ชอบผู้หญิงอายุห่างจากเรา 10 ปี มีลูกติด

ผม อายุ 27 ปี ส่วนผู้หญิงที่ผมชอบอยู่นั้น อายุ 37ปี แถมมีลูกติด1คน ประมาณ7ขวบได้ เธอโสดครับ เธอถูกแฟนทิ้งหลังมีลูก เพราะผู้ชายสารเลวไปมีแฟนใหม่ ชีวิตเธอน่าสารครับเลี้ยงลูกคนเดียวทำงานหาเงินคนเดียว เธอดูแข็งแกร่ง ผมแอบเห็นนั้งอยู่คนเดียวเธอดูเศร้ามากไม่รู้ว่าร้องไห้ด้วยหรือเปล่า เธอเป็นสาวบ้านนอกธรรมดาๆ ผมก็เหมือนกันบ้านนอกไม่ต่างกัน ฐานนะทางบ้านเราก็ไม่ต่างกันเท่าไหร ต่างคนต่างออกมาหางานทำต่างจังหวัดแหล่ะครับ เราทำงานอยู่บริษัทแห่งหนึ่งในสมุทปราการ ก็คือเราทำงานที่เดียวกันนั้นละครับ เธอทำงานอยู่นี่ได้10ปีละ ส่วนผมเพิ่งย้ายงานได้มานี่ได้7 เดือน เธอเป็นหัวงาน ส่วนผมเป็นช่าง เราทำงานด้วยกันจึงได้เจอกันบ่อยๆพูดคุยกันบ่อยๆ มันมีเพื่อนร่วมงาน 2 3 คนพยามจับคู่เรา เพราะเราโสดทั้งคู่ ผมไม่เคยคิดจะชอบคนอยุมากกว่าเลย เราโดนแซวกันทุกวันจนผมกับเธอ พากันลองประชดเพื่อนๆร่วมงานดู ประมาณว่าหยอกล้อกันจีบกันกุ๊กกิ๊กกัน นั้งกินข้าวด้วยกันสองคนก็มี เหมือนคนชอบกันแต่มันยังไม่ใช่แบบนั้นไง และเราก็เล่นกันแบบนี้ทุกๆวันเป็นแบบนี้มา 4-5 เดือนได้ละ จากนั้นมันมีช่วงเวลาหนึ่ง เป็นวันที่เราสองคนต้องทำงานอยู่คนละกะกัน เธอเข้างานกะดึก ส่วนเราเข้างานกะเช้าอะไรแบบนี้ ..หลังจากนี้แหล่ะครับที่ผมเริ่มรู้สึกคิดถึงเธอขึ้นมา ผ่านไป2 อาทิตโคตอยากเจอหน้าอ่ะ ต่อไปจะได้เจอกัน2อาทิตต่อเดือนครึ่ง ผมเข้าใจตัวเองได้เลยว่าผมชอบเธอไปแล้วละ ความรู้สึกตอนนี้.. ผมชอบเธอจริงๆ
เราควรสารภาพไปเลยไหมว่าชอบ แต่ชีวิตเธอเคยมีประสบการความรักที่ไม่ดีมาแล้ว กลัวเธอไม่กล้าจะรักใครได้อีกนอกจากลูกของเธอตอนนี้ ผมก็คิดมากน่ะ ผมกลัวว่าผมจะไปทำให้เธอลำบาคใจหรือเปล่า คือเรายังต้องทำงานด้วยกันอยู่ กลัวว่าเธอจะอายกล้าจะคบเด็กหรือเปล่า ตอนนี้ผมสับสนไปหมด คือผม27น่ะ เธอ37น่ะ 10ปีเลยน่ะเว่ย แล้วการที่เธอมีลูกแล้วนั้นซึ่งใจผมมันสามารถยอมรับได้ ลูกเธอน่าเอ็นดูน่ารักผมก็ชอบลูกเธอด้วย ปัดโธ่วเหนื่อยใจตรงที่ควรบอกหรือไม่บอกดี ตอนนี้อ่ะน่ะหนักใจอยู่อย่างเดียว กลัวถูกปฎิเศษ เฮ้อ..