เรื่อง เธอคือใคร
เรื่องนี้เกิดขึ้นกับตัวของผมเอง เกิดขึ้นประมาน4ปีแล้วครับ เรื่องเกิดขึ้นบนอุทยานแห่งนึง เริ่มเลยนะครับ วันที่เกิดเรื่องผมจำได้แม่นเลยคือเดือนเมษาหน้าร้อน ผมได้ขับได้ขึ้นไปกัน3คนคือ คุณแม่กับน้องสาวแล้วก็ผม3คน ไปถึงข้างบนจุดให้บริการนักท่องเที่ยวประมาณบ่าย3 ผมก็จัดแจงจ่ายเงินค่าที่พักแล้วก็หยิบกุญแจมาเก๋บไว้ที่รถ คุณแม่ผมก็จะชอบไปนั่งที่ร้านกาแฟของอุทยาน ซึ่งจุดนั้นอากาศจะร่มรื่นเย็นสบายแล้วก็มีนกให้คอยส่อง นั่งอยู่ตรงนั้นจนถึงประมาน5โมงแม่ผมก็บอกว่าให้ขับรถไปที่พักเลย ซึ่งปกติเวลาขึ้นมาคุณแม่ของผมก็ทำแบบนี้ทุกครั้ง พอเราขับใกล้ถึงจุดทัพัก คุณแม่ของผมก็บอกว่าฟ้ายังไม่มืดงั้นขึ้นไปข้างบนเขา......กัน ผมก็ขับขึ้นไปทางป้ายที่เขียนว่าเขา...... ขับชมนกชมไม้ไปเรื่อยๆจนถึงศาลเจ้าพ่อเขา....... ผมก็หยุดรถแล้วยกมือไหว้ แล้วขึ้นขึ้นไปช้าๆเรื่อยๆ ขับไปได้อีกประมาณ200เมตร ตาผมก็เหลือบไปทางซ้ายข้างในป่า ผมก็เห็นศาลเพียงตาเล็กๆแล้วก็มีพวกมาลัย ผ้าสามสีแล้วก็มีสไบสีเขียว แล้วผมก็ถามแม่ว่าเห็นเหมือนกันหรือเปล่า แม่ของผมก็พยักหน้าแต่ไม่พูดอะไร ผมก็ขับผ่านไป คิดในใจนั่นศาลอะไรศาลของใคร ผมขับต่อไปเรื่อยๆ จนใกล้จะมืดแล้วก็ขับวนกลับ พอขากลับผมได้ผ่านศาลเพียงตานั้นอีกครั้ง ปรากฎว่าผ้าสไบสีเขียวที่ผมเห็นนั้นเป็นผู้หญิงยืนอยู่แล้วยิ้มให้ เท่านั้นแหละครับผมรีบขับรถลงมาอย่างเร็ว พอผมเห็นไปหาแม่ก็เห็นว่าแม่หลับตาสะนิดเลย ผมก็ตั้งใจขับรถให้ถึงที่พัก แม่ผมก็รีบเข้าห้องแล้วอาบน้ำอย่างไว พอแม่อาบน้ำเสร็จผมก็ถามว่าทำไมรีบร้อนเข้าไปอาบน้ำหละแม่ แม่ผมก็ถามว่าตอนขับลงมาเห็นอะไรหรือเปล่า ผมก็ตอบว่าเห็นผู้หญิงใส่สไบสีเขียวยืนยิ้มให้ตรงศาลนั้น แล้วผมก็ถามแม่ผมว่าแม่เห็นอะไร แม่ผมก็ตอบว่าเห็นเหมือนกันแต่แม่ผมบอกพอแม่หลับตาแล้วลืมตา แม่ก็เห็นผู้หญิงคนนั้นยืมอยู่ข้างป่าแล้วแม่ผมก็หลับตาสักพักนึงแล้วหลี่ตาขึ้นมาดูก็ยังเห็นผู้หญิงใส่สไบคนนั้นยืนยิ้มให้อีก แม่ของผมเลยหลับตาจนถึงที่พัก เรื่องก็มีเท่านี้แหละครับ ผมก็ไม่รู้ว่าผู้หญิงคนนั้นเป็นใคร แล้วศาลที่ว่าเป็นศาลอะไร แต่ที่แปลกกว่านั้น ครั้งต่อไปที่ผมผ่านทางนั้นผมไม่เห็นศาลเพียงตานี้อีกเลย
ขอขอบคุณทุกคนที่อดทนอ่านจนจบนะครับอขอบคุณครับ
