เกี่ยวกับเรื่อง"เพื่อน" ค่ะ

คือ หนุมีเพื่อนสนิทอยู่ 2 คนค่ะ ใช้นามสมมุติ a กับb แล้วบ้านพวกเราก็อยู่หมูบ้านใกล้กันค่ะเรียนด้วยกันตั้งแต่อนุบาลจนตอนม.4แล้วค่ะ พอขึ้นม.4ได้ไม่ถึงเดือนหนูกับaก็เริ่มทะเลาะกัน 1.เรื่องการเดินกันหนูจะเป็นเดินตามตลอดอันนี้หนูไม่มีปันหาแต่เพื่อนบางครั้งไม่โอเคค่ะอันนี้หนูก็ไม่รู้สาเหตุ แล้วเรื่องต่อมาหนูกับaก็ทะเลาะกันอีกอันนี้เริ่มแรงขึ้น เขาบอกหนูไปไหนไม่รอ อันที่จริงจะให้หนูรอตรงทางเดินซึ่งตอนเปลี่ยนคาบเรียนมีคนเดินเยอะมากหนูเรื่องจะมารอข้างอันนี้เค้าเข้าใจแต่น่าจะไม่พอใจหนูอยู่ด้วยเค้าทำด้วยการไม่พุดกับหนุเดินกัน2คุยกัน2คนใช่พอตานี้หนูก็ต้องอยู่คนเดียวซึ่งหนูก็ไม่ได้แสดงอาการหรือพูดใดๆออกไป พอจบคาบสุดท้ายเขาก็จะมาเครียกับหนูเหมือนว่าเค้าจะถามว่าหนูอะไรไม่ก็จะให้หนูมีความผิดอะไรสักอย่างในเรื่องนี้ ด้วยความที่หนูเบื่อที่จะต้องรับผิดคนเดียวอีกแล้วแล้วอาการของเขาก็แสดงชัดเจนมากว่ายังไงเค้าไม่พอใจหนูหนูตัดสินใจเดินออกมาจากตรงนั้นเลยค่ะ อย่างที่คิดเลยค่ะเขาตัดหนูออกจากชีวิตเรื่องค่ะไม่มองหน้าเมินใส่ทุกทางหนูก็เข้าใจค่ะเค้าคงไม่พอใจหนูตั้งนานแล้วแล้วเค้าชอบมีอคติกับหนูอยู่เรื่อย
หนูเลยอยากจะถาม หนูจะกลับไปยอมรับความผิดที่ไม่รู้ว่าตัวเองทำไรผิด กับ ปล่อยเลยดีกว่าห้ามเพื่อนใหม่ดีกว่ามันให้ตัวเองเป็นทุกข์ค่ะ