เราเป็นที่แคร์คนอื่นมาก มากจนลืมตัวเอง ตัวเราไม่เป็นไรแต่คนอื่นจะเป็นอะไรไม่ได้ ยิ่งถ้าเพื่อนมีปัญหาก็จะเอามาคิดเฟมือนเป็นเรื่องของตัวเองแล้วก็พยายามช่วยแก้ ช่วยหาทางออก ถึงแม้จะไม่ได้สนิทกันมากแต่เป็นกันก็ช่วย เพราะเรารู้สึกว่าไหนๆก็รู้แล้ว แล้วจะช่วยเพื่อนอื่นสักหน่อยจะเป็นไร บางทีก็ช่วยจนเพื่อนคนอื่นรำคาญบ้างแต่เราก็ไม่ได้สนใจ บางครั้งก็เอาปัญหาของเพื่อนสนิทมาคิดจนเครียด
ปล.ที่เราเป็นแบบนี้ก็มีปมเล็กๆคือเราเคยมีปัญหามาก่อนแล้วเพื่อนสนิท(อีกคน)ก็เหมือนแค่อยากรู้ แล้วก็ไม่ได้อะไร บางทีเราก็ต้องการคำปรึกษาให้กำลังใจบ้าง เราก็เลยกลัวว่าเพื่อนคนอื่นจะรู้สึกแบบเรา เราเลยพยายามช่วยหรือให้คำปรึกษาให้ได้มากที่สุดถึงแม้บางครั้งจะช่วยอะไรไม่ได้ก็ตาม..
เป็นคนแคร์คนอื่นในทุกๆเรื่อง ถือว่าดีมั้ย?
ปล.ที่เราเป็นแบบนี้ก็มีปมเล็กๆคือเราเคยมีปัญหามาก่อนแล้วเพื่อนสนิท(อีกคน)ก็เหมือนแค่อยากรู้ แล้วก็ไม่ได้อะไร บางทีเราก็ต้องการคำปรึกษาให้กำลังใจบ้าง เราก็เลยกลัวว่าเพื่อนคนอื่นจะรู้สึกแบบเรา เราเลยพยายามช่วยหรือให้คำปรึกษาให้ได้มากที่สุดถึงแม้บางครั้งจะช่วยอะไรไม่ได้ก็ตาม..