เธอคือใคร เรื่องหลอนๆก่อนนอน เจอกับตัวเองเลยครับ
เรื่องนี้เกิดขึ้นกับตัวของผมเอง เกิดขึ้นประมาน4ปีแล้วครับ เรื่องเกิดขึ้นบนอุทยานแห่งนึง เริ่มเลยนะครับ วันที่เกิดเรื่องผมจำได้แม่นเลยคือเดือนเมษาหน้าร้อน ผมได้ขับได้ขึ้นไปกัน3คนคือ คุณแม่กับน้องสาวแล้วก็ผม3คน ไปถึงข้างบนจุดให้บริการนักท่องเที่ยวประมาณบ่าย3 ผมก็จัดแจงจ่ายเงินค่าที่พักแล้วก็หยิบกุญแจมาเก๋บไว้ที่รถ คุณแม่ผมก็จะชอบไปนั่งที่ร้านกาแฟของอุทยาน ซึ่งจุดนั้นอากาศจะร่มรื่นเย็นสบายแล้วก็มีนกให้คอยส่อง นั่งอยู่ตรงนั้นจนถึงประมาน5โมงแม่ผมก็บอกว่าให้ขับรถไปที่พักเลย ซึ่งปกติเวลาขึ้นมาคุณแม่ของผมก็ทำแบบนี้ทุกครั้ง พอเราขับใกล้ถึงจุดทัพัก คุณแม่ของผมก็บอกว่าฟ้ายังไม่มืดงั้นขึ้นไปข้างบนเขา......กัน ผมก็ขับขึ้นไปทางป้ายที่เขียนว่าเขา...... ขับชมนกชมไม้ไปเรื่อยๆจนถึงศาลเจ้าพ่อเขา....... ผมก็หยุดรถแล้วยกมือไหว้ แล้วขึ้นขึ้นไปช้าๆเรื่อยๆ ขับไปได้อีกประมาณ200เมตร ตาผมก็เหลือบไปทางซ้ายข้างในป่า ผมก็เห็นศาลเพียงตาเล็กๆแล้วก็มีพวกมาลัย ผ้าสามสีแล้วก็มีสไบสีเขียว แล้วผมก็ถามแม่ว่าเห็นเหมือนกันหรือเปล่า แม่ของผมก็พยักหน้าแต่ไม่พูดอะไร ผมก็ขับผ่านไป คิดในใจนั่นศาลอะไรศาลของใคร ผมขับต่อไปเรื่อยๆ จนใกล้จะมืดแล้วก็ขับวนกลับ พอขากลับผมได้ผ่านศาลเพียงตานั้นอีกครั้ง ปรากฎว่าผ้าสไบสีเขียวที่ผมเห็นนั้นเป็นผู้หญิงยืนอยู่แล้วยิ้มให้ เท่านั้นแหละครับผมรีบขับรถลงมาอย่างเร็ว พอผมเห็นไปหาแม่ก็เห็นว่าแม่หลับตาสะนิดเลย ผมก็ตั้งใจขับรถให้ถึงที่พัก แม่ผมก็รีบเข้าห้องแล้วอาบน้ำอย่างไว พอแม่อาบน้ำเสร็จผมก็ถามว่าทำไมรีบร้อนเข้าไปอาบน้ำหละแม่ แม่ผมก็ถามว่าตอนขับลงมาเห็นอะไรหรือเปล่า ผมก็ตอบว่าเห็นผู้หญิงใส่สไบสีเขียวยืนยิ้มให้ตรงศาลนั้น แล้วผมก็ถามแม่ผมว่าแม่เห็นอะไร แม่ผมก็ตอบว่าเห็นเหมือนกันแต่แม่ผมบอกพอแม่หลับตาแล้วลืมตา แม่ก็เห็นผู้หญิงคนนั้นยืมอยู่ข้างป่าแล้วแม่ผมก็หลับตาสักพักนึงแล้วหลี่ตาขึ้นมาดูก็ยังเห็นผู้หญิงใส่สไบคนนั้นยืนยิ้มให้อีก แม่ของผมเลยหลับตาจนถึงที่พัก เรื่องก็มีเท่านี้แหละครับ ผมก็ไม่รู้ว่าผู้หญิงคนนั้นเป็นใคร แล้วศาลที่ว่าเป็นศาลอะไร แต่ที่แปลกกว่านั้น ครั้งต่อไปที่ผมผ่านทางนั้นผมไม่เห็นศาลเพียงตานี้อีกเลย
ขอขอบคุณทุกคนที่อดทนอ่านจนจบนะครับอขอบคุณครับ