มีอยู่คืนหนึ่ง เรากลับจากเรียนแล้วมันดึกมาก เกือบเที่ยงคืนแล้ว วันนั้นฝนตกปรอยๆ ถนนโล่งเงียบจนได้ยินเสียงรองเท้าตัวเองชัดๆ พอเดินเข้าซอยบ้าน มันจะมีเสาไฟที่เสียไปดวงหนึ่งพอดี ทำให้ตรงนั้นมืดกว่าที่อื่น
ตอนที่เดินผ่านตรงนั้น รู้สึกเหมือนมีคนเดินตาม แต่หันไปก็ไม่มีใคร... มีแต่เสียงน้ำหยด จากชายคาบ้านเก่า เราพยายามไม่สนใจ รีบก้าวขาให้เร็วขึ้น แต่กลับยิ่งได้ยินเสียงฝีเท้าตามมาชัดขึ้นเรื่อยๆ เหมือนมันตั้งใจจะให้เราได้ยิน
พอถึงหน้าบ้าน เราหยิบกุญแจมาไขประตู มือสั่นไปหมด อยู่ๆ ได้ยินเสียงผู้หญิงกระซิบข้างหูเบาๆ ว่า
“เข้าบ้านแล้วไม่คิดจะหันมาดูเหรอ...”
ตอนนั้นเหมือนหัวใจหยุดเต้นเลย แต่เรากัดฟันบอกตัวเองว่า อย่าหัน แล้วรีบพุ่งเข้าไปในบ้าน รีบปิดประตู เราไม่กล้ามองข้างหลังเลย
คืนนั้นทั้งคืนเรานอนไม่ได้เลย เหมือนยังมีเสียงฝีเท้าเดินวนอยู่หน้าบ้านตลอดเวลา…
ประสบการณ์หลอนๆของเรา
ตอนที่เดินผ่านตรงนั้น รู้สึกเหมือนมีคนเดินตาม แต่หันไปก็ไม่มีใคร... มีแต่เสียงน้ำหยด จากชายคาบ้านเก่า เราพยายามไม่สนใจ รีบก้าวขาให้เร็วขึ้น แต่กลับยิ่งได้ยินเสียงฝีเท้าตามมาชัดขึ้นเรื่อยๆ เหมือนมันตั้งใจจะให้เราได้ยิน
พอถึงหน้าบ้าน เราหยิบกุญแจมาไขประตู มือสั่นไปหมด อยู่ๆ ได้ยินเสียงผู้หญิงกระซิบข้างหูเบาๆ ว่า
“เข้าบ้านแล้วไม่คิดจะหันมาดูเหรอ...”
ตอนนั้นเหมือนหัวใจหยุดเต้นเลย แต่เรากัดฟันบอกตัวเองว่า อย่าหัน แล้วรีบพุ่งเข้าไปในบ้าน รีบปิดประตู เราไม่กล้ามองข้างหลังเลย
คืนนั้นทั้งคืนเรานอนไม่ได้เลย เหมือนยังมีเสียงฝีเท้าเดินวนอยู่หน้าบ้านตลอดเวลา…