง

...ส่วนเค้าส่วนโค้งในวัยสาว มันเริ่มหายไปตามกาลเวลา แล้วสินะ    เอวเคยบาง ร่างเคยผอม ตัวเล็กๆน่ารักๆ 

 เด๋วนี้กลายเป็น  คุณแม่ร่างอวบ  พุงเพิ่ม  ตูดใหญ่ นมใหญ่ตามวัยโดยไม่ต้องศัลยกรรม  ใบหน้าเริ่มมีริ้วรอย ตาเริ่มตก  

ร่องแก้มเริ่มเลื้อยไหลยาวเป็นทาง ประมานร่องเขื่อนรองรับน้าไหล   ริมฝีปากที่เคยอวบอิ่ม กลายเป็นแห้งเหือด ตาสีน้ำตาลเข้ม เด๋วนี้กลายเป็นเทา

ร่างกายมันก็เหมือนเครื่องจักร อยู่มานานใช้มานาน มันก็เสื่อมไปตามกาลเวลา มีอยู่อย่างเดียวที่ตึงขึ้นทุกเวลา และตึงเพิ่มขึ้นเรื่อย

...ก็คืออวัยวะะพยางค์เดียวคือ ...ห ...ไงล่ะคะ  เชื่อเถอะว่า.... ห... ของคุณๆผู้หญิงน่ะ ตึงขึ้นทุกวันและ ทุกนาทีจริงๆค่าาาาาาาา

ใครสงสัยว่า ห คืออะไรทำไมมันตึงได้ ห    ก็คือ  หู    นั่นแหล่ะ  รึใครจะถียง ว่าไม่จริง  ?

อ้อ.ขุ่นแม่แก้ว หลังจากหมุนตัวรอบกระจก 360  องศาแล้วก็ตัดสินใจว่า หลังจากวันเกิดปีนี้ บุฟเฟ่ต์หมูกระทะจะเป็นมื้อสุดท้ายที่จะกิน

ต่อจากนั้นขุ่นแม่แก้วจะออกกำลังอย่างหนัก เพื่อลดพุง ลดนม แพลนไว้ว่าน้ำหนักจะกลับมา ที่ 45  เท่าเดิม ให้ได้ 

และ เพิ่มเติมคือ จะเก็บเงินไปทำสวยให้ครบทุกโปรแกรมเลยค่า “ 

เรื่องนี้ได้แรงบันดาลใจมากจาก เรื่อง วันเกิด ของคุณส่วนเกินน่ะค่ะ  เลยเอามาเขียนต่อในแบบฉบับของตัวเอง

ในความคิดเห็นส่วนตัว  อยากเขียนก็ต้องเขียน มีสาระบ้างไม่มีสาระบ้าง ฮาบ้าง ไม่ต้องแคร์ค่ะ เพราะถือว่าทุกอย่างคือทำด้วยใจรักล้วนๆจ้าาา....