ผมมีความอยากตายตั้งแต่มัธยมครับ แต่พยายามสู้กับมันมาเรื่อยๆ จากที่ผมทำร้ายร่างกายตัวเอง พยายามเอามีดกรีดแขน และคอ จนผมเลิกทำไป แต่ตอนนี้ผมรู้สึกอยากตายมากขึ้นกว่าตอนมัธยมซะอีก อยากตายที่ไม่ใช่แค่ได้แผล แต่คือการไปจากทีนี้ ไปให้พ้นจากทุกอย่าง ไม่อยากรับรู้ ไม่อยากฟังใคร ไม่อยากแบกความหวังใครอีกแล้ว ชีวิตผมเองแต่ไม่มีพื้นที่ของผมเลย ผมยังหวังลึกๆว่า "เรียนจบมหาลัยแล้ว ทุกคนจะให้ชีวิตผมบ้าง" ผมแค่อยากมีพื้นที่ให้กับสิ่งที่ผมชอบ สิ่งที่ผมรักโดยที่ไม่มีใครรังเกียจหรือตั้งคำถาม ขอแค่ให้ผมคิดเอง ขอแค่ให้ผมได้ทำ ขอแค่เชื่อใจ ไม่ใช่ขีดเส้นแล้วบอก "เธอทำไม่ได้หรอก" ผมเหนื่อย ตอนนี้ผมรู้สึกว่าตัวเองไม่ไหวแล้ว บางครั้งผมหดหูไป 1 อาทิตย์เพียงเพราะเรื่องเล็กน้อย ผมเริ่มคิดมาก ทำเรื่องเดิมซ้ำๆ คิดแผนใหม่ไม่ออก คิดวนกับที่ ผมเลยอยากพบจิตแพทย์ ในจังหวัดบุรีรัมย์ มีแนะนำไหมครับ
(ในโรงบาลบุรีรัมย์จากที่ผมไปมา ผมไม่ค่อยโอเค เขาพูดแต่อยากให้ครอบครัวตามใจผม ซึ่งผมงงมากว่าใช่หรอ หรือผมคิดมากอีก)
ปล.เรียนยังไม่จบครับ เด็กปี 4
อยากพบจิตแพทย์... รู้สึกอยากตายขึ้นทุกวัน
(ในโรงบาลบุรีรัมย์จากที่ผมไปมา ผมไม่ค่อยโอเค เขาพูดแต่อยากให้ครอบครัวตามใจผม ซึ่งผมงงมากว่าใช่หรอ หรือผมคิดมากอีก)
ปล.เรียนยังไม่จบครับ เด็กปี 4