คุณพ่อเลี้ยงเดี่ยว ได้บอลจากเพื่อน ก็พาบอลไปในเขตโทษ แล้วยิงข้ามคานไปหวุดหวิด อ้าว ไม่ใช่ นั่นมันเลี้ยงบอล
คุณพ่อเลี้ยงเดี่ยว ก็คงจะเหมือนกับ single mum คุณแม่ที่เลี้ยงลูกคนเดียว ไม่มีคุณพ่อ อาจจะ คุณพ่อแยก หย่า ลาจาก พรากกันไปด้วยหลายสาเหตุ
คุณพ่อ สมปอง ในวัย 30 ปลายๆ กับ ลูกชาย วัย 8 ขวบ อยู่ด้วยกันโดยไม่มีคุณแม่ ตั้งแต่ ลูกยังจำความไม่ได้ และ สมปอง ก็ตั้งชื่อลูกชายว่า เด็กชาย ศรัทธา
วันนึง พ่อจูงลูกชายเดินไปส่งที่โรงเรียน ซึ่งอยุ่ห่างจากบ้านเป็นระยะทาง 2 กิโลกว่าๆ พ่อจูงมือลูกแน่น เพราะต้องข้ามถนนหลายช่วง แม้จะเป็นช่วงสั้นๆ แต่ถนนก็คือถนน เด็กวิ่งตัดหน้ารถครั้งเดียว แว้บเดียว โลกคงจะหม่นหมองไปในทันที
เนื่องด้วยออกจากบ้านเช้า สมปอง เลยแวะพาลูกชาย ไปกินขนมปังทาเนย และ ไข่ลวก ก่อนเดินทางไปโรงเรียน ที่ร้านแม่ค้าคนสวย แต่โสดรึเปล่าไม่รู้ เพราะสมปอง ไม่ได้พาลูกมาร้านนี้เพราะแม่ค้าสวย แต่เขาเห็นว่า ลูกต้องได้กินอะไรตอนเช้า และนั่นควรจะดีกว่า อาหารที่โรงเรียนตอนเช้าที่เขาเคยพาลูกไปกิน ซึ่งเป็นโรงเรียนวัดแห่งหนึ่งใน กทม
แม่ค้าคนสวย เสิร์ฟอาหารให้พ่อลูก พร้อมยิ้มให้ตามประสาคนขายอาหาร นอกจากรอยยิ้มแล้ว สมปอง กับ แม่ค้า ก็เคยคุยกันนิดหน่อย ก็ด้วยแม่ค้าเอ็นดู ลูกชาย เลยมีทักทายบ้างตามประสา แต่ก็แค่นั้น
บทสนทนาระหว่างอาหารเช้า :
ศรัทธา : พ่อๆ ทำไมเค้าชื่อศรัทธาอ่ะ
สมปองได้ยินขณะที่กำลัง เอาพริกไทยโรยไข่ ( ลวก ) แล้วคิ้วก็กระดกขึ้นข้างนึงพร้อมยิ้มมุมปากแล้วถามกลับ
สมปอง : สงสัยอะไรเยอะ ไม่ชอบชื่อนี้เหรอ ?
ศรัทธา ไม่มองหน้าพ่อ แต่กำลังจัดการลำเลียงขนมปังเข้าปาก แต่ก็พูดได้ทั้งที่ยังเคี้ยวไม่หมด
ศรัทธา : ก็ เพื่อนที่โรงเรียน มันชอบล้อ มันรุมเรียกเค้าว่า " I Sut " ทุกวันเลย เรียกจน เด็ก ผญ ก็เรียกตามกันหมดละ
สมปอง มองลูกแล้วอดขำไม่ได้ แต่ก็ยังตอบลูกไปแบบ กวนประสาทว่า
สมปอง : อ้าว ไม่ชื่อศรัทธา งั้นชื่อ ศตวรรษ ดีมั้ย 555
สมปองตอบลูกเสร็จแล้ว ก็ชอบใจตามสไตล์คนอารมณ์ดี
ศรัทธา : ไม่เอาล่ะพ่อ ศตวรรษ สุดท้ายคงโดนเรียก คำแรกอยู่ดี
ลูกชายรู้ทันพ่อ แต่ก็พูดไปเคี้ยวไป และพ่อก็ไม่ว่าอะไรกับ มายาทบนโต๊ะแบบนี้
สมปอง หัวเราะ ขณะที่แม่ค้าคนสวยแอบฟังแล้วมองยิ้มๆ กับพ่อลูกคุยกัน
สมปอง เริ่มตอบคำถามลูกหลังจากกวนจนพอใจ
สมปอง : ชื่อ ศรัทธา น่ะมีความหมายที่สำคัญที่สุดไงล่ะ รู้ป่าว ?
