จขกท เป็นพนักงานบริษัทใจเมืองที่ปกติจะซื้อข้าวกินเอาตลอด
เช้า แซนด์วิช หมูปิ้ง เที่ยงอาหารทั่วไปแถวที่ทำงาน
และผลไม้ ขนมโตเกียว และน้ำเช่น ชามะนาว กาแฟบ้าง
เย็นกินร้านทั่วไปย่านที่พัก
แต่ตั้งแต่ซื้อของมาทำกับข้าวกินเอง ใส่ปริมาณจัดเต็ม บางทีหมูเกือบกิโลแต่กินคนเดียว อาหารไทยบ้าง อิตาเลี่ยนบ้าง
จนพี่ที่ทำงานทักว่า''ใส่หมูเยอะมากอ่ะ'' พอมาทำกินเอง จขกท ใส่เนื้อสัตวใส่ผักได้จัดเต็ม
ไม่เหมือนซื้อตามร้าน ปริมาณน้อย ตั้งเเต่ได้ทำอาหารกินเอง มื้อนึงอิ่มมาก อิ่มไปทั้งบ่าย
ทำให้เดี๋ยวนี้ตอนบ่ายกินจุกจิกน้อยลงมาก จะมีก็แต่ประเภทน้ำต่างๆ กาแฟ ชามะนาว ที่ยังซื้อทาน
แค่อยากจะย้ำว่าทำกินเองกับซื้อตามร้านค้า ปริมาณต่างกันมากจริงๆ
เพิ่งเข้าใจว่าทำไมพนักงานออฟฟิศถึงต้องกินจุกจิกในตอนบ่าย ก็เมื่อได้มาทำอาหารกินเอง
เช้า แซนด์วิช หมูปิ้ง เที่ยงอาหารทั่วไปแถวที่ทำงาน
และผลไม้ ขนมโตเกียว และน้ำเช่น ชามะนาว กาแฟบ้าง
เย็นกินร้านทั่วไปย่านที่พัก
แต่ตั้งแต่ซื้อของมาทำกับข้าวกินเอง ใส่ปริมาณจัดเต็ม บางทีหมูเกือบกิโลแต่กินคนเดียว อาหารไทยบ้าง อิตาเลี่ยนบ้าง
จนพี่ที่ทำงานทักว่า''ใส่หมูเยอะมากอ่ะ'' พอมาทำกินเอง จขกท ใส่เนื้อสัตวใส่ผักได้จัดเต็ม
ไม่เหมือนซื้อตามร้าน ปริมาณน้อย ตั้งเเต่ได้ทำอาหารกินเอง มื้อนึงอิ่มมาก อิ่มไปทั้งบ่าย
ทำให้เดี๋ยวนี้ตอนบ่ายกินจุกจิกน้อยลงมาก จะมีก็แต่ประเภทน้ำต่างๆ กาแฟ ชามะนาว ที่ยังซื้อทาน
แค่อยากจะย้ำว่าทำกินเองกับซื้อตามร้านค้า ปริมาณต่างกันมากจริงๆ