ทุ่มเทให้คนเคยรักหรือแค่คนเห็นแก่ตัว

เกริ่นก่อนว่า เราเป็นคนที่ชอบผู้หญิงด้วยกันนะ

แฟนคนแรกนอกใจเรา แฟนคนที่2แม่เค้ารับเราไม่ได้

จุดเริ่มต้นของเรื่องนี้คือแฟนคนที่3 ระยะเวลาที่เราคบอีก1เดือนรวมแล้ว5ปีค่ะ

ตอนปี1เราได้เจอกับแฟนคนนี้ ตอนนั้นเราอกหักมาใหม่ๆเค้าก็เหมือนมีเรื่องไม่สบายใจเราต่างคนต่างทักกันคุยกันเป็นที่ปรึกษาให้กันจนเค้าสามารถที่จะพังกำแพงหัวใจที่เรามีเข้ามาได้ค่ะ เราเป็นคนที่เวลาเจ็บจากอะไรมาเราจะกั้นไว้ไม่ให้เข้ามาเลย เพราะกลัวการสูญเสีย จากนั้นเราก็ซิ่วไปมหาลัยแห่งหนึ่งเพราะเรามีปัญหาเรื่องเพื่อนยังปรับตัวไม่ได้และมีปมฝังใจค่ะ เราไม่ได้เรียนกับแฟนคนนี้ แต่เค้าก็นั่งรถมาหาเรานะคะ ไป-กลับตลอดแต่ส่วนมากเค้าจะมาใช่ชีวิตกับเราที่หอเราอีกจังหวัดนึง เราก็ต่างคนต่างพิสูจน์ใจกันค่ะ เวลาที่ผ่านไปมันทำให้เรารักกันมากขึ้น สนิทกันมากๆถึงมากที่สุด จนวันนึงมีรุ่นพี่ที่เป็นสายรหัสเราได้เข้ามาจีบเรามีอยู่ช่วงนึงที่เราเผลอทำตัวไม่ดีคุยกับพี่เค้าอยู่2อาทิตย์เพราะตอนนั้นเราคิดว่าแฟนไม่ค่อยสนใจรู้สึกรำคาญที่บางทีเค้าไม่มีเวลาให้ แฟนจับได้เพราะเค้าเปิดเจอในมือถือ วันนั้นเป็นวันที่เค้าร้องไห้มากที่สุดเลยค่ะ เราก็ร้องไห้กลัวว่าเค้าจะไป เค้าเป็นคนที่ฝังใจค่ะ แต่เราก็รู้นะคะว่าเราทำไม่ดีกับคนที่เค้ารักเรา เราขอโทษเค้าและขอโอกาสที่จะแก้ไขตัวเราเองค่ะ

