เราทนกับหัวหน้าขี้โกหก เอางานคนอื่นมาให้ลูกน้องทำเพิ่มภาระ แล้วก็ไม่เคยคอยเป็นกองสนับสนุนลูกน้อง แบบนี้ไม่ได้แล้วค่ะ ...
เรามีตำแหน่งแค่ลูกกะจ๊อก แต่ต้องดีลงานกับระดับ ผจก. ตลอด ซึ่งหลายครั้งก็ถูกมองว่าแผนกเราไม่ให้เกียรติแผนกอื่น อยากให้ระดับสูงๆ เข้า แต่แผนกตัวเองก็มีแค่ลูกกะจ๊อกตลอด ประชุมกับใครก็โดนจวกตลอด จะฟันธงอะไรก็ไม่ได้ เพราะด้วยตำแหน่งเรามันสู้คนอื่นไม่ได้
เราพยายามคิดแง่บวก ว่า ต้องฝึกสกิล ฝึกความอดทนต่างๆ ขอบอกเลยว่า เปล่าประโยชน์ เราอยู่ในสภาะวะแบบนี้มาเกือบครึ่งปีจากการโยกย้ายหน้าที่ภายในแผนก แล้วพบว่าการทำงานต่างๆ เปลี่ยนไป ซึ่งมันไม่โอเคมากๆ
บวกกับพักหลังมานี้ หัวหน้าเราก็ออกลายมากเกินไป เช่น การไม่ซัพพอร์ทลูกน้อง การทิ้งงานให้เราทั้งที่ก่อนหน้านี้รับเป็นคนทำเอง (ซึ่งเราไม่ได้วางแผนเวลาไว้ทำงานอย่างอื่น) การโกหกหัวหน้าใหญ่สุดว่าไม่มีปัญหาอะไรเพื่อรักษาภาพพจน์การบริหาร ทั้งๆ ที่ลูกน้องเจอปัญหาพันกันยุ่งเป็นรังนกแล้ว
หัวหน้าเราไม่สนิทกับเราค่ะ เค้าเก็บตัว มีโลกส่วนตัวสูง เรื่องส่วนตัวก็คุยกันแค่เรื่องเที่ยวค่ะ เพราะเรื่องอื่นเค้าไม่เล่า ต่อให้เราเปิดเรื่องก่อน เค้าก็ไม่เล่าค่ะ ดูเป็นคนมีความลับมาก จนไม่รู้ว่าชีวิตเค้าโอเค หรือ ไม่โอเค
หลายครั้ง หัวหน้าก็ทำให้เราทำตัวไม่ถูกค่ะ เช่น เวลาไม่อยู่ออฟฟิศด้วยกัน ช่วงบ่ายๆ หรือเกือบเลิกงาน แล้วเรามีเรื่องจะปรึกษาหรือสอบถาม เราก็จะโทรไปค่ะ ซึ่งเวลาที่เค้าไม่สะดวกเค้าจะบอกว่าเดี๋ยวโทรกลับ หรือไม่งั้นก็ ไว้โทรหาพี่ตอนเวลานี่ๆๆนะ ถ้าเรารอ ... เค้าก็ไม่โทรกลับค่ะ หรือ ถ้าเราโทรไป เค้าก็ไม่รับสาย บางทีใน calendar บอกว่าประชุมถึง 4 โมงครึ่ง เราก็โทรไปซัก 4 โมง 45 เค้าก็ไม่รับสายอีกค่ะ ก็โทรไปอีกตอนหลัง 5 โมงก็แล้ว ก็ไม่รับสายหรือโทรกลับเลย หลายครั้งนะคะ ที่เราตั้งใจมิสคอลไปเยอะๆ เพื่อส่งสัญญาณว่า มันสำคัญนะ โทรกลับเถอะ แต่ไม่มีผลค่ะ เช้าวันรุ่งขึ้น ก็ไม่ได้ถามเราเลยซักคำด้วยซ้ำว่าเมื่อวานโทรมาทำไม .... หลายครั้งที่เกิดเหตุการณ์นี้ บางทีก็อดคิดไม่ได้ว่าหัวหน้าตายแล้วหรือเปล่า
ทุกวันนี้ เวลาที่เราต้องจัดประชุม เราเครียดมาก
การควบคุมสถานการณ์ประชุม ที่เราเป็นประธานแต่ผู้เข้าร่วมเป็นระดับ ผจก. มันทำให้เราไม่ได้รับความเคารพ ไม่ว่าจะอธิบายไปแล้วว่าถ้าไม่ร่วมมือ จะเกิดผลอะไร แต่ด้วยระดับและตำแหน่ง คำพูดเราน้ำหนักไม่พอค่ะ ไม่ใช่ว่าเราไม่เล่าให้หัวหน้าฟังนะ บอกเค้าแล้วค่ะ เค้าตอบมาว่า ครั้งหน้าถ้ามีปัญหาก็บอกพี่นะ ... ค่ะ เกิดเหตุการณ์แบบนี้นับครั้งไม่ได้
