ทำไงดี คนมีอายุมาชอบทั้งๆที่มีครอบครัวแล้ว

พอดีเราเคยทำงานที่บริษัท​นึง ไปทำงานวันแรกตอนที่เข้าพบหัวหน้า เห็นสายตาพี่แกครั้งแรกมันโครตผิดปกติอย่างบอกไม่ถูก แกเป็นผู้หญิง​ที่น่ารัก ตัวเล็กๆ ขาวๆหน่อย อายุก็ 40 ปีละแหละ แต่ดูไม่แก่เลย เข้าทำงานวันแรกรู้สึกไม่ค่อยโอเคกับหัวหน้าเท่าไหร่ เพราะเค้าไม่สอนงานเราเลยแม้กระทั่งเพื่อนร่วมงานก็ไม่โอเค พอผ่านไปสักสองสามวันก็เริ่มลงตัวละ เราไม่ค่อยคุยกันเท่าไหร่ แต่ก็แค่มองๆ 😂 อยู่มาวันนึง ไอ้เราเนี่ยดันไปทำผิด ตอนเค้าประชุมแกก็ว่าเราต่อหน้าคนอื่น พูดประมาณ​ว่าถ้าไม่เต็มใจทำงานที่นี่ก็เตรียมหางานใหม่ได้เลย💔 สายตาย​ประมาณ​ 20 คู่ก็จองมาทางเรา แน่นอนเราไม่พอใจ ทั้งๆที่เราผิด 555555 ในใจคิดว่ายังไงต้องคุยกับพี่แกให้ได้ว่าทำไมต้องพูดต่อหน้าคนอื่น ทำไมไม่มาคุยกับเราตรงๆ ในใจกระวนกระวายเอาไงดี บอกตรงๆว่าตอนนั้นเริ่มคิดแผนอันชั่วร้าย คือการทำงานของเรามันจะต้องมีไลน์กลุ่มคุยงานกัน แต่เรากลับไม่ได้อยู่ในไลน์กลุ่มนั้นตอนแรกก็เอะใจไม่คิดอะไรมาก บังเอิ๊ญ​วันนั้นไม่ทีรถกลับบ้านหลังเลิกงาน ด้วยความที่โอกาสทองมาถึง เลิกบอกให้แกไปส่งที่บ้าน นั่งรถกลับด้วยกันก็ถามเรื่องนั้นเรื่องนี้เรื่องส่วนตัวนิดๆหน่อยๆ จนมาถึงบ้านเรา แกก็เอ่ยขึ้นมาว่า...

"พี่ยังไม่มีเบอร์​แกเลยหว่ะขอเบอร์​หน่อยสิ"
'เราก็ได้สิ งั้นแอดไลน์​เลยนะ'​(แผนตรูเริ่มขึ้นแล้วว)​

แอดเสร็จ​ก่อนพี่แกจะกลับ มีคำพูดนึวพูดขึ้นมาว่า!

 "ถ้าพี่ตื่นก่อนเดี๋ยวโทรปลุกนะ" (ในใจนี่ เอาแล่วๆๆ)​5555

วันต่อมา พี่แกก็ไม่ได้โทรทาปลุกหรอก เราก็ไลน์ไปถาม
"ทำไมไม่โทรมา 🙄🙄  ดีนะตื่นทัน"
แกไม่ตอบเว้ยเห้ย.. เราโอเค อาบน้ำแต่งตัวไปงาน
ถึงที่ทำงานก็เจอหน้าแกปกติเหมือนทุกวันที่เจอตอนเช้า ถึงเวลาทำงาน เราก็รนราน ไลน์ไปหาอีก

" ทำอะไรอยู่" 
'ทำงานไง'​
"งานเยอะไหม ไหนว่าจะโทรปลุก" 
'พอดีรีบหนะเลยไม่ว่างตอบ'​
" อ่อโอเค"

จบบทสนทนา 
แกก็เดินมาคุยกับเราเรื่องงานนั่นนี่ แต่เราหนะมันร้าย ตื้อไลนไปหาแกอีก ใกล้จะเลิกงานละแหละ 

"เหนื่อยไหมวันนี้เหมือนไม่ค่อยว่างเลย" 
'เหนื่อยสิงานเยอะ'​
"หิวรึป่าว" 
'หิวนิดหน่อย'​
" ไปกินข้าวกันไหม" (ตรูรุกหนักมากบอกเลย)​😌​
'วันนี้พี่ไม่ว่างวันหลังนะ'​
"โอเค" 