จนเราทั้งคู่มองข้ามปัญหาและฝ่ามันไปด้วยกัน เราก็เปลี่ยนเลยค่ะปกติไม่ได้เป็นคนนอกลู่นอกทาง
และให้สัญญากับแฟนและตัวเองว่าจะไม่นอกใจอีก แรกๆแฟนก็ไม่เหมือนเดิมค่ะ เราพยายามกู้ความรู้สึกของเขาจนกระทั่งเรามาถึงจุดที่รักกันมากกว่าเดิมมากๆ เข้าปีที่3 แฟนเก่าของเราสมัยมัธยมก็ได้ติดต่อมาหาเราบอกว่าอยากขอเจอเค้าท้องบอกให้พาไปหาหมอหน่อย มันติดที่เราผิดเองที่ขี้สงสาร เรารับโทรศัพท์เค้าแต่ไม่ได้บอกแฟนเพราะกลัวแฟนรู้สึกไม่ดี เรามารู้ทีหลังว่าแฟนเก่าโกหกเรา แฟนเราเห็นวันที่เค้าโทรมาวันนั้นแฟนเราเสียความรู้สึกมากจนกระทั่งพยายามตีตัวออกห่างเราไปจนขอเลิกตั้งแต่วันนั้น เราพยายามตามอธิบายแฟนเรามาตลอดทำทุกอย่างพยายามเกือบ2ปีอดทนเพื่อที่จะรักษาเค้าไว้ เพื่อจะทำให้เค้ารู้ว่าเรารักเค้ามากแค่ไหน เพื่อจะอธิบายเรื่องราวที่เกิดขึ้น เราพยายามปรับปรุงตัวนิสัยมาตลอดไม่ให้เชื่อคนง่ายใจอ่อนขี้สารอีก แต่สิ่งที่เจอคือเค้าเหม็นขี้หน้าเรา ไล่เรา พูดจาดูถูกเราสารพัด สะบัดมือเราทิ้ง นิ่งเฉยกับคำพูดของเรา เลี่ยงหนีไม่เจอหน้าเรา พูดทำร้ายจิตใจเรา พูดอะไรไปผิดหมดกลายเป็นว่าไม่ดีไปทุกอย่าง พูดอะไรก็ไม่น่าเชื่อถือบอกพูดบ่อยๆมันไม่มีค่าแต่เราเจตนาจะให้เค้ารับรู้ในสิ่งที่เราอยากจะสื่อ ทั้งที่เราทำเหมือนเดิมไม่เคยลด มันติดอยู่ในใจคงไม่มีใครอยากทะเลาะกับคนที่เราแคร์หรอกไม่มีใครอยากเป็นค.เหนื่อยให้ใคร ตัวเราอยากรักษาเค้าไว้ในชีวิตเพราะเค้ามีค่าสำหรับหัวใจเรา ค.ทรงจำดีๆมันมีมากกว่า จะมีมั้ยที่เค้าอยากจะรักษาเราไว้ในชีวิตเค้าบ้าง จะมีไหมทีาจะคิดถึงคนที่ผ่านร้อนผ่านหนาวมาด้วยกันซับน้ำตาให้กัน นับมาต้องนานถ้าอีกคนถอดใจไม่นับต่อมันก็จบ
T T แต่ลึกๆเราไม่ได้โกรธเค้าหรอกเรารู้สึกเสียใจ เรื่องราวที่เกิดขึ้นตอนนั้นเค้าพึ่งเริ่มฝึกงานจนทำงานก็เหมือนจะไม่ได้มีอะไรเกี่ยวข้องกับเราแล้ว ตัวเค้าเองก็เปลี่ยนไปตอนอยู่ด้วยกันเค้าอยากกินอะไรอยากได้อะไรเราไม่เคยต้องให้เค้าลำบากหรืออด กินมื้อละ500ก็พยายามหาเงินให้

