กรงชีวิต ...นิยายชีวิต เมื่อไหร่จะหลุดพ้น บ่วงชีวิตแบบนี้

เริ่มจากเด็กคนนึง เติบโตมาภายใต้การเลี้ยงดูของพ่อเลี้ยงและตายาย ตั้งแต่แรกเกิด จนจำความได้ ตอนอยู่ป.4 แม่ถามว่าจะไปอยุ่แม่ กับตายาย จนโต หรือจะ อยู่กับพ่อเลี้ยง ตอนนั้นจำได้ตอบว่า ขออยู่กับพ่อ แม่โกรธมาก โดยที่เด็กน้อยยังแทบไม่รู้ภาษาว่า ทำไมถึงโกรธ รุ้แค่ว่า แม่จะไปอยู่กรุงเทพ ถ้าตัวเองเลือกแม่ก็จะถูกส่งไปอยู่กับตายาย ไม่ได้อยู่กับพ่อ ...แต่ไม่นาน ก็ถูกส่งตัวไปอยู่กับน้าชาย ที่ระยอง
ไปเรียนหนังสือ ที่ระยอง ตอนป.5-6 
ขี่จักรยานไปรร. ทุกวัน จนวันนึง โดน ลูกของน้าชาย ซึ่งเป็นเด็ก น้องกว่า ด่าไล่ออกจากบ้าน ว่ามาเกาะพ่อแม่เค้ากินทำไม
โดนน้าสะใภ้ ตบหน้า เป็นครั้งแรกในชีวิต ที่ถูกตบ เพียงเพราะ ร้องไปฟ้องน้าว่า เถียง 
หลังจากนั้น ก็ถูกส่งกลับมาอยู่กับน้าสาวอีกคน โดยมีพ่อเลี้ยง มาหาแทบทุกวัน มาส่งกับข้าวขนม เงินทอง พยายามร้องขอใครๆ ขอให้ส่งกลับไปอยู่กับพ่อเถอะ ถึงได้รู้ว่าเป็นแค่พ่อเลี้ยง
พ่อจริงๆ อยู่กทม. เเต่พ่อเลี้ยงก็ยังคงส่งเสียไปาหาสู่ตลอด จนจบ ม.3 ก็ ขอร้องตายาย ให้ได้ไปอยู่กับพ่อเลี้ยง ส่วนแม่ ทราบแค่ว่า มีแฟนใหม่ ไปอยู่กับแฟนใหม่ ห่างไกลจากที่เราอยู่มากนัก เรียน ม.ปลาย ใช้ชีวิต อยู่กับพ่อเลี้ยง เคยนั่งรถโดยสารไปหาแม่ จำได้ว่า ไปหาที นั่งรถ เกือบ2-3ชม.กว่าจะถึง มีหน้าที่ เอาเงินเดือน ไปให้แม่ เพราะ แม่มีปัญหาหนี้สิน รับเงินเดือน เดือนละ 3-400ร้อย บางเดือน แม่บอกให้เราเก็บไว้ใช้ เพราะเเค่ค่ารถ ไปกลับ ก็แทบ ไม่พอ จน จบม.ปลาย ก็ถุกส่งเข้า กทม .โดย อ้างว่า พ่อเลี้ยงเลิกกับแม่เเล้ว ก็คือคนอื่น เค้ามีเมียมีครอบครัวใหม่แล้ว ลุกอย่างเรา อย่าไปทำลายชีวิตครอบครัวเค้า ตอนนั้นก็งง ไปทำลายชีวิตเค้ายังไง เเต่ด้วยความคิดอ่อนต่อโลก ก็ถูกส่งไปอยู่กับพ่อแท้ๆ ไปเรียน กทม เพียงเพราะ แม่ อยากให้ ไปเรียนรู้ชีวิต กทม. ทั้งๆที่สอบติด มหาลัย ในตจว....
