คือตอนแรกเราเป็นลูกคนเดียวคะตอนที่แม่ท้องแม่หย่ากับพ่อพอดีแล้วตอนแม่คลอดตอนนั้นเราอยู่ประมาณอนุบาล2แม่มีสามีใหม่ตอนนั้นเราก็ไม่คิดไรคะ เพราะยังเด็กเราคิดว่าดีด้วยซ้ำ ตอนนั้นพ่อเลี้ยงเราเป็นคนดีมากคะ เราอยากได้อะไรซื้อมาให้ตลอดเลยแต่อยู่มาวันหนึ่งพ่อเลี้ยงก็เลิกกับแม่เราคะแต่ไม่รู้ว่าเหตุผลอะไรเหมือนกัน พอผ่านไปหลายปีเราขึ้นป.5แม่เราก็ได้คบกับพ่อเลี้ยงคนใหม่ คนนี้ดูเหมือนจะไม่ค่อยดีเท่าไร พ่อเลี้ยงคนนี้ไม่เคยพูดกับเราเลย แต่นี้ไม่ใช่ประเด็นคะ ตอนนั้นพ่อเลี้ยงกับแม่เราคบกันได้ประมาณ5เดือน แม่เราก็ท้องคะ เราไม่ได้คิดอะไรเหมือนกัน แต่ะพอผ่านไป แม่เราคลอดคะ ตอนนั้นทุกคนเห่อน้องกันมากเราก็เช่นกัน แต่พอหลายปีต่อมาน้องอยู่อนุบาลคะ เราอยู่ม.1 ตอนนั้นเราเริ่มรู้สึกว่าแม่ไม่ค่อยมีเวลาแล้วคะ เพราะตั้งแต่มีน้องแม่ก็ย้ายไปอยู่บ้านพ่อเลี้ยง แล้วทิ้งเราไว้กับยาย แต่ตอนนั้นแม่ยังกลับมาบ้านบ้างคะ แต่พอนานๆไป แม่ก็กลับมาเดือนละครั้ง2ครั้งได้แต่ติดต่อในแชทในใลน์เท่านั้น แต่ทุกครั้งแม่จะซื้อขนมกินเล่นมาให้เราคะแต่แม่เราชอบแบ่งเอากลับบ้านด้วย ตอนนั้นเราอยู่กับน้าคะ เพราะยายเลี้ยงเราไม่ไหว น้าใจดีกับเรามาก ส่งเสียค่าเทอมให้เราตลอด ต่างกันกับแม่ บางทีแม่เราซื้อขนมที่มันเป็นกล่องมาคะ แล้วฉีกแบ่งครึ่งกัน ตอนนั้นเราน้อยใจมากคะ เพราะเราคิดว่า แม่มาแค่เดือนเดียวแต่ขนาดขนมแค่1กล่องยังต้องฉีกแบ่งกัน แล้วมีช่วงหนึ่งตอนนั้นเปิดเทอม แล้วเราอยู่บ้านน้าคะ แล้วมันก็เป็นทางผ่านไปทำงานบ้านแม่เหมือนกัน แม่เลยไปส่งเราที่โรงเรียนทุกเช้าคะ แต่...แม่จะมารับเราสายตลอดเลยเพราะน้องเราไม่ยอมกินข้าวเช้าทุกวันเราไปรร.ตอน07:50เกือบ8โมงตลอดคะ เราสมควรบอกแม่ยังไงดีคะจึงจะให้แม่สนใจความรู้สึกเราบ้าง หวังว่าทุกคนจะอ่านเข้าใจนะคะ เพราะเรารู้สึกว่าเราเขียนซับซ้อนไปหน่อย😅
ทำไมพ่อกับแม่ถึงรักลูกไม่เท่ากันคะ