สวัสดีสมาชิกทุกคนค่ะ
เรื่องที่จะปรึกษาเป็นเรื่องที่หาทางออกเองไม่ได้เลยอยากขอคำแนะนำจากหลายๆคนค่ะ ขออนุญาตเล่าเป็นช็อตๆ จะพยายามให้กระชับที่สุดค่ะ
- พ่อกับแม่เลิกกันตอนเราอายุ 9 ขวบ เพราะปัญหาทะเลาะตบทีกันทุกวัน
- ไม่ถึงครึ่งปีทั้งพ่อกับแม่ต่างมีแฟนใหม่กันทันทีตอนนั้น เรารับไม่ได้เพราะทั้งพ่อกับแม่เอาเข้ามาอยู่ในบ้านเลยโดยที่ไม่บอกเราสักนิด
- พ่อเป็นคนอารมณ์ร้าย ตั้งแต่เราเด็กๆไม่พอใจก็ด่าแรงๆ ตีแรง จนเรากับน้องสาวกลัวมาก ชอบให้เราเอาใจแฟนเค้าจนเรารู้สึกว่าทำไมเราต้องทำขนาดนี้ เราผิดอะไรที่พ่อแม่เลิกกันแล้วเราต้องมาเอาใจแม่ใหม่ขนาดนี้
- เรารู้สึกไม่โอเคกับแฟนใหม่แม่เพราะเค้าเคยทำร้ายร่างกายเราตอนเราอายุ 17 เราโดนพ่อใหม่ตีจนเข้าโรงพยาบาลแม่เรายังเอาเราไปซ่อนบ้านเพื่อนเค้าเพราะไม่ให้พ่อเราพาเราไปแจ้งความ จนแผลทุกอย่างหายถึงพาเรากลับบ้าน แต่ตอนนี้ก็ไม่ติดใจไรมากเพราะโตแล้ว
- พ่อกับแม่ไม่สามารถคุยกันได้เลยแม้กระทั่งเวลาลูกมีปัญหา เพราะเค้าเกลียดกัน
- เราโยกย้ายไปมาอาศัยอยู่กับพ่อบ้างแม่บ้าง เพราะเวลาอยู่กับพ่อก็กดดัน ใช้งานหนักมากเพราะอยากเอาใจแม่ใหม่
- พออยู่กับแม่เราก็ไม่ถูกกับพ่อใหม่ และแม่ก็เข้าข้างแต่แฟนใหม่ (เคยมีครั้งนึงตอนแฟนใหม่มาอยู่กับแม่เราแรกๆ เค้าต้องกินเบียร์วันละขวด แต่แม่เรามีเงินจำกัด เลยเลือกที่จะซื้อเบียร์แทนนมให้เรากับน้องคนละกล่อง เราก็พูดตามประสาเด็กว่า "ทำไมซื้อเบียร์ขวดละหลายบาทได้ นมกล่องละ 10 บาท ของหนูกับน้องทำไมแม่ไม่ซื้อ" เท่านั้นแหละแม่เรียกไปด่าหลังบ้านด่าแบบเสียหายจนเราน้ำตาตก)
- พอเราจบ ม.6 เรามีแฟนแล้วก็ท้องแม่เลยให้เราไปอยู่กับแม่แต่แม่ไม่ชอบแฟนเราเพราะเค้าจน ไม่มีเงินมาแต่ง (ให้เลิกกับแฟน ให้แยกกันอยู่กับพ่อเด็ก แต่เลิกกันได้ปีเดียวก็แอบกลับมาคบกันอีก)
- 2 ปีต่อมา เรามีปัญหาทะเลาะกับพ่อใหม่ตลอด จนครั้งที่ทนไม่ได้เพราะเค้าจะทำร้ายร่างกายเราอีก เราจึงตัดสินใจหอบลูกไปอยู่กับพ่อเด็ก แม่เราก็แอบไปเอาหลานกลับมาตอนเรากับแฟนออกไปขายของแล้วฝากลูกไว้กับแม่แฟน
- แม่กีดกันไม่ให้เราเจอลูกเราร้องไห้คิดถึงลูกทุกวันหลายเดือนจนเราคิดจะฆ่าตัวตายหลายครั้ง จนสุดท้ายไปขอคำแนะนำจากทนายเค้าแนะนำให้จดทะเบียนกับแฟนแล้วให้พ่อเด็กฟ้องเอาลูกกลับคืนมาแม่เราถึงยอมคืนให้