เค้าไม่อยากเอาลูกเค้ามาลำบากด้วยเราคิดแบบนี้ พอเริ่มทำงานอะไรบางอย่างในตัวเค้าก็เริ่มชัดขึ้น ค.ต้องการเค้าสูงขึ้นเรื่อยๆจนบางทีเราก็คิดว่าเราเหนื่อยเพราะเรายังเรียนอยู่ไม่ได้มีเงินที่จะซับพอร์ตไปทำกิจกรรมหรือทำอะไรร่วมกับเขาขนาดนั้นเราเอื้อมไม่ถึง บางทีใช้เงินเหมือนน้ำเปล่าหมดทันตา เราเตือนเค้าหลายครั้งสิ่งที่เค้าทำเพราะเรารู้สึกว่าไม่อยากให้เค้าใช้ชีวิตเหนื่อย เครียด เป็นห่วงก็กลายเป็นว่าเราเข้าไปขวางเค้า ถ้าเห็นคนที่รักกำลังจะลงเหวใครจะทนได้ใช่มั้ยคะ เค้าเป็นคนที่มีค.สุขกับสิ่งของ เราเจอคำๆนึงที่รู้สึกว่าจุก เค้าบอกเราว่าเดินช้าๆแบบอะนะ และเค้าบอกว่าคนอย่างเราดูแลใครไม่ได้ เราจำฝังใจเลยค่ะ เราเป็นนักศึกษาทำงานอีเว้นเค้าบอกเงินที่เราได้มันน้อย มันน่าน้อยใจนะคะเงินที่ว่าน้อยแต่เรายืนขาแข็งทั้งวันให้เค้าไม่ลำบากตอนช๊อต เราเคยอดข้าวเดินตากฝนร้องไห้กอดคอมาด้วยกัน เค้าไม่นึกถึงตอนผ่านมาด้วยอะไรมากัน
ก็ไม่คิดเหมือนกันว่าวันนึงคนที่เค้าเคยเข้าใจเรามากที่สุดก็ดูถูกเราได้เหมือนกัน เราเริ่มชักไม่แน่ใจว่าเค้ารักเราเพราะเราซับพอร์ตเค้าได้หรือเคยรักเราจิงกันแน่
เพราะสิ่งที่เราเห็นในตัวเค้าวันนี้มันเป็นคนละคนจากคนที่เราเคยรัก จากคนที่เค้าเคยไม่ชอบแล้วบอกจะถอยห่างให้มากที่สุดสมัยมหาลัยแต่พอทำงานเค้าฝากงานให้ก็กลายเป็นบอกว่านิสัยเค้าดี ตอนนี้วัดค่าคนจากวัตถุไปแล้ว เค้าเคยแอบมองกระเป๋าสตางค์เราว่าใช้ยี่ห้ออะไร เคยบอกบอกว่าช๊อตแต่เอาเงินเราไปกินของดีๆกับเพื่อน ทุกอย่างจะติดความสบายไปหมดเราอาจจะจนแต่เราไม่เคยให้ใครต้องมาลำบากกับเรา เราแพลนชีวิตทุกอย่างที่จะพาเค้าไปเจอสิ่งดีๆด้วยกันเพียงแต่เรายังเรียนไม่จบ รอบล่าสุดเลิกกันไป5เดือนที่เราเจอเค้าเค้ายอมกลับมาคืนดีบอกว่าความคิดตกตระกอนแล้ว เค้าเคยบอกเลิกเราหลายรอบ แล้วเค้าก็ลาจากเราไปอีกในครั้งนี้เพราะคำว่าอยากอยู่คนเดียว เจ็บค่ะแทบขาดใจ เหมือนเค้าไปเจออะไรใหม่ๆแล้วทิ้งเราไว้ข้างหลัง
ตอนนี้เรากลับมาอยู่กับคนที่รักเรามากที่สุดเลี้ยงเรามาตั้งแต่เล็กแล้วค่ะ แต่ตอนนี้มันเซเหมือนกับโลกทั้งใบพังเพราะเราไว้ใจเค้ามากที่สุด กินนอนใช้ชีวิตมาด้วยกันเวลาเราไม่สบายใจเค้าจะอยู่ข้างๆเรา มันเป็นความผูกพันมากเลยค่ะ เราไม่เคยใช้ชีวิตอยู่กับใครเค้าคือคนแรก กล้าพูดว่ารักเค้ามากเหมือนครอบครัวถึงยอมเค้ายอมจนรู้สึกว่าตัวเองโง่
เรารู้นะคะว่าความรักไม่ใช่ทุกอย่างของชีวิตยังมีหลายๆสิ่งที่เราจะต้องทำ 
ตอนนี้เราพยายามจะดึงตัวเองค่ะเพราะเราเสียค.รู้สึกมากๆรอบนี้กว่าจะผ่านไปแต่ละคืนร้องไห้ทุกคืนค่ะ ค.ทรงจำและสัมผัสมันติดอยู่ในหัวอยู่ในค.รู้สึก คงจะไม่กล้าเปิดใจให้ใครเลย ไม่กล้าไว้ใจใคร แต่จะอยู่คนเดียวแบบมีคุณค่า เราจะมีชีวิตในแบบที่เค้าไม่คิดว่าเราจะเป็นคนๆนั้นให้ได้ค่ะ
เสียใจที่โดนหักหลังเราทุ่มเทไปทั้งหมดเรายังเป็นคนที่ถูกทิ้งไม่ต้องการในชีวิตเค้า มันทั้งฝังใจและเสียความรู้สึกค่ะ
 
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่