P1.
#บางครั้งความรักที่มีให้จนหมดใจก็ไม่สามารถทำให้คนสองคนอยู่ด้วยกันได้เสมอไป
ฉันเคยมีแฟนอยู่คนนึง
เขาชื่อ ( เป็ด ) ฉันเรียกชื่อแทนตัวเขา เราคบกันมา 5ปีกว่า รักกันแทบจะกลืนกิน ไปไหนไปด้วยกัน แต่ทางแม่เราไม่ค่อยชอบเขาเพราะเขาไม่มีอนาคต เป็นแค่ผู้ชายติดยาคนนึงที่ปรับปรุงตัวเพื่อเรา แต่เราไม่เคยคิดจะอยู่กับความสุขสบายอย่างที่แม่เราอยากให้เป็น
เราเข้าเรียนผู้ช่วยพยาบาลก็มีเขาที่คอยรับส่งและจ่ายค่าห้องหอช่วยกัน พอเมื่อเราเรียนจบ เริ่มมีคนเข้ามาจีบเยอะขึ้นๆ เขาเริ่มน้อยเนื้อต่ำใจ
ที่มีคนที่ดีพร้อมเข้ามาจีบ จนวันนึงแม่เราส่งเข้อความไปหาเขาว่า ถ้ารักลูกสาวแม่จริงก็ปล่อยให้ลูกสาวแม่มีคนที่คู่ควรดูแล
และเมื่อเขาคิดหนักเครียดหลายวันเราถามเขาก็ได้แต่เงียบและทุกข์ จนกระทั่งเขาโกหกเราว่ามีแฟนใหม่เพ่อให้เราได้ไปกับคนที่แม่เรายอมรับนั่นคือพี่หมอ ป.. แต่เราก็ไม่ไปไหนรอเขามาปีกว่าแบบที่ไม่มีใครและเหมือนจะได้ผล กลับมาแต่กลับมาเจอแบบที่ครอบครัวเราไม่ชอบเขา จนกระทั่งเราหนีไปหาเขาจนพ่อแม่ยอมรับเขา พอถึงเวลาที่เขาต้องไปเกณฑ์ทหารเขารูว่า มีนายตำรวจกับแพทย์ทหารมาจีบเราเลยไล่เราไปหาเขา โดยที่เขาเองก็เจ็บปวดมากกว่าเรา
เขาไปหาครูฝึกที่ห้องและร้องไห้เล่าเรื่องให้ครูฝึกฟัง ( ครูครับแฟนผมเขาทิ้งผมไปแล้ว ) เพราะเขาด่าพ่อแม่เราเราเลยไปจริงๆ
อยู่กับสารวัตรเราก็มีแต่ทำให้เขาเจ็บปวดเพราะดราไม่เคยลืมคนเก่าเลยสักวัน และโพสหาแต่เขา จนกระทั่งเราขอเลิกเพราะอยากรอคนนั้นกลับมา
แต่พอเวลาผ่านไปเราาส่งข้อความหาเขาทุกวัน แต่ไม่แม้จะมีข้อความตอบกลับมา จนเขาบล็อคทุกอย่างเพื่อให้เราเดินต่อ
แต่ในใจเราไม่เคยไม่รักเขาเลยสักวัน จนปีที่2 เขาตอบกลับมาว่า ขอให้เดินต่อไปและมีความสุขให้มากๆนะเราคงมาส่งเธอได้แค่นี้ อย่าเอาชีวิตมาฝากไว้กับขอนไม้ที่ไม่รุ้จะจมน้ำวันไหนเลย แต่เขาก็ส่องเราตลอด
จนเวลาผ่านไป3ปี เขามีคนใหม่แต่คนใหม่เขาระรานเราโดยการปลอมเฟสเรา เอาไปด่าตัวเองให้เขามาด่าเรา และนางก็มาด่าเราจริงโดยไม่ถามว่าเราทำจริงรึป่าว แต่นางไม่เคยรู้มาก่อนว่าเราเป็นแอดมิน3ทัพ เลยมาปลอมเฟส แต่อย่างน้อยเรื่องนี้ก็ทำให้เราได้คุยกับเขา ในรอบ3ปี
ต่อให้ไม่ได้ใช้ชีวิตร่วมกันแต่เขาก็ยังเป็นคนสำคัญของเราเสมอ ไม่เคยคิดจะทำลายชีวิตคู่ที่เขาเลือก ขอแค่อยู่ไกลๆมองเขาแบบนี้ก็พอแล้ว