- ที่เล่ามาทั้งหมดคือต้องการบอกว่าปัญหาพวกนี้ยังคงอยู่ ตอนนี้เราทำงานแล้วแยกออกมาอยู่คนละบ้าน แต่เป็นบ้านอีกหลังของพ่อ พ่อเราก็ยังพูดตลอดว่าไม่ให้ไปหาแม่ ไม่อยากให้ลูกเราเจอแม่เรา แม่ก็ยังอยากให้เราเลิกกับแฟนและอยากเอาลูกเราไปเลี้ยง
- มีเรื่องฝังใจอีกเยอะแยะที่พ่อแม่ทำกับเราจนติดตาฝังในใจจนถึงทุกวันนี้ เราควรจะทำยังไง ถ้าไม่สนใจไม่ทำตามใจพ่อกับแม่ก็ชอบพูดว่าไม่รักเค้า
- เราเป็นคนแคร์ความรู้สึกพ่อกับแม่จนปล่อยวางไม่ให้เครียดไม่ได้ อีกอย่างคือคิดเสมอว่าตัวเองทำผิดต่อพ่อแม่เพราะมีครอบครัวก่อนเวลา ทำให้พ่อแม่ผิดหวัง
- ล่าสุดน้องสาวเราตัดปัญหาโดยไปทำงานต่างประเทศพ่อกับแม่จะได้ไม่ยุ่งมาก แต่เราไปไม่ได้เพราะครอบครัวเราอยู่นี่
- ขนาดวันรับปริญญาของเรากับน้องสาวพ่อกับแม่ยังแยกวันกัน (แต่ก็เข้าใจว่าเค้าเกลียดกันแหละ) แต่พอวันที่แม่มาวันรับปริญญาพ่อก็โทรเร่งแต่จะให้กลับบ้านๆ พอเรากลับดึกก็น้อยใจ
- ขอคำแนะนำหน่อยว่าควรทำยังไงหรือควรคิดยังไงให้เครียดน้อยลง เพราะปัญหามันคาราคาซังทุกวันจนเราเครียดสะสมค่ะ
..ยาวหน่อยแต่เรื่องที่เล่ามาเป็นแค่เศษเสี้ยวเดียวของทุกอย่างที่เราเจอมาตลอดตั้งแต่จำความได้..
ขอคำแนะนำค่ะ หนักใจปัญหาเรื่องพ่อกับแม่มา 15 ปีแล้ว
เรื่องที่จะปรึกษาเป็นเรื่องที่หาทางออกเองไม่ได้เลยอยากขอคำแนะนำจากหลายๆคนค่ะ ขออนุญาตเล่าเป็นช็อตๆ จะพยายามให้กระชับที่สุดค่ะ
- พ่อกับแม่เลิกกันตอนเราอายุ 9 ขวบ เพราะปัญหาทะเลาะตบทีกันทุกวัน
- ไม่ถึงครึ่งปีทั้งพ่อกับแม่ต่างมีแฟนใหม่กันทันทีตอนนั้น เรารับไม่ได้เพราะทั้งพ่อกับแม่เอาเข้ามาอยู่ในบ้านเลยโดยที่ไม่บอกเราสักนิด
- พ่อเป็นคนอารมณ์ร้าย ตั้งแต่เราเด็กๆไม่พอใจก็ด่าแรงๆ ตีแรง จนเรากับน้องสาวกลัวมาก ชอบให้เราเอาใจแฟนเค้าจนเรารู้สึกว่าทำไมเราต้องทำขนาดนี้ เราผิดอะไรที่พ่อแม่เลิกกันแล้วเราต้องมาเอาใจแม่ใหม่ขนาดนี้
- เรารู้สึกไม่โอเคกับแฟนใหม่แม่เพราะเค้าเคยทำร้ายร่างกายเราตอนเราอายุ 17 เราโดนพ่อใหม่ตีจนเข้าโรงพยาบาลแม่เรายังเอาเราไปซ่อนบ้านเพื่อนเค้าเพราะไม่ให้พ่อเราพาเราไปแจ้งความ จนแผลทุกอย่างหายถึงพาเรากลับบ้าน แต่ตอนนี้ก็ไม่ติดใจไรมากเพราะโตแล้ว
- พ่อกับแม่ไม่สามารถคุยกันได้เลยแม้กระทั่งเวลาลูกมีปัญหา เพราะเค้าเกลียดกัน
- เราโยกย้ายไปมาอาศัยอยู่กับพ่อบ้างแม่บ้าง เพราะเวลาอยู่กับพ่อก็กดดัน ใช้งานหนักมากเพราะอยากเอาใจแม่ใหม่