ศรัทธา : ยังไงอ่ะพ่อ ?
สมปอง : ก็คนส่วนใหญ่ชอบชื่อดีๆ แบบ เจริญ สมหวัง ยืนยง โชคทวี อำนาจ และอะไรดีๆอีกหลายชื่อ
ช่วงนี้แม่ค้าคนสวยมีสะดุ้งนิดนึง เพราะมีชื่อนึง คือแฟนเก่าเธอ แต่ก็เก็บอาการทัน แล้วหันมาล้างแก้วใบเดิม ( ทีสะอาดไปนานแล้ว แต่เจตนาล้างเพื่อฟังพ่อลูกคุยกัน เพราะร้านไม่มีลูกค้ารายอื่น )
ศรัทธา : แล้วผมเปลี่ยนเป็น ชื่อแบบนั้นได้มั้ย เจริญ รุ่งโรจน์ เนี่ยที่ห้องมีกันสองสามคนแน่ะพ่อ นะ ผมขอเปลี่ยนชื่อ จะได้ไม่โดนล้อ
สมปอง จัดการยัดขนมปังทาเนยขิ้นใหญ่ที่ปกติต้องกินสองคำ แต่เขาทำลายล้างขนมปังชิ้นนั้นในคำเดียว แสดง แสนยานุภาพ แห่งการทำลายล้างอาหาร จนแม่ค้าคนสวย มองอยู่ ถึงกับมีเสียง อีย ! นิสนึง
สมปอง : อ่ะแฮ่ม Clear throat เรียบร้อย เหอะๆ คงไม่ได้หรอกลูกเอ๊ย ชื่อ ศรัทธา พ่อเจตนาตั้งให้ เนื่องด้วยว่า ความหมายของชื่อเราน่ะ อยู่เหนือทุกอย่าง และทุกชื่อที่ ลูกอยากจะได้แทนนั้น ล้วนเป็นส่วนต่อยอดจาก ศรัทธา ล้วนๆ
ศรัทธา : ไม่เข้าใจ ยังไงอ่ะพ่อ เจริญ ก็ดี สมหวัง ก็ได้นะ ผมจะได้สอบได้ที่ 1 สมหวังไงพ่อ
สมปองมองลูกชาย แล้วจับหัวกะว่าจะบีบกะโหลกให้แหลก เอ๊ย ด้วยความเอ็นดู แล้วหันมาคุยอย่างจริงจังกับลูกชาย ในขณะที่เวลาจะต้องเดินทางไป โรงเรียนต่อเหลือประมาณ 10 นาที
สมปอง : ฟังพ่อนะ ชื่ออื่นๆ ทุกชื่อ ไม่ว่าจะ เจริญ รุ่งโรจน์ สมหวัง ทวีทรัพย์ อำนาจ วาสนา ทุกชื่ออื่นๆน่ะ ถ้าไม่มีศรัทธา ก็เป็นไม่ได้ลูก
ศรัทธา หมายถึง ความเชื่อมั่นในสิ่งที่ตัวเองทำ คนทำดี ก็ต้องมีศรัทธา คนจะเจริญ ก็ต้องทำดี คนจะรุ่งโรจน์ ก็ต้องขยัน คนมีอำนาจ ก็ต้องบากบั่น และทุกอย่างก่อนจะได้ความเจริญ รุ่งโรจน์ อำนาจ สมหวัง สมบูรณ์ พูลสุข ทั้งหมด คนเราก็ต้อง มีศรัทธา ในการกระทำ และต้องทำต่อเนื่อง ไม่ใช่ทำแว้บๆเลิก
ศรัทธา : หมายถึงทำดีไปเรื่อยๆ เหรอพ่อ แต่เค้าไม่ได้มีโอกาสทำดีทุกวันน่ะ แค่บางวัน ครูให้ลบกระดานเองน่ะ
สมปอง : ลบกระดานก็ใช่ แต่เป็นแค่เรื่องเล็กๆเว้ย การไปโรงเรียนทุกวันนี่น่ะ คือ ศรัทธา เพราะถ้าพ่อไม่ เชื่อว่า ส่งเราไปเรียนหนังสือแล้ว เราจะได้ดี เจริญ ก้าวหน้า มีอนาคตที่ดีในอนาคต พ่อไม่เสียเวลาทำหรอก แบบนี้เข้าใจไหม
มาถึงตรงนี้ สมปอง รู้สึกได้ว่ามีใครมองอยู่ หันไปแม่ค้าคนขายขนมปังไข่ลวก ยืนยิ้ม
