รู้สึกปวดใจและทรมานกับครอบครัวมากๆเลยค่ะ จนกระทั่งรู้สึกว่ามันว่างเปล่าไม่เหลือความรู้สึกอะไร เหมือนรอแค่วันตายของตัวเอง ซึ่งตอนนี้เราก็แค่อายุ18 แต่มันรู้สึกทรมานสุดๆ เหนื่อยที่ต้องทนฟังคำดูถูกจากแม่ เหนื่อยที่ต้องโดนคาดหวัง พยายามแค่ไหนก็โดนว่า ผลเรัยนออกมาแย่จนอยากขังตัวเอง ไม่ใช่ว่าเราไม่ตั้งใจเรียนนะคะ ไม่รู้ว่าทำไมพยายามไปตั้งมากมายถึงออกมาแย่ อ่านหนังสือทุกวันและจำมันก็เครียด เราพยายามไม่เอาคำพูดแย่ดูถูกมาทำร้ายตัวเองแต่มันก็พังไปหมดทั้งใจ เราขอแม่ออกไปอยู่หอคนเดียวแต่ก็โดนตอกกลับว่า ไปขายตัวสิรับรองสุขสบาย มันจุกไปหมด พ่อก็ไม่สนใจรับฟัง พี่สาวก็เอาแต่ว่าโง่ ทำอะไรไม่ได้ ภาระของทุกคน แม่ก็ไล่ไปขายตัวด่าว่าสารพัด เราต้องทำยังไงคะ เงินในที่เราเก็บแม่ก็เอาไป
ต้องทำยังไงกับชีวิตดีคะ