คิดถึงคนที่เคยรู้สึกดีที่อยู่ด้วยกัน(ข้างเดียว)

เรามีเพื่อนคนนึงเรารู้สึกมีความสุขที่ได้อยู่กับเขา เขาคุยกับเราเป็นผญ รู้จักกันกันครั้งแรกอยู่ด้วยเเล้วรู้สึกมีความสุข เรากับเขาต่างกันมากในด้านการเรียนการศึกษา ฐานะ  เขาดีกว่าเรา เราให้เขาสอนหนังสือติวเรียนให้ในมหาลัย เป็นเหมือนเพื่อนคนนึง วันเเรกเรามีความสุขมาก อะไรหลายๆอย่างทำให้เรารู้สึกว่ามันใช่ เขาคุยกับเราดีเราเรื่องราวให้ฟัง รับฟังเรา กลับบ้านด้วยกัน ปกติผมมักจะใช้ชีวิตตัวคนเดียว ไม่มีเพื่อนเท่าไรเป็นคนเงียบๆ ไม่ชอบเข้าสังคม เหมือนเติมเต็มในสิ่งที่ผมขาดหายไป เป็นคนalone มาก หลายๆอย่างเรารู้สึกพออยู่ด้วยกันเราเริ่มไม่ได้สำคัญ เขาเล่นเเต่มือถือ เเล้วก็ไม่รับฟังความเห็นเรา ต่างกับครั้งแรกเราอาจจะดูเห็นแก่ตัวเราไม่กล้าพูดได้เเต่เก็บในใจ จนเขาสอนเราเเล้วเราไม่โอเค ทำไม่ได้ เขาก็ไม่ค่อยพอใจ เราก็โมโหตัวเองเครียดง่าย มันทำให้เราบล็อคเขาไป เเล้วหลังจากนั้นวันถัดไปเราปลดบล็อก หลังจากนั้นเราก็ไม่รู้อีกเลยว่าเขาทักมาไหมในวันนั้น เเต่เราคิดว่าเขาไม่ค่อยจะทักเรา เรารู้สึกเวลาผ่านไป2เดือน คิดถึงคนๆเเรกที่เรารู้จักกับเขา ช่วงๆเเรกมันเหมือนอะไรก็ดี มีคนที่ไปไหนมาด้วยกัน กินข้าว เขาหิวข้าวบอกผมว่าถ้าไปนั่งเฉยๆกับบ้านไปเลยไม่ต้องมาเป็นเพื่อนเเต่ด้วยผม อยากอยู่กับเขาจึงบอกเรากิน) และไปร้านหนังสือ จริงๆเเค่นี้ชีวิตมีความสุขมากๆ