- พออยู่กับแม่เราก็ไม่ถูกกับพ่อใหม่ และแม่ก็เข้าข้างแต่แฟนใหม่ (เคยมีครั้งนึงตอนแฟนใหม่มาอยู่กับแม่เราแรกๆ เค้าต้องกินเบียร์วันละขวด แต่แม่เรามีเงินจำกัด เลยเลือกที่จะซื้อเบียร์แทนนมให้เรากับน้องคนละกล่อง เราก็พูดตามประสาเด็กว่า "ทำไมซื้อเบียร์ขวดละหลายบาทได้ นมกล่องละ 10 บาท ของหนูกับน้องทำไมแม่ไม่ซื้อ" เท่านั้นแหละแม่เรียกไปด่าหลังบ้านด่าแบบเสียหายจนเราน้ำตาตก)
- พอเราจบ ม.6 เรามีแฟนแล้วก็ท้องแม่เลยให้เราไปอยู่กับแม่แต่แม่ไม่ชอบแฟนเราเพราะเค้าจน ไม่มีเงินมาแต่ง (ให้เลิกกับแฟน ให้แยกกันอยู่กับพ่อเด็ก แต่เลิกกันได้ปีเดียวก็แอบกลับมาคบกันอีก)
- 2 ปีต่อมา เรามีปัญหาทะเลาะกับพ่อใหม่ตลอด จนครั้งที่ทนไม่ได้เพราะเค้าจะทำร้ายร่างกายเราอีก เราจึงตัดสินใจหอบลูกไปอยู่กับพ่อเด็ก แม่เราก็แอบไปเอาหลานกลับมาตอนเรากับแฟนออกไปขายของแล้วฝากลูกไว้กับแม่แฟน
- แม่กีดกันไม่ให้เราเจอลูกเราร้องไห้คิดถึงลูกทุกวันหลายเดือนจนเราคิดจะฆ่าตัวตายหลายครั้ง จนสุดท้ายไปขอคำแนะนำจากทนายเค้าแนะนำให้จดทะเบียนกับแฟนแล้วให้พ่อเด็กฟ้องเอาลูกกลับคืนมาแม่เราถึงยอมคืนให้
- ที่เล่ามาทั้งหมดคือต้องการบอกว่าปัญหาพวกนี้ยังคงอยู่ ตอนนี้เราทำงานแล้วแยกออกมาอยู่คนละบ้าน แต่เป็นบ้านอีกหลังของพ่อ พ่อเราก็ยังพูดตลอดว่าไม่ให้ไปหาแม่ ไม่อยากให้ลูกเราเจอแม่เรา แม่ก็ยังอยากให้เราเลิกกับแฟนและอยากเอาลูกเราไปเลี้ยง
- มีเรื่องฝังใจอีกเยอะแยะที่พ่อแม่ทำกับเราจนติดตาฝังในใจจนถึงทุกวันนี้ เราควรจะทำยังไง ถ้าไม่สนใจไม่ทำตามใจพ่อกับแม่ก็ชอบพูดว่าไม่รักเค้า
- เราเป็นคนแคร์ความรู้สึกพ่อกับแม่จนปล่อยวางไม่ให้เครียดไม่ได้ อีกอย่างคือคิดเสมอว่าตัวเองทำผิดต่อพ่อแม่เพราะมีครอบครัวก่อนเวลา ทำให้พ่อแม่ผิดหวัง
- ล่าสุดน้องสาวเราตัดปัญหาโดยไปทำงานต่างประเทศพ่อกับแม่จะได้ไม่ยุ่งมาก แต่เราไปไม่ได้เพราะครอบครัวเราอยู่นี่
- ขนาดวันรับปริญญาของเรากับน้องสาวพ่อกับแม่ยังแยกวันกัน (แต่ก็เข้าใจว่าเค้าเกลียดกันแหละ) แต่พอวันที่แม่มาวันรับปริญญาพ่อก็โทรเร่งแต่จะให้กลับบ้านๆ พอเรากลับดึกก็น้อยใจ
- ขอคำแนะนำหน่อยว่าควรทำยังไงหรือควรคิดยังไงให้เครียดน้อยลง เพราะปัญหามันคาราคาซังทุกวันจนเราเครียดสะสมค่ะ
..ยาวหน่อยแต่เรื่องที่เล่ามาเป็นแค่เศษเสี้ยวเดียวของทุกอย่างที่เราเจอมาตลอดตั้งแต่จำความได้..