คือ เรารู้สึกไม่ค่อยโอเคกับคำพูดของคนที่ทำงาน เราเป็นคิดมาก เก็บมาคิด
จริงๆ เราเป็นคนร่าเริง ชอบช่วยเหลือ คำที่เราจะพูดบ่อยมากๆ คือ มีอะไรให้ช่วยไม๊
เราโอเคเสมอ ถ้าคำพูดคือ ไม่เป็นไร/ไม่ต้อง เราว่าคำนี้มันโคตรเบสิก
แต่คำที่เราเจอมาคือ..ไม่ต้อง งานที่ทำอยู่ตรงหน้าเสร็จยังทำให้เสร็จเถอะ..

หน้าสะท้านเลย
เราโทษตัวเองครึ่งนึงที่เราทำให้คนอื่นเข้าใจว่า..ทำงานแบบไม่โฟกัสงานตัวเองให้เต็มที่
แต่ในใจก็คิดว่าเราต้องพูดกันขนาดนี้เลยหรอ คนทำงานด้วยกันเหมือนพี่เหมือนน้อง
ทำไมความีน้ำใจของเราถึงดูเ_ือกไปเลย
เสียใจมากมากจนไม่สามารถลบความรู้สึกนี้ออกไปจากใจได้เลย

แต่ก็ยังนะ...เรายังคงติดพูด...มีอะไรให้ช่วยไม๊ อยู่
มีคำนึงที่เราทำเป็นคติ..
_เรารู้ว่าเรารู้สึกไม่ดีกับคำพูดแบบไหน..การกระทำแบบไหน..และอย่าทำแบบนั้นกับคนอื่น เราจะไม่ทำแบบนั้นกับคนอื่น..
นี่คือสิ่งที่เราเป็นเรา

เราอยากรู้วิธีแก้ความรู้สึกที่เราติดตรงนี้
แล้วอยากให้บางคนได้แชร์กับสิ่งที่ต้องเจอคำพูดที่ทำให้เกิดแผลดติดในใจ
ขอบคุณมากค่ะ