สมปอง : เนี่ย ถามพี่สาวคนนี้ดูสิ ว่า การเลือกอาชีพขายอาหารแบบนี้ เพราะพี่เขาเชื่อว่ามันดี เขาถึงทำ ถ้าเขาคิดว่ไม่ดี ไม่มีศรัทธา เขาคงไม่ทำหรอก
ว่าแล้ว สมปองก็หันไปหยอกแม่ค้า " ใช่มัยครับ แห่ะๆ "
แม่ค้าคนสวย ยืนยิ้มขณะที่ล้างถ้วยใบเดิมจนแก้วจะแตกอยู่แล้ว แต่ก็พยักหน้าให้พ่อลูก
ศรัทธา : ออ ชื่อเค้าก็แปลว่า ให้เชื่อว่าทำแล้วจะดี ใช่ป่าวพ่อ
สมปอง : ใช่แล้วลูก
แม้ในใจสมปองจะรู้ว่า เด็ก 8 ขวบ คงจะไม่เข้าใจหรอก เพราะวันๆ มีแต่จะเอาของเล่น จะให้พาไปเที่ยว แต่เขาก็จะคอยสอนลูกแบบนี้ไปเรื่อยๆ จนลูกโต
สมปองจ่ายเงินค่าอาหาร แลพาลูกเดินต่อไป โรงเรียน ระหว่างทาง เห็นคนขายของริมถนน เห็นตำรวจจราจร เห็นคนขับรถหรูๆ ผ่านไปแต่ละช่วงถนน แล้วก็มองไปที่ลูกชาย ซึ่งสมปองไม่รู้ว่า อนาคตจะเป็นอย่างไร เขาจะได้ดีไหม เขาจะรู้ตัวเมื่อไหร่ว่าอยากเป็นอะไร
แต่สิ่งนึงที่สมปอง เชื่อและหวังอย่างจริงจังก็คือ ชื่อของลูกชายที่ ทุกคนจะใช้เรียกเขา คงจะเตือนสติลูกชาย ว่า ศรัทธานั้น มีความหมายถึงอะไร และ ขอให้ลูกชายตัวเอง อย่าหลงผิด ไปศรัทธาในสิ่งผิดด้วยเถอะ เพราะสมัยนี้ คนศรัทธาสิ่งผิด มีเยอะขึ้นทุกวัน แต่นั่นก็คงจะเป็นอนาคตที่ สมปอง ได้เพียงเลี้ยงดูลูกให้ดีที่สุด ด้วย ศรัทธา เท่านั้นเอง...
แล้วสองพ่อลูกก็เดินจูงมือกันไปกับอีกเช้าวันหนึ่ง ซึ่งอากาศแจ่มใส..
จบแล้วครับ ....
หากวันใด สิ้นไร้ ในศรัทธา
คงจะพา สังคม ระทมไหม้
มิเชื่อใน ความดี กันต่อไป
ต่างคนล้วน ทำตามใจ ไม่อาธร
ชีวิตคนตั้งแต่อดีต ลำบากดิ้นรนเพื่อเพียงแค่การอยู่รอด เมื่อมนุษย์ถ้ำเริ่มรู้จักแบ่งปัน วิวัฒนาการสร้าง วัฒนธรรม ประเพณี ผ่านยุคสมัยเป็นหลายร้อยปี รู้จักในการให้ มีกฎหมาย มีหลักการปกครอง และสร้างสิ่งต่างๆเพื่อให้คนปฏิบัติต่อกันอย่างดี เพื่อให้อยู่ร่วมกันอย่างดี เรียกว่า หลุดจากคำว่า ป่าเถื่อน อาจจะมาถึงคำว่า โลกสวย
แต่คำว่าโลกสวย แท้จริงแล้วก็คือ สิ่งจำเป็น เพราะโลกสวย คือการทำดีต่อกัน ไม่คิดร้ายต่อกัน มีขอบเขตกฎหมายที่ใช้ปกครองให้อยู่ร่วมกัน แต่ถ้าวันใด คนหมด ศรัทธา ที่จะโลกสวย อดทนทำดีให้แก่กัน ถ้าวันไหน คนเราคิดว่า การกลับไปใช้กำลัง พวกมาก อำนาจมาก ข่มเหงคนอ่อนแอกว่า ก็ย่อมจะมีการต่อต้านและโลกนี้ อนาคตคนจะอยู่รอด อาจจะต้องใช้กฎเกณฑ์ที่เราเคยเรียกกันว่า เอาความป่าเถื่อนเข้าห้ำหั่นกัน เพื่ออยู่รอด และนั่นคงเป็นวัน หมด ศรัทธาไปจากโลกนี้