เราก็ถามแกแบบนี้ทุกๆวัน จนบทสนทนามันเริ่มจะเยอะขึ้นเรื่อยๆ เริ่มส่งเพลงให้ฟัง ยัมดัม เบาๆ 5555+ แต่เราไม่เคยไปไหนมาไหนด้วยกันแห้ะ ชวนบ่อยแต่ถูกปฏิเสธ​ทุกครั้งเลย ในใจนี่หื้มม สักครั้งเถอะน่าาา แต่โชคดีที่เราคุยกัน เพื่อนร่วมงานไม่มีใครรู้เลย แต่เราไม่เคยทำอะไรที่เกินเลยสักครั้ง มันเลยดูไม่เป็นที่น่าสนใจกับสายตาใคร  จนวันนึงเราก็ย้ายงานทำที่ใหม่ เพราะที่เดิม มันเงินน้อยด้วยตำแหน่งที่เราทำด้วย ก็คุยกับพี่แก จะไปทำงานที่อื่นละนะ (แต่ขอบอกไว้ก่อนว่าเราคุยกันทุกวัน นี่เป็นคนตื้อส่วนพี่แกบ่ายเบี่ยงตลอด บอกว่าเรายังเด็ก นู่นนี่นั่น แต่แค่คุยไม่ได้บอกชอบ บอกรัก บอกคิดถึง อะไรทั้งสิ้น แต่มันผอดปกติตรงที่ อย่างที่บอกเค้ามีไลน์กลุ่มในแผนก แต่พี่แกไม่เคยเอาเราเข้าไลน์กลุ่มเลย ไลน์ส่วนตัวตลอด  เคยถาม ว่าขอไลน์ทำไม ก็ก็บอกว่าพี่ขอทุกคนที่เป็นลูกน้อง เราก็ใช่หรอทำไมไม่เอาเข้าไลน์กลุ่มละ เงียบแห้ะไม่พูด 55555)​... จากที่บอกว่าได้ที่ทำงานใหม่ ก็ถามเรา 

"จะหนีพี่ไปจริงๆหรอ" 
'อ่าวเคยพูดไม่ใช่หรอให้เตรียมหางานใหม่'​
"พี่ก็ขู่ไงตอนนั้นเอ็งผิดจริงๆหนิ" 
'แหม่ ถึงทำที่ใหม่เราก็คุยกันได้ไม่ใช่ไง'​
"อืม ดีละแหละถ้ามันดีกว่าที่นี่ พี่ดีใจด้วย" 
'ครับขอบคุณ​นะที่สอนงานให้'

ผ่านไปไม่กี่วันหรอก เราก็ออกจากที่นั้นทำที่ใหม่ แต่เราก็ยังคุยกันอยู่นะแต่น้อยลง แต่ก็ช่วงสิ้นเดือนที่เงินออกเราก็ไลน์​ไปถามเรื่องเงินๆทองๆ นี่แหละ ทีนี้ละ สมใจอีช้อยนักกก.. เราทักไปถามไม่กี่คำหรอก แต่สิ่งที่ตอบมา
" ทำอะไรอยู่ งานที่ใหม่เป็นไง เหนื่อยไหม"
(ในใจนี่เห้ยอะไรหว่ะ แต่ก่อนไม่เป็นอย่างงี้นี่หว่าาา)
'ก็ดี ก็เหนื่อยแหละ แต่โอเคอยู่'
"กินข้าวยัง"
'ยังเลยครับ'
"หิวไหมละ" 
'ก็หิว พี่ละเป็นไง งานเยอะรึป่าว'​
"ก็ปกติแหละ" 
แล้วก็ยาวเลย นั้นนู่นนี่นั้นสารพัด​

แต่มันแปลกตรงที่พี่แกเริ่มคุยเยอะ ทักมาหาเรากว่าเราทักไปหาแกสะอีก.. แต่ก่อนมีแต่ตรูทักไปว้อยย แต่เราเฉยๆไงเพราะว่า แกหนะขี้เล่น คุยสนุกกับลูกน้องเกือบทุกคน เลยทำให้ไม่คิดอะไรมาก เราก็คิดแต่ว่าเป็นน้องคนนึง.. 

#เดี๋ยว​ค่อยมาต่อได้ไหม เพราะอีกยาวไกล 
ปล. เรื่องนี้เรื่องจริง มีตัวตนทุกคน โดยเฉพาะ​คนเล่า 💓🤫
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่