เมื่ออยู่ในที่ ที่มีแต่คนแย่ๆ จ้องแต่จับผิด มีแต่เรื่องแย่ๆ เข้ามารุมเร้า หนีไม่ได้ ควรทำยังไงให้มันผ่านไปได้

อคติซ่อนเงื่อนอยู่ลึกใจ คอยบงการความนึกคิดอย่างเงียบงาย เหมือนหมอกหม่นปกคลุมอยู่วังวาย บดบังสายตาให้พร่าลาง บางครั้งเรามองโลกด้วยโทษทัณฑ์ ไม่ทันเห็นแสงงามที่วางว่าง เพียงเพราะใจถูกครอบครองด้วยอำพราง