ศรัทธา
คุณพ่อเลี้ยงเดี่ยว ก็คงจะเหมือนกับ single mum คุณแม่ที่เลี้ยงลูกคนเดียว ไม่มีคุณพ่อ อาจจะ คุณพ่อแยก หย่า ลาจาก พรากกันไปด้วยหลายสาเหตุ
คุณพ่อ สมปอง ในวัย 30 ปลายๆ กับ ลูกชาย วัย 8 ขวบ อยู่ด้วยกันโดยไม่มีคุณแม่ ตั้งแต่ ลูกยังจำความไม่ได้ และ สมปอง ก็ตั้งชื่อลูกชายว่า เด็กชาย ศรัทธา
วันนึง พ่อจูงลูกชายเดินไปส่งที่โรงเรียน ซึ่งอยุ่ห่างจากบ้านเป็นระยะทาง 2 กิโลกว่าๆ พ่อจูงมือลูกแน่น เพราะต้องข้ามถนนหลายช่วง แม้จะเป็นช่วงสั้นๆ แต่ถนนก็คือถนน เด็กวิ่งตัดหน้ารถครั้งเดียว แว้บเดียว โลกคงจะหม่นหมองไปในทันที
เนื่องด้วยออกจากบ้านเช้า สมปอง เลยแวะพาลูกชาย ไปกินขนมปังทาเนย และ ไข่ลวก ก่อนเดินทางไปโรงเรียน ที่ร้านแม่ค้าคนสวย แต่โสดรึเปล่าไม่รู้ เพราะสมปอง ไม่ได้พาลูกมาร้านนี้เพราะแม่ค้าสวย แต่เขาเห็นว่า ลูกต้องได้กินอะไรตอนเช้า และนั่นควรจะดีกว่า อาหารที่โรงเรียนตอนเช้าที่เขาเคยพาลูกไปกิน ซึ่งเป็นโรงเรียนวัดแห่งหนึ่งใน กทม
แม่ค้าคนสวย เสิร์ฟอาหารให้พ่อลูก พร้อมยิ้มให้ตามประสาคนขายอาหาร นอกจากรอยยิ้มแล้ว สมปอง กับ แม่ค้า ก็เคยคุยกันนิดหน่อย ก็ด้วยแม่ค้าเอ็นดู ลูกชาย เลยมีทักทายบ้างตามประสา แต่ก็แค่นั้น
บทสนทนาระหว่างอาหารเช้า :
ศรัทธา : พ่อๆ ทำไมเค้าชื่อศรัทธาอ่ะ
สมปองได้ยินขณะที่กำลัง เอาพริกไทยโรยไข่ ( ลวก ) แล้วคิ้วก็กระดกขึ้นข้างนึงพร้อมยิ้มมุมปากแล้วถามกลับ
สมปอง : สงสัยอะไรเยอะ ไม่ชอบชื่อนี้เหรอ ?
ศรัทธา ไม่มองหน้าพ่อ แต่กำลังจัดการลำเลียงขนมปังเข้าปาก แต่ก็พูดได้ทั้งที่ยังเคี้ยวไม่หมด
ศรัทธา : ก็ เพื่อนที่โรงเรียน มันชอบล้อ มันรุมเรียกเค้าว่า " I Sut " ทุกวันเลย เรียกจน เด็ก ผญ ก็เรียกตามกันหมดละ
สมปอง มองลูกแล้วอดขำไม่ได้ แต่ก็ยังตอบลูกไปแบบ กวนประสาทว่า
สมปอง : อ้าว ไม่ชื่อศรัทธา งั้นชื่อ ศตวรรษ ดีมั้ย 555
สมปองตอบลูกเสร็จแล้ว ก็ชอบใจตามสไตล์คนอารมณ์ดี
ศรัทธา : ไม่เอาล่ะพ่อ ศตวรรษ สุดท้ายคงโดนเรียก คำแรกอยู่ดี
ลูกชายรู้ทันพ่อ แต่ก็พูดไปเคี้ยวไป และพ่อก็ไม่ว่าอะไรกับ มายาทบนโต๊ะแบบนี้
สมปอง หัวเราะ ขณะที่แม่ค้าคนสวยแอบฟังแล้วมองยิ้มๆ กับพ่อลูกคุยกัน
สมปอง เริ่มตอบคำถามลูกหลังจากกวนจนพอใจ
สมปอง : ชื่อ ศรัทธา น่ะมีความหมายที่สำคัญที่สุดไงล่ะ รู้ป่าว ?
