ทำแบบนี่จะไม่ให้ชอบได้ยังไง

เราชอบผู้หญิงเหมือนกันค่ะ คนนี้เข้ามาเติมเต็มชีวิตของเราทำให้โลกที่มืดครึ้มของเราสดใสขึ้นมาได้ เราชอบเรียกนาทกันว่าอิแม่(อันนี้เราเรียกนางเพราะนางชอบแทนตัวเองว่าอิแม่) อิหนู(นางเรียกเราค่ะ) สมมุติชื่อบีแล้วกันค่ะ บีเนี่ยเป็นคนผิวขาว อวบๆ ผมสั้นๆ ตาโตๆ ขนตายยาว อยู่ในเกณฑ์ที่น่ารักเลยค่ะแถมเสียงของบีค่อนข้างจะแบ๊วมากเหมือนตัวการ์ตูนในอนิเมะเลยค่ะ บีเป็นคนเรียนเก่ง ขยัน รักเพื่อน กลุ่มของเรามีแค่บี เราแล้วก็เพื่อนอีกคนค่ะ คือเราเล่นกันแค่สามคนเป็นผู้หญิงทั้งหมด เราเมื่อก่อนจะพูดคำหยาบแทนตัวว่ากู แต่พอมาเจอบีเราก็ไม่ค่อยได้พูดเพราะบีพูดเพราะมากเราก็พูดเพราะกลับค่ะ พูดไปพูดมาก็รู้สึกติดปากค่ะเลยเดี๋ยวนี้ตั้งแต่ที่ย้ายโรงเรียนมาก็ไม่ค่อยได้พูดคำหยาบเลยค่ะ บีเข้ามาเติมเต็มช่องว่างของเรา เวลาที่เราตอบคำถามครูถูกหรือทำอะไรดีๆบีก็จะลูบหัวเรา แล้วชมว่า "เก่งมากลูกสาว" บียิ้มให้เราแบบเต็มใจค่ะ ทำแบบนี้ทุกครั้งจนเราเริ่มจะใจเต้นกับบีค่ะทั้งที่เรามีแฟนเป็นผู้ชายมาโดยตลอด เรารู้สึกดีที่ได้เจอบี บีทำทุกอย่างที่ทำให้เรามีความสุข เข้ามาเติมเต็มในสิ่งที่แม่แท้ๆเราไม่ค่อยมีให้เราคือ เวลา รอยยิ้ม คำชม กอด และอีกมากมาย มันทำให้เราไม่น้อยใจแม่แท้ของเราที่ไม่ค่อยมีเวลาให้ไม่ค่อยชมเราบีทำให้เรามีคงามรู้สึกอีกครั้ง บีทำให้เรายิ้มได้อย่างเต็มที่ บีมาต่อเติมสิ่งที่เราขาดหายไป  ตอนนี้เราคิดกับบีเกินเพื่อนสนิทไปแล้ว เรากลัวที่จะพูดคำๆนั้นออกมา เพราะเรากลัวว่าถ้าพูดไปมันจะไม่เหมือนเดิมกลัวว่าบีจะรับไม่ได้ กลัวว่าบีจะไม่ชอบ เราก็เลยไม่พูดออกมาเพื่อจะดูให้แน่ใจว่าบีชอบผู้หญิงหรือผู้ชาย เราเคยหลอกถาม บีก็จะบอกว่าไม่รู้ เรื่องนี้เราบอกเพื่อนอีกคนแค่คนเดียวเท่านั้น เราไม่อยากให้ใครรู้กลัวว่าคนอื่นจะไปบอกบี เวลาที่เพื่อนเราอีกคนหลอกถามบีว่าชอบผู้หญิงหรือผู้ชายบีก็จะตอบว่าไม่รู้ และที่เราได้ยินมาไม่นานนี้ก็คือบีบอกว่าชอบผู้ชาย(อันนี้เพื่อเราถามอีกครั้งหลังจากผ่านมาหลานเดือนค่ะ)และบียังบอกอีกว่าตอนนี้ยังไม่มีคนที่ชอบ คำๆนั้นที่บีบอกว่าชอบผู้ชายครั้งแรกที่เราได้ยินเราเสียใจมาก หัวใจเต้นแรง จะร้องไห้ แต่เราก็ฝืนยิ้มค่ะ ผ่านมาหลายเดือนเราก็ยังเก็บความรู้สึกชอบเอาไว้ห่างๆ เราปลอบใจตัวเองตลอดว่า แบบนี้แหละดีแล้วเป็นเพื่อน อยู่ด้วยกันนานดี จนกระทั่งบีเริ่มแสดงท่าทีเหมือนมีใจให้เราเหมือนกันหรือเราคิดไปเองก็ไม่รัค่ะ บีเลี้ยงขนมเราบ่อยขึ้น ช่วงกีฬาสีเราลืมเอากระเป๋าเงินมาจากบ้าน บีเลยบอกว่า "อิหนูจะกินไรล่ะเดี๋ยวอิแม่เลี้ยงเอง" เราก็เกรงใจนะคะแต่บีก็บอกว่าไม่เป็นไรไม่ต้องเกรงใจ เราก็เลยเลือกซื้อน้ำค่ะแล้วบีก็ซื้อลูกชิ้นปลาให้เราอีก10บาท พอหลังจากวันนั้นบีก็เลี้ยงเราบ่อยขึ้น เลี้ยงน้ำ เลี้ยงขนม จนตอนนี้ที่เรานับบีเลี้ยงเรา100กว่าบาทแล้ว อ่ออีกอย่างค่ะ บีชอบแต่งชุดคอสเพลย์ค่ะ เลยจะมีพวกชุดคอสกับเครื่องสำอางเยอะ บีก็จะให้เรายืมบ่อยๆ แล้วมันมีงานประกวดคอสเพลย์แบบคู่ที่โรงเรียนค่ะ บีบอกว่าอยากคอสโครตเซียนโรงเรียนพนัน อยากให้เราคอสคู่กับนางคือ ประธานนักเรียนผมขาวกับนางเอกของ
เรื่องอะค่ะ บีบอกว่ามันเหมือนคู่ยูริ แล้วบีก็อยากให้เราคอสคู่ด้วย เราบอกว่าไม่มีตังค์ซื้อชุดคอสเพราะมันพันกว่าบาทเลย บีก็พูดว่า "แง้~ งั้นมะเปงรายย" คือบีพูดแบบนี้จริงๆค่ะ พอวันก่อนแข่งหลายวันบีก็บอกว่า "สั่งซื้อชุดของสองตัวนั้นไปแล้วน้า" เราก็ห๊า! เราถามราคา บีก็บอกรวมๆสองตัวก็4000บาท เราก็แบบพระเจ้า! บีจ่ายให้เราตั้ง2000บาท เพื่อจะให้เราคอสคู่ด้วย (ลืมบอกค่ะบีมีงานพิเศษทำคือยกพวกลังน้ำอะค่ะเพราะบ้านบีขายพวกน้ำแบบแพ็คได้วันละ300) คือเราก็แบบโอ๊ยยอยากออกช่วยเพราะบีให้เรามาเยอะแล้ว เราก็บอกว่า "รู้สึกติดหนี้อิแม่ยังไงก็ไม่รู้" บีก็บอกด้วยรอยยิ้มที่ดูยังไงบีก็จริงใจ "มะเปนรายๆแค่นี้เอง" แล้วเราก็เคยหอมแก้มบีค่ะ บีก็พูด "ง่า~" แล้วก็ลูบหัวเรา  อีกเรื่องนึงคือตอนที่จะย้ายห้องนางบอกกับเราว่า "ให้ได้อยู่ห้องเดียวกันน้า~ ลูกสาว" ย้ำนะคะว่าบอกแค่เราแต่ไม่ได้บอกเพื่อนอีกคน ตอนนี้ทุกคนเริ่มสงสัยว่าเราชอบบีค่ะ เราก็เลยได้แต่แก้ตัวไปว่าเราชอบผู้ชาย เราไม่รู้จะทำยังไงดีค่ะ เราควรบอกดีมั้ยคะ