อยากหลุดพ้น แต่ยังรักชีวิตธรรมดาอยู่

คือเราก็เป็นเด็กวัยรุ่นธรรมดาคนหนึ่งที่ชื่นชอบในศิลปินเกาหลีเป็นอย่ามากแต่ใจหนึ่งก็ซึ่งในพระธรรมอยากหลุดพ้นอ่ะค่ะก็เลยหันมาปฏิบัติธรรมง่ายๆที่บ้านเช่นสวดมนต์นั่งสมาธิถือศีล5

แต่ปัญหาก็คือยังยึดติดกับทางโลกเช่นชอบดูศิลปินเกาหลีชอบดูหนัง อยากมีชีวิตธรรมดาเหมือนเด็กทั่วไป ในหัวก็เลยตีกันไปหมดเลยค่ะ มีแต่คิดว่าเธอไม่มีทางหลุดพ้นหรอกถ้าเธอยังไม่ล่ะทางโลก เวลาไปกินชาบูกับเพื่อนก็มีแต่คิดว่าเธออย่ายึดติดกับรสชาติอาหารสิ เวลาดูศิลปินเกาหลีก็มีแต่คิดว่าอย่าติดปล่อยว่างๆไรงี้อ่ะเราไม่ความสุขเลย ความคิดมันตีกันไปหมด บ้างเราก็คิดว่าการที่เราสวดมนต์นั่งสมาธินี่เราได้บุญรึเปล่าเพราะเรายังยึดติดกับทางโลกอยู่เลย

สรุปง่ายๆก็คือ เราก็อยากหลุดพ้นนะ แต่ก็อยากมีชีวิตเหมือนเด็กทั่วไป

ตอนนี้ทุกข์มาก ความคิดมันตีกันไปหมดหรือว่าเราหมกมุ่นเกินไป😭😭😭😭