ศรัทธา : ยังไงอ่ะพ่อ ?
สมปอง : ก็คนส่วนใหญ่ชอบชื่อดีๆ แบบ เจริญ สมหวัง ยืนยง โชคทวี อำนาจ และอะไรดีๆอีกหลายชื่อ
ช่วงนี้แม่ค้าคนสวยมีสะดุ้งนิดนึง เพราะมีชื่อนึง คือแฟนเก่าเธอ แต่ก็เก็บอาการทัน แล้วหันมาล้างแก้วใบเดิม ( ทีสะอาดไปนานแล้ว แต่เจตนาล้างเพื่อฟังพ่อลูกคุยกัน เพราะร้านไม่มีลูกค้ารายอื่น )
ศรัทธา : แล้วผมเปลี่ยนเป็น ชื่อแบบนั้นได้มั้ย เจริญ รุ่งโรจน์ เนี่ยที่ห้องมีกันสองสามคนแน่ะพ่อ นะ ผมขอเปลี่ยนชื่อ จะได้ไม่โดนล้อ
สมปอง จัดการยัดขนมปังทาเนยขิ้นใหญ่ที่ปกติต้องกินสองคำ แต่เขาทำลายล้างขนมปังชิ้นนั้นในคำเดียว แสดง แสนยานุภาพ แห่งการทำลายล้างอาหาร จนแม่ค้าคนสวย มองอยู่ ถึงกับมีเสียง อีย ! นิสนึง
สมปอง : อ่ะแฮ่ม Clear throat เรียบร้อย เหอะๆ คงไม่ได้หรอกลูกเอ๊ย ชื่อ ศรัทธา พ่อเจตนาตั้งให้ เนื่องด้วยว่า ความหมายของชื่อเราน่ะ อยู่เหนือทุกอย่าง และทุกชื่อที่ ลูกอยากจะได้แทนนั้น ล้วนเป็นส่วนต่อยอดจาก ศรัทธา ล้วนๆ
ศรัทธา : ไม่เข้าใจ ยังไงอ่ะพ่อ เจริญ ก็ดี สมหวัง ก็ได้นะ ผมจะได้สอบได้ที่ 1 สมหวังไงพ่อ
สมปองมองลูกชาย แล้วจับหัวกะว่าจะบีบกะโหลกให้แหลก เอ๊ย ด้วยความเอ็นดู แล้วหันมาคุยอย่างจริงจังกับลูกชาย ในขณะที่เวลาจะต้องเดินทางไป โรงเรียนต่อเหลือประมาณ 10 นาที
สมปอง : ฟังพ่อนะ ชื่ออื่นๆ ทุกชื่อ ไม่ว่าจะ เจริญ รุ่งโรจน์ สมหวัง ทวีทรัพย์ อำนาจ วาสนา ทุกชื่ออื่นๆน่ะ ถ้าไม่มีศรัทธา ก็เป็นไม่ได้ลูก
ศรัทธา หมายถึง ความเชื่อมั่นในสิ่งที่ตัวเองทำ คนทำดี ก็ต้องมีศรัทธา คนจะเจริญ ก็ต้องทำดี คนจะรุ่งโรจน์ ก็ต้องขยัน คนมีอำนาจ ก็ต้องบากบั่น และทุกอย่างก่อนจะได้ความเจริญ รุ่งโรจน์ อำนาจ สมหวัง สมบูรณ์ พูลสุข ทั้งหมด คนเราก็ต้อง มีศรัทธา ในการกระทำ และต้องทำต่อเนื่อง ไม่ใช่ทำแว้บๆเลิก
ศรัทธา : หมายถึงทำดีไปเรื่อยๆ เหรอพ่อ แต่เค้าไม่ได้มีโอกาสทำดีทุกวันน่ะ แค่บางวัน ครูให้ลบกระดานเองน่ะ
สมปอง : ลบกระดานก็ใช่ แต่เป็นแค่เรื่องเล็กๆเว้ย การไปโรงเรียนทุกวันนี่น่ะ คือ ศรัทธา เพราะถ้าพ่อไม่ เชื่อว่า ส่งเราไปเรียนหนังสือแล้ว เราจะได้ดี เจริญ ก้าวหน้า มีอนาคตที่ดีในอนาคต พ่อไม่เสียเวลาทำหรอก แบบนี้เข้าใจไหม
