ทำไมตั้งแต่เข้ามหาลัยมาถึงได้มีแฟนตลอดเวลาทั้งที่ก่อนหน้านี้ไม่มีเลย

ขอแท็กก้นครัวนะคะ เพราะผู้ชายก็คืออาหารสำหรับเรา

วันนี้มาตั้งกระทู้ด้วยความสงสัยเฉยๆนะคะ ไม่ได้จะมาอวดอะไรทั้งสิ้งเพราะมันไม่ได้น่าภาคภูมิใจเลย

ก่อนอื่นขอร่ายไปยังชีวิตสมัยก่อนขึ้นมหาลัยก่อน เราก็อยู่ในโรงเรียนสห.นะ แต่ไม่เคยมีเพศชายคนไหนสนใจหรือเห็นหัวเราเลย ไม่มีแม้แต่จะในฐานะเฟรนโซน คือน่าเศร้ามาก แค่เพื่อนผู้ชายยังไม่มีซะคน มีมากสุดคือเพื่อนชายที่ระบุเพศไม่ค่อยจะได้1คน ในขณะที่คนอื่นๆก็จะเริ่มทยอยมีแฟน เราก็ปลงแล้วล่ะว่าจะไม่มีแฟนก็ได้ ช่างเหอะ

แต่มันพลิกชีวิตตอนนี้แหละ

พอเข้ามหาลัย แม้เราจะได้คำขู่มาเยอะมาก ว่าเข้าคณะผู้ชายเยอะแบบนี้แต่มันจะมองเราเป็นเพื่อนไว้โขกสับ ไปหาสาวบัญชีสวยๆดีกว่า แรกๆแบบแรกจริงๆ มันก็จริงนะ เพื่อนร่วมกรุ๊ปก็จะชวนแห่ไปคณะบัญชีกันเป็นฝูงแม้จะไกลคณะเรามาก แห่ไปเหมือนหวังว่ากินข้าวจานนึงละจะหิ้วสาวกลับได้คนนึง แต่ก็บายจ้า ไม่มีใครได้อะไรตกถึงท้องทั้งสิ้นนอกจากข้าว

ตรงข้ามกับเรา แม้จะอยู่เฉยๆ ก็จะมีเพื่อนร่วมคณะที่เป็นผู้ชายทักมาตลอด ตั้งแต่เรื่องไม่น่าสนใจเช่น วันนี้อากาศดีเนอะ, วันนี้กินไร, ทำไรอยู่ บลาๆๆ หรือแม้แต่มาจีบต่อหน้า หรือวิธีแปลกประหลาดมากมาย จนเรางงว่าหน้าเราก็เหมือนเดิมนะ มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่

หลังจากนั้นเราเริ่มมีแฟน แน่นอนว่าไปไม่รอดแต่ก็มีแฟนใหม่ แล้วก็ไปไม่รอดแต่ก็มีแฟนใหม่ได้อีก วนลูปไปเรื่อยๆ แทบจะเรียกว่าใช้สอยผู้ชายเฉลี่ยปีละคน นึกย้อนไปคือแทบไม่มีช่วงชีวิตที่ไม่มีแฟนเลยตั้งแต่อยู่มหาลัย

มาจนถึงปัจจุบัน ก็ยังมีแฟนอยู่ และแน่นอนว่าเป็นเพื่อนร่วมคณะเหมือนเดิม

ทั้งนี้ขอย้ำเหมือนเดิม ชีวิตที่ผ่านมาในช่วงมหาลัยนี่ก็โหดร้ายและน่าสงสารจากปัญหาเรื่องผู้ชายมากพอควร และไม่ได้ภาคภูมิใจกับการเปลี่ยนแฟนปีละคนแม้แต่น้อย

คำถามที่สงสัยคือ
1. ทำไมมหาลัยเป็นช่วงนองอกหรอคะ ก่อนนี้เก็บตัวเรียนหรืออะไรกันทำไมแค่เพื่อนชายยังหาไม่ได้เลย
2. ทำยังไงให้รักษาความสัมพันธ์รอดคะ ไม่อยากเริ่มใหม่แล้วค่ะ