อยากหายจากการเป็นโรคซึมเศร้าด้วยตัวคนเดียว ทั้งที่ใจไม่เข้มแข็งกับสิ่งที่เป็นอยู่

สวัสดีค่ะ ชื่อเพลงนะคะ อายุ16 เป็นโรคนี้มา9เดือนแล้วค่ะ(ก่อนหน้านั้นทำแบบทดสอบของนักสังคมสงเคราะห์ตั้งแต่13ไม่รู้ว่าเป็นจริงรึป่าว ไม่มีเวลามารพ.) แต่เราปกปิดพ่อแม่ไว้จนเดือนก.พ. 2562 เราเสียใจที่ทะเลอะกับพ่อเราเลยเอารถไปชนอะไรซักอย่างเราความจำเสื่อมไปบางช่วง วันนั้นตรงกับวันที่หมอนัดพอดี แม่เรามาหาเราที่รพ.เลยร็ว่าเราเป็นผู้ป่วยแผนกจิตเวช แม่เราก็รับได้ค่ะเพราะครอบครัวฝ่ายแม่เราก็เป็นผู้ป่วยของแผนกนี้เยอะ แต่ไม่มีใครที่เป็นโรคซึมเศร้านะคะ เลยไม่คิดว่าเป็นกรรมพันธุ์ คือพอผ่านไปซักผักยาเราเริ่มเยอะขึ้นเพราะพอเพื่อนๆรู้ก็รับไม่ได้บ้าง เราก็แบบเหงา คิดไปเรื่อย จนเมื่อวานนี้ พ่อเราบอกถ้าเราไม่หายจริงๆจะพาเราไปบวชชี พ่อเราบอกเป็นโรคนี้มันหายไม่ได้หรอก เป็นโรคทางร่างกายว่าไปอย่างอาจจะผ่าตัดหาย พ่อบอกถ้ารู้ต้นตอก็หายได้ ถ้าไปชวบรู้ถึงรสพระธรรมอาจจะช่วยได้ คือใจนึ่งก็แบบตลกมาก เราไม่ได้นับถือพุทธค่ะ แต่พ่อแกอยากให้เรานับถือ พ่องดไม่ให้เรากินยากลัวเราจะติดต้องกินไปตลอดชีวิต คือไม่มีใครเข้าใจเราก็ค่ะที่บ้านก็จะจับบวช ที่รร.ครูเค้าก็รังเกลียดบ้างอะค่ะ

ชีวิตประจำวันเราหลังจากพ่อร็ว่าเป็นโรคซึมเศร้านะคะมันแย่มาก พ่อเป็นคนหัวรุนแรงตั้งแต่เราเด็กๆไม่พอใจอะไรก็เตะเรา ตบหัวเราบ้างค่ะ ทำให้เป็นปมด้อยในใจ ถ้าพ่อเริ่มตะคอกไม่ว่าจะใส่น้องหรือใส่เราก็กลัว ทำให้เรากลัวเสียงดังไปด้วยอะค่ะ 
สิ่งที่ทำให้เรารู้สึกว่ามันไม่ใช่ ทำแล้วเครียด มันพึ่งเริ่มตอนเปิดเทอมนี้ค่ะ
1.ต้องนอนกับพ่อแม่ถ้าไม่นอนกับพ่อแม่จะปิดเน็ตทิ้งตอน4ทุ่ม ไม่สนว่าจะทำรายงานหรือการบ้านอะไรเสร็จ
-เราคิดว่าการบ้านบางอย่างมันก็ไม่มีในหนังสืออะค่ะ อย่างแบบคิดโครงงานเราก็อยากหาแรงบันดาลใจใหม่ๆในเน็ต คือรีบมาก บางอันก็พลาดต้องรีบตื่นเช้ามาเปิดเน็ตเองแล้วหาต่อ 
-ถ้าเรานอนกับพ่อแม่ต้องนอน3ทุ่มการบ้านจะเสร็จไม่เสร็จไม่รู้ยังไงก็ต้องนอนค่ะ
-ล่าสุดไปค่ายก่อนไปค่ายเพื่อนจะชอบนอนดึกเลยบอกข่าวสารดึกๆทำให้เราตามไม่ทันล้วโดนเพื่อนๆด่าๆค่ะแม่เราก็ไปคุยกับเพื่อนว่า  มีอะไรก็ส่งมาเช้าๆหน่อย น้องเพลงต้องการพักผ่อนเยอะๆ ซึ่งเพื่อนๆก็เอือมกันไป
2.ต้องกินยาเสริมจากที่หมอให้ค่ะ
-แม่เราโอเคกับยาที่หมอให้นะคะ แต่พ่อไม่โอเคเราเลยจะรีบกินยาที่หมอให้แต่พ่อก็ซื้อยาอะไรมาอีกไม่รู้ให้เรากินอีกค่ะ 
3.ไม่อนุญาติไปทำงานกลุ่มกับเพื่อนนอกบ้าน ยกเว้นธุระสำคัญ
-ถ้ามีงานกลุ่มต้องให้เพื่อนมาทำงานที่บ้านเราเท่านั้นค่ะ ไม่งั้นไม่ให้ออกไปเพื่อนเราก็...นั้นแหล่ะค่ะแบบ ทำไมครอบครัวเพลงจุกจิกจัง
-ถ้าเราบอกว่าไปซ้อมดนตรี ไปซ้อมคอมกับครู ไปซ้อมเปตอล แม่ก็จะทักถามครูทุกคนที่เราบอกไปด้วย จนเอือมไปถึงครูอะค่ะ
4.ถ้าอยากไปค่ายถ้าไม่มีเพื่อนไปด้วยเยอะๆก็ไม่ให้ไปค่ะ
-อันนี้เราเข้าใจถึงความเป็นห่วงของพ่อแม่ค่ะ แต่มันทำให้เพื่อนเรารำคาญ ที่แม่เราทักไปหาเพื่อนทุกคนว่าไปค่ายกับเราจริงๆเหรอ เพื่อนก็มาว่าเรางี้อะค่ะ

-ควรควบคุมตัวเองยังไงดีค่ะเวลาแบบเหมือนโดนพ่อแม่กดดันแบบนี้อะค่ะเราแอบเครียดทุกครั้ง พ่อแม่ไม่รู้อะไรเกี่ยวกับเราจริงๆเลยอะค่ะ เรานอนข้างแม่เราพอแม่ปิดไฟเราก็นอนร้องไห้เงียบๆแต่แม่ไปบอกหมอว่าพอแม่ปิดไฟก็นอนกันทุกคน พ่อเราก็ไม่เข้าใจที่อยู่ๆก็เครียดคืออะไรงี้อะค่ะ

เราว่าเราเป็นลูกที่อกตัญญูแน่ๆเลยค่ะT^T พิมพ์ว่าพ่อแม่ขนาดนี้
Xไม่ต้องการคำด่า