เขาว่า "พรมลิขิต" หนุ่มน้อยBackpacker ชาวฝรั่งเศส ขอติดรถจนได้เป็นลูกเขย !!! ตอน ลูกเขยข้างทาง [จากเรื่องจริง]

    ตอนมืดแล้วค่ะ ที่พ่อกับแม่เราขับผ่านศาลาข้างบน แล้วเห็นเซปยืนเรียกรถอยู่
แม่บอก ขับเลยไปแล้ว แต่พ่อบอก สงสารจัง มืดแล้ว เลยขับย้อนกลับมารับ
จังหวะที่กลับมารับเซปก็กลับไปนั่งในศาลาแล้วค่ะ แม่เคยถาม ถ้าวันนั้นไม่รับจะนอนไหน เซปบอกนอนในศาลานั้นหล่ะ (โธ่ บ้าแท้)
(ซาน์ยเองเคยถามนะ ค่าตั๋วรถทัวร์ ถูกมากกกก ไปเชียงใหม่ ทำไมไม่ขึ้นหล่ะ ราวๆ200ก็มี เซปบอก ก็ไม่ขึ้นอ่ะ จะเรียกรถ ....โอเคๆ เอาที่สบายใจ)
    แม่กับพ่อบอก ตอนแรกในรถก็เงียบๆ พอรับเซป เซปก็ชวนคุย จนพ่อหายง่วงเลย 
ระหว่างทาง แม่โทรมาหาซาย บอก เนี้ยๆๆ เจอลูกเขยแล้ว (ลูกเขยแม่เยอะจนงงไปหมด 555) เราก็คุยนิดๆนะ ซายก็ งงๆ ก็ทักทายปกติ
ถามเป็นคนอะไร เซปบอกเป็นฝรั่งเศส เราไม่เคยเห็นอ่ะเนอะ เลยนึกว่าคงเป็นฝรั่งมั่ง  แถวที่เราอยู่เสียงดังค่ะ เลยไม่ค่อยได้คุยอะไรกันมาก 

    ส่วนตัวเราไม่ได้สนใจอะไร ยังอยู่ม. จนแม่ก็โทรมาและส่งรูปมาอวด 
เนี้ยๆ ลูกเขยแม่ช่วยที่บ้านด้วยนะ เราก็ อ๋อ ไปนอนบ้านหรอ แม่บอก ใช่ ถึงเชียงใหม่ มันดึกแล้ว
ถามเซปจองที่พักไว้รึเปล่า เดี๋ยวไปส่ง....
เซปบอก เอามันไปปล่อยไว้ในเมืองได้เลย เดี๋ยวมันค่อยหาที่พักอีกที (โค๊ะ ลุยแต้ลุยว่า)
    พ่อกับแม่ สงสาร (อีกแล้ว) เห็นว่าดึกแล้ว เลยชวนไปนอนบ้านเลย พรุ่งนี้จะไปค่อยว่าอีกที 
แม่บอกพอถึงบ้าน แม่ก็เตรียมห้องให้ นู้นนี้นั้น ให้น้ำให้ขนม พัดลม ที่นอนสะอาดๆ รหัสไวไฟ บอกมีผ้าซักมั๊ย เอามาซักด้วยกันเลย 
เซปก็เลยเอามา ซักด้วย
     ตกดึก เซปอยากไปเซเว่น เซปถามแม่อยู่ไกลมั๊ย จะเดินไป แม่บอกมันมืดแล้ว ไม่ดี เลยเอากุญแจรถมอไซด์ให้
บอกทาง แล้วเอากุญแจบ้านให้ด้วย (เซปเวลาเล่าให้เพื่อนฝรั่งฟัง ก็ชอบเล่าตรงนี้ทุกครั้งบอก แปลกมา พึ่งเจอกัน ให้กุญแจบ้านกุญแจรถแล้ว ทั้งแปลกใจ ทั้ง งง ทั้งประทับใจ)  เซปบอก การได้มานอนบ้านซาย รู้สึกดีมากๆ พ่อกับแม่ใจดี รู้สึกได้พักผ่อนเต็มที่ เหมือนได้กลับบ้านเลย เพราะเหนื่อยกับการเดินทางมาเยอะ (ก็แหงหล่ะซิ ลุยปานนั้น)   
     เซปบอก อยากจะขอบคุณขออยู่ต่อซักคืนได้ไหม เซปจะทำอาหารฝรั่งเศสให้ทานเป็นการขอบคุณ ระหว่างนั้นก็ช่วยงานที่บ้าน แม่เห็นกางเกงขาด แม่ก็เย็บซ่อมให้ (เซปบอกประทับใจมากๆ)(ส่วนแม่ชอบมาบอกทีหลังว่า สงสัยเพราะเย็บกางเกงติดให้เซป เซปเลยติดกับครอบครัวเลยเลยมั่งงง แหมๆๆๆ)
     ซาน์ยจำไม่ได้นะคะ ว่าสรุปเซปมาพักกี่วัน จนวันนึงเซปได้เจอพี่ชายของซาย (ผู้ที่ตอนนั้นซายกับพี่เองก็แทบไม่ได้คุยกันเลย)
สรุป ถูกชะตาท่าไหนไม่รู้สนิทกันเฉยเลยจ้าาาาาาาาาา อะไร เธอผู้จะแย่งครอบครัวของฉัน ใช่ค่ะ พี่ชายก็พาไปเที่ยวที่ต่างๆ พาไปเจอเพื่อนเค้า พาไปนี้นั้นนู้น แม้กระทั้งไปส่งที่สนามบิน 
     เหว๋ๆๆๆ กับน้องสาวผู้น่ารัก ไม่เคยอ่ะ พาเที่ยว ไปส่งสนามบิน ไม่พอ พ่อก็พาเที่ยวด้วย แม่ก็รักกกก จ้าาา 

    ซาน์ยกลับมาไม่ทันได้เจอนะคะ เซปไปกทม.ต่อ แต่ก็มีเฟสกันแล้ว เซปก็ทักมา ขอบคุณ ครอบครัวดีกับเซปมาก บราๆๆๆ เราก็ ตอบเป็นพิธี คุยมาตอบไป ส่วนตัวก็ขอบคุณเค้าเหมือนกัน เพราะดูจากภาพแล้วครอบครัวดูมีความสุขที่ได้เจอเค้ามาก (แอบหมั่นไส้หน่อยๆ เธอจะมาแย่งครอบครัวฉันไม่ได้นะ หวงๆ555 ) นั้นแหละค่ะ ซาน์ยไม่ค่อยอะไร เพราะคิดว่าคงแยกย้าย แล้วเราก็ไม่เคยเจอกันเลย....

ปล. เซปบอกว่าแม่ขอลางานตอนเช้าเพื่อไปส่งเซปด้วย ป๊าดดดด