รักเหลือเกินแต่เดินด้วยกันไม่ได้
#บางครั้งความรักที่มีให้จนหมดใจก็ไม่สามารถทำให้คนสองคนอยู่ด้วยกันได้เสมอไป
ฉันเคยมีแฟนอยู่คนนึง
เขาชื่อ ( เป็ด ) ฉันเรียกชื่อแทนตัวเขา เราคบกันมา 5ปีกว่า รักกันแทบจะกลืนกิน ไปไหนไปด้วยกัน แต่ทางแม่เราไม่ค่อยชอบเขาเพราะเขาไม่มีอนาคต เป็นแค่ผู้ชายติดยาคนนึงที่ปรับปรุงตัวเพื่อเรา แต่เราไม่เคยคิดจะอยู่กับความสุขสบายอย่างที่แม่เราอยากให้เป็น
เราเข้าเรียนผู้ช่วยพยาบาลก็มีเขาที่คอยรับส่งและจ่ายค่าห้องหอช่วยกัน พอเมื่อเราเรียนจบ เริ่มมีคนเข้ามาจีบเยอะขึ้นๆ เขาเริ่มน้อยเนื้อต่ำใจ
ที่มีคนที่ดีพร้อมเข้ามาจีบ จนวันนึงแม่เราส่งเข้อความไปหาเขาว่า ถ้ารักลูกสาวแม่จริงก็ปล่อยให้ลูกสาวแม่มีคนที่คู่ควรดูแล
และเมื่อเขาคิดหนักเครียดหลายวันเราถามเขาก็ได้แต่เงียบและทุกข์ จนกระทั่งเขาโกหกเราว่ามีแฟนใหม่เพ่อให้เราได้ไปกับคนที่แม่เรายอมรับนั่นคือพี่หมอ ป.. แต่เราก็ไม่ไปไหนรอเขามาปีกว่าแบบที่ไม่มีใครและเหมือนจะได้ผล กลับมาแต่กลับมาเจอแบบที่ครอบครัวเราไม่ชอบเขา จนกระทั่งเราหนีไปหาเขาจนพ่อแม่ยอมรับเขา พอถึงเวลาที่เขาต้องไปเกณฑ์ทหารเขารูว่า มีนายตำรวจกับแพทย์ทหารมาจีบเราเลยไล่เราไปหาเขา โดยที่เขาเองก็เจ็บปวดมากกว่าเรา
เขาไปหาครูฝึกที่ห้องและร้องไห้เล่าเรื่องให้ครูฝึกฟัง ( ครูครับแฟนผมเขาทิ้งผมไปแล้ว ) เพราะเขาด่าพ่อแม่เราเราเลยไปจริงๆ
อยู่กับสารวัตรเราก็มีแต่ทำให้เขาเจ็บปวดเพราะดราไม่เคยลืมคนเก่าเลยสักวัน และโพสหาแต่เขา จนกระทั่งเราขอเลิกเพราะอยากรอคนนั้นกลับมา
แต่พอเวลาผ่านไปเราาส่งข้อความหาเขาทุกวัน แต่ไม่แม้จะมีข้อความตอบกลับมา จนเขาบล็อคทุกอย่างเพื่อให้เราเดินต่อ
แต่ในใจเราไม่เคยไม่รักเขาเลยสักวัน จนปีที่2 เขาตอบกลับมาว่า ขอให้เดินต่อไปและมีความสุขให้มากๆนะเราคงมาส่งเธอได้แค่นี้ อย่าเอาชีวิตมาฝากไว้กับขอนไม้ที่ไม่รุ้จะจมน้ำวันไหนเลย แต่เขาก็ส่องเราตลอด
จนเวลาผ่านไป3ปี เขามีคนใหม่แต่คนใหม่เขาระรานเราโดยการปลอมเฟสเรา เอาไปด่าตัวเองให้เขามาด่าเรา และนางก็มาด่าเราจริงโดยไม่ถามว่าเราทำจริงรึป่าว แต่นางไม่เคยรู้มาก่อนว่าเราเป็นแอดมิน3ทัพ เลยมาปลอมเฟส แต่อย่างน้อยเรื่องนี้ก็ทำให้เราได้คุยกับเขา ในรอบ3ปี
ต่อให้ไม่ได้ใช้ชีวิตร่วมกันแต่เขาก็ยังเป็นคนสำคัญของเราเสมอ ไม่เคยคิดจะทำลายชีวิตคู่ที่เขาเลือก ขอแค่อยู่ไกลๆมองเขาแบบนี้ก็พอแล้ว