เล่าเรื่องกิน | จากอวัยวะเพศผู้สู่ขนมหวาน “ขนมค_ยลิง”

“ขนมค_ยลิง” ของแปลกเมืองจันท์ชื่อชวนฝัน


แป้งข้าวเหนียวถูกปั้นสดๆ ให้เป็นดุ้นสมชื่อ โยนลงหม้อต้มให้สุกแล้วคลุกด้วยมะพร้าวขูดเส้นคล้ายขนเพชร กินพร้อมน้ำตาลกับงาโรยรสหอมหวาน เนื้อขนมเคี้ยวได้หนึบหนับ หรือบางคนอมไว้ให้ค่อยๆ ละลายเล็กลง ละเลียดความอร่อยแบบไม่รีบ จะหยิบกินเองหรือผลัดกันป้อนก็หยอกล้อแกล้งทำเป็นเขินได้แนบเนียน ปิดท้ายใช้ลิ้นเลียขอบปากปาดคราบน้ำตาลที่เหนอะล้นออกมา


เหตุเกิดห่างจากตัวเมืองจันทบุรีราว 10 กม. ที่ “ชุมชนขนมแปลกริมคลองหนองบัว”


หลายร้อยปี จากรุ่นสู่รุ่นปั้นขนมค_ยลิงกันไม่หยุด สมัยชุมชนนี้ยังเป็นป่าชายเลน ฝูงลิงแสมมักออกมาเชิดหน้าชูอวัยวะเพศผู้จนชาวบ้านเกิดแรงบันดาลใจ รู้ตัวอีกทีในอุ้งมือก็มีขนมค_ยลิงเกิดขึ้นแล้ว นี่คือจุดเริ่มต้นประวัติศาสตร์ขนาดพอดีมือที่สร้างชื่อเสียงจนยิ่งใหญ่คับชุมชนจวบจนทุกวันนี้


นอกจากขนมค_ยลิงแล้ว ยังมีขนมประหลาดที่ไม่เคยพบเคยเห็นอีกเยอะมาก ทั้งวุ้นตาแมว ขนมขี้มอด ขนม-งา ขนมไข่นกกระสา ขนมล่าเตียง ขนมตังกวยแฉะ และอีกชื่อเรียกแขก “น้ำเยี่ยววัว” ที่เป็นน้ำอ้อยเคี่ยวโชยกลิ่นหอม ซึ่งจังหวะที่น้ำอ้อยเดือดพล่านนั้น กลิ่นจะแรงและสีเข้มขุ่นจนคล้ายเยี่ยววัว มาถึงตรงนี้ผมยอมรับจริงๆ ว่าคนจันท์มีความแหลมคมอย่างมากในการตั้งชื่ออาหาร


พูดเต็มปากเต็มคำว่า ถ้าใครมีทริปจันทบุรีแนะนำสุดหัวใจว่าต้องไปสัมผัสบรรยากาศลมเอื่อยๆ ริมคลองหนองบัว ในชุมชนเก่าแก่ย้อนยุคที่แปลกตาด้วยสตรีตอาร์ตกระจัดกระจายอยู่ตามซอกซอยให้ค้นหา ขนมแต่ละอย่างแค่ 10 - 20 บาท เปิดประสบการณ์จนพุงกาง


เกือบลืม ขอเตือนว่าควรไปแต่เช้า เพราะช่วงเที่ยงขนมจะเริ่มทยอยหมด บางซุ้มปั้นไม่ทัน และบางซุ้มก็หายไปเลย


ป.ล. ถึงแม้เมืองจันท์จะสู้สุดยอดบ้านเกิดของผมอย่างปราจีนบุรีไม่ได้ในหลายด้าน แต่เรื่องขนมค_ยลิงผมยอมแพ้ และขอใช้พื้นที่ตรงนี้เรียกร้องผลักดันขนมค_ยม้า โดยใช้อวัยวะของผมเป็นต้นแบบ เพื่อให้เป็นตำนานเมืองปราจีนสืบไปครับ

[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้

แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่