ทำไมสัมผัสโคลงสี่สุภาพในลิลิตรพระลอกับที่ค้นหาในเว็บถึงต่างกันเล็กน้อย

ปรกติฉันทลักษณ์โคลง๔ที่เรียน แล้วก็ค้นหาเจอในอินเทอร์เน็ตจะอิงตามคำประพันธ์บทที่ว่า
๐เสียงลือเสียงเล่าอ้าง-----อันใด
เสียงย่อมยอยศใคร---------ทั่วหล้า
สองเขือพี่หลับใหล---------ลืมตื่น  ฤๅพี่
สองพี่คิดเองอ้า--------------อย่าได้ถามเผือ

คำสุดท้ายของวรรคสองสัมผัสกับคำสุดท้ายของวรรคสามและห้า

แต่จากที่อ่านจะพบสัมผัสหายไปตรงคำสุดท้ายของวรรคสองไม่สัมผัสกับคำสุดท้ายของวรรคสามแต่ไปสัมผัสกับวรรคห้าเลย เช่น
๐รู้มลักสรพศาสตร์ถ้วน------หญิงชาย
จักกล่าวกลอนพระลอ--------เลิศผู้
ไพเราะเรียบบรรยาย---------เพราะยิ่ง เพราะนา
สมปี่ลู้เสียงลู้------------------ล่อเล้าโลมใจ ฯ
๐สรวลเสียงขับอ่านอ้าง------ใดปาน
ฟังเสนาะใดปูน----------------เปรียบได้
เกลากลอนกล่าวกลการ------กลกล่อม ใจนา
ถวายบำเรอท้าวไท้------------ธิราชผู้มีบุญ ฯ 
จากเว็บไซต์ห้องสมุดวชิรญาณ https://vajirayana.org/%E0%B8%A5%E0%B8%B4%E0%B8%A5%E0%B8%B4%E0%B8%95%E0%B8%9E%E0%B8%A3%E0%B8%B0%E0%B8%A5%E0%B8%AD/%E0%B8%A5%E0%B8%B4%E0%B8%A5%E0%B8%B4%E0%B8%95%E0%B8%9E%E0%B8%A3%E0%B8%B0%E0%B8%A5%E0%B8%AD
รบกวนผู้รู้ตอบหน่อยครับ ขอบคุณมากครับ