จริงๆ มีอีกหลายเรื่องที่อยากจะเล่าค่ะ แต่เอาไว้ก่อน ตอนนี้อยากปรึกษาชาวพันทิปค่ะ
ที่ทำงานเราฐานเงินเดือนดีค่ะ สวัสดิการดี(มาก) โบนัส 6 เดือน+ (ซึ่งปลายปีนี้เหลือจ่ายอีก 3 เดือน พร้อมเงินบวกนิดหน่อย)
เราอยากลาออกแล้วค่ะ เราทนหัวหน้าไม่ได้จริงๆ คือเรามองว่า เพื่อนร่วมงานแผนกอื่น ต่อให้เค้าไม่ดียังไง ก็คือแผนกอื่น ทำงานไป จบไป ก็จบ แต่นี่เรามีปัญหากับการทำงานร่วมกับหัวหน้า ก็เปรียบเหมือนกับมีปัญหากับคนในบ้าน โดนยิงจากบ้านอื่น เข้าบ้านตัวเองมาก็เจอยิงอีกแบบงงๆ เราไม่โอเคแล้วค่ะ เราเครียด เราทำตัวไม่ถูก แค่ตื่นเช้ามาลืมตาแล้วนึกได้ว่าต้องมำงานร่วมกับเค้า เราก็เครียดตั้งแต่ยังไม่ลุกไปแปรงฟันแล้วค่ะ
เราอยากลาออกให้เร็วที่สุด แต่ก็เสียดายโบนัสปลายปี เพราะเราต้องใช้เงินก้อนนั้นจ่ายหนี้สินทางบ้าน ใครมีคำแนะนำทางออกให้กับปัญหาของเราบ้างไหมคะ สภาวะจิตใจเราจะเข้าสู่โรคซึมเศร้าแล้วค่ะ เครียดมากไม่รู้จะเครียดยังไงแล้ว
ขอบคุณล่วงหน้าสำหรับคำแนะนำค่ะ
ปล. แก้ไขคำผิดค่ะ
ถ้าต้องตัดสินใจออกจากงานก่อนโบนัสออก ควรทำไงดี
เรามีตำแหน่งแค่ลูกกะจ๊อก แต่ต้องดีลงานกับระดับ ผจก. ตลอด ซึ่งหลายครั้งก็ถูกมองว่าแผนกเราไม่ให้เกียรติแผนกอื่น อยากให้ระดับสูงๆ เข้า แต่แผนกตัวเองก็มีแค่ลูกกะจ๊อกตลอด ประชุมกับใครก็โดนจวกตลอด จะฟันธงอะไรก็ไม่ได้ เพราะด้วยตำแหน่งเรามันสู้คนอื่นไม่ได้
เราพยายามคิดแง่บวก ว่า ต้องฝึกสกิล ฝึกความอดทนต่างๆ ขอบอกเลยว่า เปล่าประโยชน์ เราอยู่ในสภาะวะแบบนี้มาเกือบครึ่งปีจากการโยกย้ายหน้าที่ภายในแผนก แล้วพบว่าการทำงานต่างๆ เปลี่ยนไป ซึ่งมันไม่โอเคมากๆ
บวกกับพักหลังมานี้ หัวหน้าเราก็ออกลายมากเกินไป เช่น การไม่ซัพพอร์ทลูกน้อง การทิ้งงานให้เราทั้งที่ก่อนหน้านี้รับเป็นคนทำเอง (ซึ่งเราไม่ได้วางแผนเวลาไว้ทำงานอย่างอื่น) การโกหกหัวหน้าใหญ่สุดว่าไม่มีปัญหาอะไรเพื่อรักษาภาพพจน์การบริหาร ทั้งๆ ที่ลูกน้องเจอปัญหาพันกันยุ่งเป็นรังนกแล้ว
หัวหน้าเราไม่สนิทกับเราค่ะ เค้าเก็บตัว มีโลกส่วนตัวสูง เรื่องส่วนตัวก็คุยกันแค่เรื่องเที่ยวค่ะ เพราะเรื่องอื่นเค้าไม่เล่า ต่อให้เราเปิดเรื่องก่อน เค้าก็ไม่เล่าค่ะ ดูเป็นคนมีความลับมาก จนไม่รู้ว่าชีวิตเค้าโอเค หรือ ไม่โอเค
หลายครั้ง หัวหน้าก็ทำให้เราทำตัวไม่ถูกค่ะ เช่น เวลาไม่อยู่ออฟฟิศด้วยกัน ช่วงบ่ายๆ หรือเกือบเลิกงาน แล้วเรามีเรื่องจะปรึกษาหรือสอบถาม เราก็จะโทรไปค่ะ ซึ่งเวลาที่เค้าไม่สะดวกเค้าจะบอกว่าเดี๋ยวโทรกลับ หรือไม่งั้นก็ ไว้โทรหาพี่ตอนเวลานี่ๆๆนะ ถ้าเรารอ ... เค้าก็ไม่โทรกลับค่ะ หรือ ถ้าเราโทรไป เค้าก็ไม่รับสาย บางทีใน calendar บอกว่าประชุมถึง 4 โมงครึ่ง เราก็โทรไปซัก 4 โมง 45 เค้าก็ไม่รับสายอีกค่ะ ก็โทรไปอีกตอนหลัง 5 โมงก็แล้ว ก็ไม่รับสายหรือโทรกลับเลย หลายครั้งนะคะ ที่เราตั้งใจมิสคอลไปเยอะๆ เพื่อส่งสัญญาณว่า มันสำคัญนะ โทรกลับเถอะ แต่ไม่มีผลค่ะ เช้าวันรุ่งขึ้น ก็ไม่ได้ถามเราเลยซักคำด้วยซ้ำว่าเมื่อวานโทรมาทำไม .... หลายครั้งที่เกิดเหตุการณ์นี้ บางทีก็อดคิดไม่ได้ว่าหัวหน้าตายแล้วหรือเปล่า
ทุกวันนี้ เวลาที่เราต้องจัดประชุม เราเครียดมาก
การควบคุมสถานการณ์ประชุม ที่เราเป็นประธานแต่ผู้เข้าร่วมเป็นระดับ ผจก. มันทำให้เราไม่ได้รับความเคารพ ไม่ว่าจะอธิบายไปแล้วว่าถ้าไม่ร่วมมือ จะเกิดผลอะไร แต่ด้วยระดับและตำแหน่ง คำพูดเราน้ำหนักไม่พอค่ะ ไม่ใช่ว่าเราไม่เล่าให้หัวหน้าฟังนะ บอกเค้าแล้วค่ะ เค้าตอบมาว่า ครั้งหน้าถ้ามีปัญหาก็บอกพี่นะ ... ค่ะ เกิดเหตุการณ์แบบนี้นับครั้งไม่ได้
จริงๆ มีอีกหลายเรื่องที่อยากจะเล่าค่ะ แต่เอาไว้ก่อน ตอนนี้อยากปรึกษาชาวพันทิปค่ะ
ที่ทำงานเราฐานเงินเดือนดีค่ะ สวัสดิการดี(มาก) โบนัส 6 เดือน+ (ซึ่งปลายปีนี้เหลือจ่ายอีก 3 เดือน พร้อมเงินบวกนิดหน่อย)
เราอยากลาออกแล้วค่ะ เราทนหัวหน้าไม่ได้จริงๆ คือเรามองว่า เพื่อนร่วมงานแผนกอื่น ต่อให้เค้าไม่ดียังไง ก็คือแผนกอื่น ทำงานไป จบไป ก็จบ แต่นี่เรามีปัญหากับการทำงานร่วมกับหัวหน้า ก็เปรียบเหมือนกับมีปัญหากับคนในบ้าน โดนยิงจากบ้านอื่น เข้าบ้านตัวเองมาก็เจอยิงอีกแบบงงๆ เราไม่โอเคแล้วค่ะ เราเครียด เราทำตัวไม่ถูก แค่ตื่นเช้ามาลืมตาแล้วนึกได้ว่าต้องมำงานร่วมกับเค้า เราก็เครียดตั้งแต่ยังไม่ลุกไปแปรงฟันแล้วค่ะ
เราอยากลาออกให้เร็วที่สุด แต่ก็เสียดายโบนัสปลายปี เพราะเราต้องใช้เงินก้อนนั้นจ่ายหนี้สินทางบ้าน ใครมีคำแนะนำทางออกให้กับปัญหาของเราบ้างไหมคะ สภาวะจิตใจเราจะเข้าสู่โรคซึมเศร้าแล้วค่ะ เครียดมากไม่รู้จะเครียดยังไงแล้ว
ขอบคุณล่วงหน้าสำหรับคำแนะนำค่ะ
ปล. แก้ไขคำผิดค่ะ