รู้สึกตกหลุม....คนที่เรียนด้วยกันเสาร์อาทิตย์นี้ แต่จะไม่ได้เจอกันอีกต่อไปแล้ว

เหมือนกระทู้นี้จะดูไร้สาระและพร่ำเพ้อ แต่คงเป็นความหวังสุดท้ายแล้วจริงๆ

คือเราเรียน MBA สาขาหนึ่ง ปกติจะเรียนอีกวิทยาเขต (ใน กทม เหมือนกันแหละ)
แต่เสาร์ อาทิตย์นี้ มีวิชาที่ต้องมาเรียนที่วิทยาเขตหลัก และเรียนร่วมกับสาขาอื่น 
แล้ววิชานี้ทำให้เราได้พบกับผู้ชายคนหนึ่งซึ่งมองแล้วมันรู้สึกว่าต้องคนนี้แหละ 

ตอนเรียนตอนทำกิจกรรมก็มีโอกาสได้อยู่กลุ่มเดียวกัน 2-3 ครั้ง ได้คุยกันบ้าง 
ก็รู้สึกเขาเป็นคนน่ารักมาก และเหมือนคุยกันถูกคอ ชอบตอนเขายิ้มมาก

วันนี้วันสุดท้ายตั้งใจจะคุยกับเขามากขึ้นเผื่อจะได้เป็นเพื่อนกัน หรือถ้าดีกว่านั้นก็ดี
แต่วันนี้วันสุดท้ายที่ได้เรียนด้วยกัน ทำกิจกรรมด้วยกันเรากลับไม่ได้อยู่กลุ่มเดียวกันเลย

ตอนพักเที่ยงกินข้าว มีโอกาสได้นั่งโต๊ะเยื้องๆกัน ก็รู้สึกว่าคุณจะมองมาหลายรอบเหมือนกัน
แต่ก็ไม่มีโอกาสเลยที่จะได้คุยกัน 

ตอนสอบเสร็จวันนี้คุณสอบเสร็จก่อนและออกจากห้องสอบไป ใจเรามันเหมือนหยุดกับที่เลย
เข้าใจว่าจะไม่ได้เจอกันอีกแล้ว......

ถ้าคุณมาอ่านเรามั่นใจว่าคุณจะรู้นะ คุณกางเกงยีนส์ เสื้อยีนส์ ต่างสาขา ที่เป็นคนเดียวของสาขาที่มาเรียน
สัปดาห์นี้ด้วยกัน

รู้สึกดี ถึงจะแค่สองวัน ;)