มาถึงตรงนี้ สมปอง รู้สึกได้ว่ามีใครมองอยู่ หันไปแม่ค้าคนขายขนมปังไข่ลวก ยืนยิ้ม
สมปอง : เนี่ย ถามพี่สาวคนนี้ดูสิ ว่า การเลือกอาชีพขายอาหารแบบนี้ เพราะพี่เขาเชื่อว่ามันดี เขาถึงทำ ถ้าเขาคิดว่ไม่ดี ไม่มีศรัทธา เขาคงไม่ทำหรอก
ว่าแล้ว สมปองก็หันไปหยอกแม่ค้า " ใช่มัยครับ แห่ะๆ "
แม่ค้าคนสวย ยืนยิ้มขณะที่ล้างถ้วยใบเดิมจนแก้วจะแตกอยู่แล้ว แต่ก็พยักหน้าให้พ่อลูก
ศรัทธา : ออ ชื่อเค้าก็แปลว่า ให้เชื่อว่าทำแล้วจะดี ใช่ป่าวพ่อ
สมปอง : ใช่แล้วลูก
แม้ในใจสมปองจะรู้ว่า เด็ก 8 ขวบ คงจะไม่เข้าใจหรอก เพราะวันๆ มีแต่จะเอาของเล่น จะให้พาไปเที่ยว แต่เขาก็จะคอยสอนลูกแบบนี้ไปเรื่อยๆ จนลูกโต
สมปองจ่ายเงินค่าอาหาร แลพาลูกเดินต่อไป โรงเรียน ระหว่างทาง เห็นคนขายของริมถนน เห็นตำรวจจราจร เห็นคนขับรถหรูๆ ผ่านไปแต่ละช่วงถนน แล้วก็มองไปที่ลูกชาย ซึ่งสมปองไม่รู้ว่า อนาคตจะเป็นอย่างไร เขาจะได้ดีไหม เขาจะรู้ตัวเมื่อไหร่ว่าอยากเป็นอะไร
แต่สิ่งนึงที่สมปอง เชื่อและหวังอย่างจริงจังก็คือ ชื่อของลูกชายที่ ทุกคนจะใช้เรียกเขา คงจะเตือนสติลูกชาย ว่า ศรัทธานั้น มีความหมายถึงอะไร และ ขอให้ลูกชายตัวเอง อย่าหลงผิด ไปศรัทธาในสิ่งผิดด้วยเถอะ เพราะสมัยนี้ คนศรัทธาสิ่งผิด มีเยอะขึ้นทุกวัน แต่นั่นก็คงจะเป็นอนาคตที่ สมปอง ได้เพียงเลี้ยงดูลูกให้ดีที่สุด ด้วย ศรัทธา เท่านั้นเอง...
แล้วสองพ่อลูกก็เดินจูงมือกันไปกับอีกเช้าวันหนึ่ง ซึ่งอากาศแจ่มใส..
จบแล้วครับ ....
แต่คำว่าโลกสวย แท้จริงแล้วก็คือ สิ่งจำเป็น เพราะโลกสวย คือการทำดีต่อกัน ไม่คิดร้ายต่อกัน มีขอบเขตกฎหมายที่ใช้ปกครองให้อยู่ร่วมกัน แต่ถ้าวันใด คนหมด ศรัทธา ที่จะโลกสวย อดทนทำดีให้แก่กัน ถ้าวันไหน คนเราคิดว่า การกลับไปใช้กำลัง พวกมาก อำนาจมาก ข่มเหงคนอ่อนแอกว่า ก็ย่อมจะมีการต่อต้านและโลกนี้ อนาคตคนจะอยู่รอด อาจจะต้องใช้กฎเกณฑ์ที่เราเคยเรียกกันว่า เอาความป่าเถื่อนเข้าห้ำหั่นกัน เพื่ออยู่รอด และนั่นคงเป็นวัน หมด ศรัทธาไปจากโลกนี้