เรารู้สึกเหนื่อยกับตัวเองในตอนนี้...
เราเข้าสังคมไม่เก่งและนั้นก็เป็นปัญหาแย่ๆอย่างหนึ่งในชีวิต แต่พอหาเพื่อนได้ เราก็มักจะถูกทิ้งไว้ข้างหลังตลอดไม่รู้ว่าทำไม
เรารู้สึกแย่กับตัวเองที่เป็นแบบนี้ พอจะทำอะไรมันก็ดูผิดพลาดไปหมด ไม่มีที่ระบาย พอจะบอกพ่อแม่เกี่ยวกับปัญหา มันก็กลัวว่าจะทำให้พวกท่านทุกข์ใจเปล่าๆ(ยังไงพวกท่านก็ทำงานหนักมามากพอแล้ว)
เราเครียดกับการเรียนและทุกอย่าง ความคาดหวังมันค่อยบอกให้เราต้องอดทนต่อไปเรื่อยๆ ทั้งที่เราว่าตัวเองแทบไม่ไหวแล้ว...
เรื่องเพื่อน เรื่องเรียน ทั้งเรื่องอนาคตข้างหน้า มันกดดันเราไปหมด
เราเหนื่อย ท้อ เเละเบื่อตัวเอง คิดว่าควรจะแก้ปัญหาจากตรงไหนก่อนเพราะมันเยอะไปหมด
กระทู้นี่เป็นเหมือนการระบายตัวเราเองซะมากกว่ามาขอคำปรึษา ยังไงก็ขอบคุณทุกคนที่อ่านจนจบนะคะ
รู้สึกเหนื่อยและเครียดกับตัวเอง
เราเข้าสังคมไม่เก่งและนั้นก็เป็นปัญหาแย่ๆอย่างหนึ่งในชีวิต แต่พอหาเพื่อนได้ เราก็มักจะถูกทิ้งไว้ข้างหลังตลอดไม่รู้ว่าทำไม
เรารู้สึกแย่กับตัวเองที่เป็นแบบนี้ พอจะทำอะไรมันก็ดูผิดพลาดไปหมด ไม่มีที่ระบาย พอจะบอกพ่อแม่เกี่ยวกับปัญหา มันก็กลัวว่าจะทำให้พวกท่านทุกข์ใจเปล่าๆ(ยังไงพวกท่านก็ทำงานหนักมามากพอแล้ว)
เราเครียดกับการเรียนและทุกอย่าง ความคาดหวังมันค่อยบอกให้เราต้องอดทนต่อไปเรื่อยๆ ทั้งที่เราว่าตัวเองแทบไม่ไหวแล้ว...
เรื่องเพื่อน เรื่องเรียน ทั้งเรื่องอนาคตข้างหน้า มันกดดันเราไปหมด
เราเหนื่อย ท้อ เเละเบื่อตัวเอง คิดว่าควรจะแก้ปัญหาจากตรงไหนก่อนเพราะมันเยอะไปหมด
กระทู้นี่เป็นเหมือนการระบายตัวเราเองซะมากกว่ามาขอคำปรึษา ยังไงก็ขอบคุณทุกคนที่อ่านจนจบนะคะ