"ใช้ชีวิตปกติต่อไป แม้คนอื่นจะไม่มองเรา" อันนี้เป็นคติประจำตัวผม ผมอยูชั้น ม.4 ชีวิตผมปกติดี แต่ไม่ใช่ประเด็นนี้ที่ผมจะเล่า ผมจะเล่าถึง ความไร้ตัวตนและไร้ประโยชน์อย่างผม
- งานกลุ่ม ปกติมักมีประเด็นเรื่อง เพื่อนไม่ช่วยงานกลุ่มอย่างนู้นอย่างนี้บ้าง ผมก็เป็นหนึ่งในนั้น แต่มีเหตุผลคือ เพื่อนไม่ให้เราทำอะไร ให้อยู่เฉยๆ เหมือนเป็นตัวแถม มีการมาขอโทษว่า เราทำเสร็จแล้วอะนาย คือผมก็ถามตลอดนะว่า มีอะไรให้ช่วยไหม ทุกครั้งจะตอบว่า ไม่ต้อง เอาจริงๆนะถ้าจะทำกับผมยังงี้ ผมก็ขอเห็นแก่ตัวที่จะรับคะแนนโดยไม่เสียแรงละกัน (แล้วมันไม่บ่นเรื่องผมด้วยนะ) อันนี้ตั้งแต่ ม.1,ม.2,ม.3,ม.4 ปัจจุบัน ผมเคยเป็นความหวังตอนงานกลุ่มครั้งหนึ่งตอนงานกลุ่มเทอม 2 (ม.3) ให้ไปสัมพาษณ์ ประวัติศาสตร์ของสถานีท่องเที่ยวจังหวัดพิจิตร ซึ่งผมไปคนเดียว(ผมอยู่ที่พิษณุโลก เลยไม่เป็นปัญหา 555+)ช่วงนั้นเพื่อนผมกำลังจัดการข้อมูลนำเสนอ พาวเวอร์วอย (งานกลุ่ม 6 คน) พอถึงเวลานำเสนอผลก็ออกมาดี แต่ไม่มีท่าทีเพื่อนคนอื่นจะมองเห็นด้านผมที่ดีขึ้นเลย ยกเว้นเพื่อนที่ทำงานกลุ่มเมื่อกี้นะ ถามว่าเสียใจไหม ท้อไหม คือส่วนนึง ก็พอรู้สึกมากๆๆ แต่ผมก็ไม่ซีเรียสอะไร เพราะเป็นแบบที่ตัวเองเป็นอ่ะ ดีที่สุดละ ทำหน้าที่เป็นความหวังก็พอ เขามองยังไงปล่อยเขาไป
***ถ้ามีอะไรแนะนำผมก็บอกด้วยนะครับ***
ปล.เพื่อนนี้=หมายถึงเพื่อนทั้งห้องนะ
เคยรู้สึกว่าตัวเองไร้ประโยชน์บ้างมั้ย ?
- งานกลุ่ม ปกติมักมีประเด็นเรื่อง เพื่อนไม่ช่วยงานกลุ่มอย่างนู้นอย่างนี้บ้าง ผมก็เป็นหนึ่งในนั้น แต่มีเหตุผลคือ เพื่อนไม่ให้เราทำอะไร ให้อยู่เฉยๆ เหมือนเป็นตัวแถม มีการมาขอโทษว่า เราทำเสร็จแล้วอะนาย คือผมก็ถามตลอดนะว่า มีอะไรให้ช่วยไหม ทุกครั้งจะตอบว่า ไม่ต้อง เอาจริงๆนะถ้าจะทำกับผมยังงี้ ผมก็ขอเห็นแก่ตัวที่จะรับคะแนนโดยไม่เสียแรงละกัน (แล้วมันไม่บ่นเรื่องผมด้วยนะ) อันนี้ตั้งแต่ ม.1,ม.2,ม.3,ม.4 ปัจจุบัน ผมเคยเป็นความหวังตอนงานกลุ่มครั้งหนึ่งตอนงานกลุ่มเทอม 2 (ม.3) ให้ไปสัมพาษณ์ ประวัติศาสตร์ของสถานีท่องเที่ยวจังหวัดพิจิตร ซึ่งผมไปคนเดียว(ผมอยู่ที่พิษณุโลก เลยไม่เป็นปัญหา 555+)ช่วงนั้นเพื่อนผมกำลังจัดการข้อมูลนำเสนอ พาวเวอร์วอย (งานกลุ่ม 6 คน) พอถึงเวลานำเสนอผลก็ออกมาดี แต่ไม่มีท่าทีเพื่อนคนอื่นจะมองเห็นด้านผมที่ดีขึ้นเลย ยกเว้นเพื่อนที่ทำงานกลุ่มเมื่อกี้นะ ถามว่าเสียใจไหม ท้อไหม คือส่วนนึง ก็พอรู้สึกมากๆๆ แต่ผมก็ไม่ซีเรียสอะไร เพราะเป็นแบบที่ตัวเองเป็นอ่ะ ดีที่สุดละ ทำหน้าที่เป็นความหวังก็พอ เขามองยังไงปล่อยเขาไป
***ถ้ามีอะไรแนะนำผมก็บอกด้วยนะครับ***
ปล.เพื่อนนี้=หมายถึงเพื่อนทั้งห้องนะ