ดูแลคนป่วยที่ทำอะไรไม่ได้ทำไมมันเหนื่อยจัง

ยายเราเป็นเบาหวาน เมื่อปีที่แล้วเป็นแผลที่เท้าแล้วรักษาไม่หายเลยได้ตัดนิ้วไป1นิ้วข้างขวาปีที่แล้วเราก็เฝ้าอาการแกก็ไม่ได้แย่เลยมีแค่อาการปวดแกยังลุกได้อะไรได้ปกติมาปีนี้เท้าข้างขวาเราก็ไม่รู้แกเป็นอะไรได้ตัดไปอีก1นิ้วแกมีกาการปวดมากไปหาหมอเขาเลยนัดไปแล้วบอกจะคว้านเอาเนื้อตายออกไปจนเป็นแผลใหญ่แกถูกส่งตัวมาโรงบาลในเมืองเราเป็นห่วงแกมากก็รีบนั่งรถจากกรุงเทพมาหาเพราะลูกทุกคนไม่มีใครมาเลยรวมถึงแม่เราเราเลยตัดสินใจถ้าไม่มีใครไปเราจะไปเอง ก่อนหน้าที่จะมาถึงแกก็ลุกนั่งได้ปกติมีแค่อาการเหนื่อยๆพอเรามาถึงวันแรกแกปกติพอวันที่2แกอ่อนลงดูเหนื่อยมากๆไม่มีแรงลุกไม่ได้มีแต่นอนไม่รู้ง่วงอะไรทั้งๆที่นอนทั้งวันทั้งคืนเราหวังว่าแกจะหายอาการจะดีขึ้นถ้าเรามาแต่กลับแย่ลงแล้วตอนนี้เราเหนื่อยมากเราต้องพยุงแกคนเดียวแกตัวใหญ่มากแล้วเราโครคตจะผอมแห้งแต่เราก็ไม่ได้อะไรคิดแค่ว่าจะทำยังไงให้แกได้ลุกนั่งบ้างแล้ววันนี้แกไม่ยอมกินข้าวเลยไม่รุ้ว่าจะเกี่ยวกับทร่แกไม่ถ่ายรึป่าวแกอยากถ่ายแต่ก็ถ่ายไม่ออกเราว่าจะไปถามพยาบาลว่าต้องานยาอะไร แต่เรื่องกินข้าวเราพูดจนเหนื่อยคือเราเหนื่อยมากจริงๆเรารู้สึกได้เลยว่าไม่ไหวแล้วแต่ต้องสู้เพราะอยากให้ยายหายเราท้อจนร้องไห้แต่ก็อ่อนแอไม่ได้แล้วเราก็มีเรียนลามาจะ2อาทิตแล้วเราเครียดมาก