ใช้ชีวิตภายใต้การส่งสงเสียของพ่อแท้ๆได้เพียง ปีกว่าๆ พ่อก็ล้มละลาย 
จำได้ว่า ตอนนั้น เด็กคนนั้น และพี่สาว ที่เพิ่งเจอกัน ตอนโต แทบจะไม่มีข้าวกิน ต้องต้มข้าวต้ม กินกันไปวันๆ รอแค่พ่อหาเงินมาให้ สุดท้าย พี่สาวตัดสินใจ ขายที่ดิน ที่เป็นมรดกของตัวเอง
โดยติดต่อให้แม่ เป็นนายหน้าขายให้
ตอนนั้น แม่แต่งงานใหม่ มีสามีใหม่ ก็ร่วมกันกับสามี ขายที่ดินให้ โดย บอกกับลูกๆว่า จะแบ่งเงินเป็น สี่ส่วน สองส่วน ให้พี่สาวทั้งสองคน
อีกส่วนให้พ่อ เหลืออีกส่วนขอแบ่งให้น้อง เพราะน้องไม่เคยได้อะไร จากกองมรดกนี้เลย
พี่สาวก็ยินดี หลังจากได้เงิน แม่ก็บอกกับใครๆว่า เงินส่วนได้ลูกลูกสาวคนเล็ก คือน้ำพักน้ำแรง ของเธอกับสามีใหม่ ส่วนจะให้ลูกคนเล็กซักแค่ไหน ก็เป็นสิทธิของเธอ แบ่งเงินเข้า บช ให้ลูกสาว คนเล็ก หรือเด็กคนนั้น 2แสนบาท 
เงินที่เหลือ สร้างบ้าน สร้างร้านค้า บอกกับใครๆว่า เด็กคนนั้นไม่มีปัญญาจะเรียนจบหรอก ให้เลิกเรียน แล้วมาขายของ ทั้งๆที่เด็กคนนั้นเพิ่งเรียน มหาลัย ได้เพียงปี2 และ หลังจากที่ทุกคนแบ่งเงินกัน เด็กคนนั้น มีเงินติดตัวในบช 3แสนบาท ก็จอ เช่าหอพัก ใน กทม โดยจ่ายค่าหอพักเอง เดือนละ700 แต่แม่ของเธอ ในตอนนั้นขับรถ bmw มาหา พร้อมสามี บอกกระจอกไป ไม่สมควรอยู่ เลยย้ายให้เธอไปอยู่อีกหอพักนึง ค่าหอพักเดือนละ10000บาท โดยบอกให้เธอจ้ายเงิน ค่าหอพักเอง เพราะ มีเงินในบช.แล้ว เธอก็ทำตาม ได้ประมาณ3เดือน เธอกลับไปหาแม่ 
และขอย้ายหอพัก เพราะเสียดายเงิน แม่ไม่ยอม พร้อมทั้งบอกให้เธอกลับมาทำร้านขายของ เพราะสร้างเสร็จแล้ว เธอก็กลับมาอยู่ ขายของ พี้อมกับแม่พาผู้ชายคนนึง เข้ามาอยู่ในบ้าน และบอกกับเธอว่า หาผัว มาให้แล้ว เอามาอยู่ด้วยนั่แหละ ใครๆจะได้รู้ ว่าเตรียมแต่งงาน ตอนนั้นได้แต่ปฏิเสธ แต่แม่บอกให้ ลองศึกษากันก่อน 
ไม่นานนัก ผู้ชายก็พาพ่อแม่ มาที่บ้าน มาคุยกับแม่ของเธอ และเเอบได้ยิน พ่อแม่ผู้ชาย พูดว่า อยากได้ลูกชายกู ถึงขนาดใส่พานเอามาถวายเลย ตอนนั้นได้แต่ร้องไห้ เล่าให้แม่ตัวเองฟัง กลับโดนด่ากลับมาว่า วาสนาอย่างตัวได้แค่นึ้ก็บุญหัวแล้ว...
ทั้งๆที่ตอนนั้นเธอก็มีแฟน คบกับ แฟนที่ไปเรียนตปท...
เธอได้แต่น้อยใจแม่ ว่าทำไม ดูถูกเธอนัก จนกระทั้ง ได้ข่าว ผู้ชายไปพูดกับใครๆ ว่าเธอเสียตัวให้เเล้ว กำลังท้อง ก็เลย ย้ายไปอยู่ด้วยกัน เธอตกใจมาก เอามาเล่าให้แม่ฟัง ว่าเธอยังบริสุทธิ์ ผู้ชายคนนั้น ไม่เคยแม้แต่จะได้จับมือเธอ แต่แม่ ได้แต่พูดกับเธอว่า ดีซิ จะได้มีผัว ซักที...วาสนา แค่นี้ อย่าเล่นตัวนักเลย ประกอบกับ เธอถูกบังคับ ให้โอนเงิน ออกจาก บช ไปให้ ผู้ชายคนนั้น โดยแม่อ้างว่า เค้ามาขอยืมเงินไปซื้อรถ แม่ไม่ว่าง ไปธนาคาร ให้เธอไปโอนเงินของตัวเอง ออกไปก่อน เดี๋ยวแม่จะโอนคืนให้ 
เธอก็ซื่อเหลือเกิน โอนให้ไป